Μέρος 9
Παράλληλα με το WHS (το σχολείο των παιδιών), τα παιδιά γράφτηκαν και στο Ελληνικό σχολείο της Ελληνικής κοινότητας της περιοχής μας. Η Ελληνική κοινότητα της περιοχής μας, είναι μία από τις δεκάδες Ελληνικές κοινότητες της Μελβούρνης και είναι μία από τις πολυπληθέστερες και πιο οργανωμένες κοινότητες. Αξίζει εδώ, να αναφέρω τους λόγους για τους οποίους γράφτηκαν τα παιδιά στο Ελληνικό σχολείο, πέρα από τους προφανείς, που είναι να διατηρήσουν την επαφή με τη κουλτούρα μας και να έχουν την ευκαιρία να κάνουν ευκολότερα κάποιες φιλίες.
Σίγουρα πάντως, συνιστώ σε όποιον έρχεται με παιδιά σε σχολική ηλικία από την Ελλάδα, να το πράξει γιατί το όφελος είναι πολύ μεγάλο. Φτάνοντας τα παιδιά στις δύο τελευταίες τάξεις του σχολείου (Year-11 και Year-12), επιλέγουν να δώσουν εξετάσεις σε κάποια μαθήματα που θα τα οδηγήσει στις τριτοβάθμια εκπαίδευση της Αυστραλίας.
Εκτός από τα βασικά μαθήματα (π.χ. μαθηματικά, Αγγλική γλώσσα κλπ) τα παιδιά μπορούν να δώσουν και κάποιες «ξένες» γλώσσες, που ανάλογα τη γλώσσα, έχουν και διαφορετική βαρύτητα. Αν πάνε καλά στις επιλεγμένες γλώσσες, αυτό λειτουργεί σαν «μπόνους» στη βαθμολογία τους για το Πανεπιστήμιο. Τα Ελληνικά θεωρούνται μία γλώσσα που μπορεί να δώσει σχετικά καλό «μπόνους», αν γράψεις όμως πάρα πολύ καλά.
Για τη Παναγιώτα, δεν υπήρχε θέμα με τα Ελληνικά. Έπρεπε όμως να ενταχθεί επίσημα μέσα σε ένα φορέα (το αντίστοιχο Ελληνικό σχολείο) για να μπορέσει να δώσει εξετάσεις κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, καθώς επίσης και στο τέλος αυτής. Επιπλέον, θα έχει την ευκαιρία να τριφτεί λίγο πάνω στον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι εξετάσεις.
Απ’ ό,τι μάθαμε οι εξετάσεις είναι σχετικά δύσκολες και έχουν αρκετά υψηλό επίπεδο για τα παιδιά που μαθαίνουν Ελληνικά στην Αυστραλία, αλλά σχετικά εύκολα για παιδιά που έχουν πάει στο γυμνάσιο και στο λύκειο στην Ελλάδα. Τα ίδια ισχύουν και για τον Μάριο, που θα είναι έτοιμος σε μερικά χρόνια να δώσει κι αυτός εξετάσεις στα Ελληνικά.
Όπως ανέφερα παραπάνω, οι μέρες πέρασαν αργά και βασανιστικά. Όμως, εν τέλει πέρασαν και ήρθε επιτέλους η ώρα για να γυρίσει πίσω η Τερέζα. Ήταν Κυριακή των Βαΐων που πήγαμε όλοι μαζί στο αεροδρόμιο Tullamarine της Μελβούρνης για να την υποδεχθούμε. Η χαρά μας ήταν πολύ μεγάλη!
Η Μεγάλη Εβδομάδα πέρασε πολύ όμορφα, πηγαίνοντας στην Εκκλησία μας τα βράδια και συμμετέχοντας στα Θεία Πάθη. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφέρω πόσο πολύ νιώθει κανείς την επαφή με τα Θεία πηγαίνοντας στην Εκκλησία τέτοιες μέρες, εκτός Ελλάδος. Χωρίς να είμαστε και φανατικοί της Εκκλησίας, η διαπίστωση που κάναμε με τη Τερέζα και εδώ στη Μελβούρνη και στην Αμερική, ήταν ότι όλα είναι πολύ πιο κατανυκτικά. Στις Ελληνικές Εκκλησίες του εξωτερικού, έχεις την ευκαιρία να παρακολουθήσεις άνετα την εξέλιξη της λειτουργίας και να συμμετάσχεις απερίσπαστος στη προσευχή. Πολύ σπάνια είχαμε νιώσει έτσι στις Εκκλησίες της Ελλάδος…
Η Κυριακή του Πάσχα μας βρήκε σε φιλικό Ελληνικό σπίτι να ψήνουμε τον πατροπαράδοτο οβελία με μεγάλη παρέα! Ήταν πολύ ωραία και για μια στιγμή νοιώσαμε σαν να είμαστε στη Πατρίδα!
Το μόνο είναι ότι ως νεοφερμένοι, όλοι έσπευδαν να συζητήσουν μαζί μας την κατάσταση στην Ελλάδα, και είναι φυσικό αυτό να μας έκανε να αισθανθούμε αρκετά άβολα. Είναι πολύ περίεργο αυτό το συναίσθημα που νιώθεις όταν συζητάς αυτό το θέμα με τους Έλληνες της Αυστραλίας: από τη μία σε λυπούνται που μπήκες στη διαδικασία να φύγεις στα ξένα (θυμούνται τα δικά τους…), αλλά από την άλλη «αιωρείται» ένα «κατηγορώ» για εμάς τους νεότερους Έλληνες, που επιτρέψαμε στην Ελλάδα να καταντήσει έτσι.
Το πολιτικό σύστημα εδώ στην Αυστραλία είναι πολύ, μα πάρα πολύ διαφορετικό από αυτό που γνωρίζουμε στην Ελλάδα. Οι Έλληνες της Αυστραλίας, δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το πώς λειτουργεί το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα και τους φαίνεται αδιανόητο που επιτρέψαμε στους πολιτικούς της Ελλάδος να κάνουν τη ζημιά που έκαναν!
Δυστυχώς, ενστερνίζονται πλήρως το «μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου, πράγμα που εμάς τους απλούς Έλληνες πολίτες μας εξοργίζει, γιατί ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι σωστό!
(Την επόμενη Παρασκευή η συνέχεια: Το ταξίδι στη Νέα Ζηλανδία)
Φωτογραφία: www.google.com
Νεομετανάστης στην Αυστραλία – Μέρος 1 – Η Απόφαση
