Η σύγχυση είναι ένα από τα σπουδαιότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Το άγχος να τα προλάβουμε όλα, μας καθιστά μονίμως ανήσυχους και μπερδεμένους. Δεν είναι όμως μόνο η ψυχολογική αστάθεια που έρχεται, είναι και το οτι απομακρύνεται η επιτυχής ολοκλήρωση των στόχων μας. Η σύγχυση μπορεί να πάψει να μας περικυκλώνει με αρκετούς τρόπους. Εδώ θα αναφέρουμε τη διάκριση της ουσίας από την λεπτομέρεια.
Μαγική λέξη: Προτεραιότητα.
Η σύγχυση απομακρύνεται μόνο όταν υπάρχει τάξη και αρμονία στο μυαλό μας. Γιατί πρέπει να δίνουμε σημασία στις προτεραιότητες και στην ιεράρχιση των δραστηριοτήτων;
- Όταν όλα γίνονται ταυτόχρονα, δεν είναι multitasking. Είναι χάος και πλήρης αταξία. Πάνω στο χάος και στην αταξία, όχι μόνο προκαλείται σύγχυση και το συναίσθημα της ανασφάλειας, αλλά γίνονται και τα περισσότερα λάθη.
- Όλα οφείλουν να ακολουθούν ένα κριτήριο. Πρώτα κάνουμε τις “βαριές δουλειές”. Το “πρέπει” μάς κουράζει, καθώς προτιμούμε να κάνουμε τις δραστηριότητες που μάς αρέσουν. Οι σημαντικές δουλειές και οι επείγουσες δραστηριότητες είναι αυτές που μπαίνουν στην κορυφή της ατζέντα μας.
- Από τη στιγμή που κάνουμε τα σημαντικά, η αίσθηση της ηρεμίας είναι παρούσα και μάς φεύγει το μεγάλο βάρος. Οι ευκολότερες εργασίες-δραστηριότητες, γίνονται πολύ πιο ευχάριστα και ήρεμα καθώς μοιάζουν σαν “διάλειμμα”.
Ουσία και λεπτομέρειες.
Από πολύ μικροί, μαθαίνουμε να διαχωρίζουμε το ουσιώδες από το λιγότερο ουσιώδες. Αν έχουμε βάλει προτεραιότητες, σημαίνει πως οι στόχοι μας είναι ξεκάθαροι και δεν πρόκειται να πέσουμε θύματα της θολούρας που φέρνουν η σύγχυση και ο πανικός. Πώς όμως μπορούμε να διακρίνουμε την ουσία από τη λεπτομέρεια;
Κατ’ αρχάς, οι λεπτομέρειες πράγματι, κάνουν τη διαφορά. Όταν -για παράδειγμα- έχουμε στη δουλειά μας μια παρουσίαση, η εισήγησή μας πρέπει να αφήσει στα αυτιά και στο μυαλό των συνεργατών-ακροατών μας, δύο-τρεις προτάσεις το πολύ στο τέλος. Η ουσία που μάς μένει, παίρνει τη μορφή 30-40 λέξεων το πολύ μέσα μας. Αν έχουμε την ουσία, μπορούμε στον υπόλοιπο χρόνο να αναλύσουμε και να διανθίσουμε πάνω σε αυτήν. Η ουσία είναι το σημαντικό και οι λεπτομέρειες το δευτερεύον. Αν δώσουμε σημασία σε λεπτομέρειες και προχωρήσουμε στην ανάλυση, χωρίς να έχουμε έναν γενικό “οδηγό” που θα είναι ουσιαστικός, τότε οι λεπτομέρειες όχι μόνο δεν κάνουν τη διαφορά, αλλά μας οδηγούν σε αποτυχίες. Με άλλα λόγια: Να κοιτάμε το δάσος και όχι το δέντρο.
Η ώρα της σύνθεσης.
Αν έχουμε θέσει προτεραιότητες, έχουμε διαχωρίσει την ουσία από τη λεπτομέρεια, το σημαντικό από το λιγότερο σημαντικό, τα μέσα από τους στόχους, τότε είμαστε στο τελευταίο στάδιο μιας διαδικασίας που μας εξασφαλίζει μεγάλο βαθμό οργανωτικότητας. Είναι το στάδιο της σύνθεσης.
Από τη στιγμή που έχουμε βρει το “δάσος” και γνωρίζουμε τη μεγάλη εικόνα των πραγμάτων – όσο γίνεται – μπορούμε να ενώσουμε τις όποιες άλλες λεπτομέρειες που έχουμε παρατηρήσει και αναλύσει. Κάθε λεπτομέρεια, αποτελεί έναν παράγοντα. Άλλη λεπτομέρεια επηρεάζει περισσότερο το στόχο και το πλάνο μας, κάποια άλλη, λιγότερο. Δίνουμε σημασία στις λεπτομέρειες που παρουσιάζονται ως “ειδικοί συντελεστές” πάνω σε όσα κάνουμε! Έτσι, αφού συνθέσουμε το δάσος με τα δέντρα, τότε είμαστε έτοιμοι να υπολογίσουμε πράγματα που μπορεί να συμβούν, αν κάποιες λεπτομέρειες, δεν έρθουν όπως τις θέλουμε και παίρνουμε τα μέτρα μας. Η επιτυχία και η αποτυχία, επηρεάζονται αρκετά από το απρόβλεπτο και την τύχη. Το μόνο βέβαιο είναι πως αν ακολουθήσουμε αυτά τα απλά βήματα, θα έχουμε επιτύχει να έχουμε συνεχώς καθαρό μυαλό, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας και απομακρύνει την σύγχυση!
Φωτό από: Karnaval.com
