Τζων Στάινμπεκ
Ο δρόμος με τις φάμπρικες
Εκδόσεις Γράμματα
Ένα εμβληματικό μυθιστόρημα για τους απόκληρους της κοινωνίας αλλά και ένας ύμνος για τη φύση, τη θάλασσα, την οικολογία.
Το μυθιστόρημα των 160 σελίδων δεν έχει σπουδαία πλοκή, έχει όμως δυνατούς χαρακτήρες που δίνουν χρώμα στο «Δρόμο με τις Φάμπρικες». Η οδός αυτή βρίσκεται στο παραλιακό μέτωπο του Νέου Μοντερέυ, μιας πόλης της Καλιφόρνιας, διάσημη για τα ψαρικά της.
Μέχρι το 1972, ο δρόμος είχε τις χαρακτηριστικές φάμπρικες όπου οι ψαράδες έφερναν τις σαρδέλες. Εκεί καθαρίζονταν, πλένονταν και γίνονταν κονσέρβες. Το 1945 που γράφτηκε το μυθιστόρημα, το εμπόριο της σαρδέλας άνθιζε και ο Δρόμος ήταν «ένα ποίημα, μια βρωμισιά, έχει το δικό του φως, ένα έντομο χρώμα, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο μα και όνειρο μαζί, μια νοσταλγία». Κάθε φορά που φέρνουν τα καΐκια σαρδέλες οι άνθρωποι από την πόλη έρχονται και δουλεύουν εδώ και μετά ανεβαίνουν το λόφο και γυρίζουν στην πόλη.
Και ποιοι μένουν στην ησυχία να κατοικούν το δρόμο; «πόρνες, ρουφιάνοι, χαρτοπαίκτες και μπάσταρδοι». Οι χαμένοι της ζωής κρύβονται από την κοινωνία και τις απαιτήσεις της στο Δρόμο με τις Φάμπρικες.
Κύριο πρόσωπο-ήρωας της ιστορίας είναι ο Δόκτορας, ένας υδροβιολόγος, οικολόγος, λίγο φιλόσοφος. Του αρέσει η ποίηση και η κλασική μουσική αλλά πειραματίζεται πάνω στα «ζούδια» της θάλασσας.
Ο ήρωας αυτός βασίζεται σε ένα πραγματικό πρόσωπο, φίλο του συγγραφέα Τζων Στάινμπεκ, υδροβιολόγο, ο οποίος όχι μόνο έχει εμπνεύσει τον συγγραφέα να γράψει 5 βιβλία, αλλά του έχει προσφέρει και ερευνητικό υλικό για τη θάλασσα και την υδρόβια ζωή, πολύτιμα στοιχεία για να διαμορφώσει τους ήρωές του.
Ο Λη Τζονγκ έχει το παντοπωλείο της περιοχής, ο Ανρί είναι ζωγράφος, η Ντόνα έχει τον οίκο ανοχής που φιλοξενεί μόνιμους πελάτες και ψαράδες μετά από καλές ψαριές. Εκεί, λοιπόν, έρχονται να συγκατοικήσουν σε ένα εγκαταλειμμένο κτίριο, ο Μακ και η παρέα του, άνεργοι, μικροαπατεώνες και χωρίς στον ήλιο μοίρα, αλλά με ηθικές αξίες.
Αυτοί εκτιμούν την καλοσύνη του Δόκτορα και θέλουν να ετοιμάσουν μια γιορτή για κείνον, μόνο που είναι άφραγκοι. Σκαρφίζονται μια σειρά από ιλαροτραγικά περιστατικά για να βρουν και να του φέρουν σαν δώρο πεντακόσια βατράχια για τα πειράματά του, μόνο που η ιδέα τους, αντί να δώσει χαρά, δημιουργεί χειρότερα προβλήματα, τους βυθίζει σε περισσότερο χρέος και, κάποιον από αυτούς, στη φυλακή. Παρόλα αυτά, δεν το βάζουν κάτω και ξαναπιάνουν το σχέδιό τους από την αρχή.
Απλή γραφή, ειλικρινείς ήρωες που ζουν τη ζωή τους με αποδοχή των συνθηκών της. Σου έρχεται να μπεις μέσα στη σελίδες και να τους βοηθήσεις. Η φτώχεια και η ιδιότυπη ηθική μεταμορφώνονται σε μια εντιμότητα απέναντι στους εξίσου αδικημένους από τη ζωή φίλους τους και αλήθεια απέναντι στον εαυτό τους.
Κι όσο για το Δόκτορα, κάθε ανοησία που ακούει, τη μετατρέπει σε σοφία. «Συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο» συνέχισε ο Δόκτορας. «Οι αρετές που θαυμάζουμε, η καλοσύνη, η γενναιοδωρία, η ανοιχτή καρδιά, η τιμιότητα, η κατανόηση, τα καλά αισθήματα, όλα αυτά συντείνουν στο ν’ αποτύχει ο άνθρωπος μέσα στην κοινωνία. Και το αντίθετο, αυτά που σιχαινόμαστε, η πονηριά, η απληστία, η γλισχρότητα, ο εγωισμός, η συμφεροντολογία, οδηγούν ολόισια στην επιτυχία. Κι ενώ από τη μια θαυμάζουμε τις αρετές, από την άλλη, αγαπάμε τα κέρδη που μας δίνουν οι κακίες».
Εκπληκτικό και ήσυχο μυθιστόρημα χαρακτήρων, ηθικών κωδίκων και της σύγκρουσης του καλού με το άδικο, την ίδια στιγμή που η φύση είναι παρούσα σε όλες τις σελίδες του. Θα σε εμπνεύσει, θα σου δώσει τροφή για σκέψεις και συναισθήματα.
Πηγή: vivlio.gr
