Η ανθρώπινη εξέλιξη πέρασε (και συνεχίζει να περνά) από στάδια, χαρίζοντάς μας ένα μαγικό ταξίδι στην ιστορία. Κάποια πράγματα που σήμερα μάς φαίνονται περιττά ή ανούσια, κάποτε ήταν οι βάσεις της ανθρώπινης γνώσης, έρευνας και αναζήτησης. Το ανθρώπινο πνεύμα λοιπόν…πέρασε και από την Αλχημεία. Τι ήταν η Αλχημεία; Που εφαρμόστηκε; Τι έψαχνε;
Μια αραβική λέξη.
Το ”Αλ” είναι το οριστικό άρθρο στην αραβική γλώσσα και η “χιμίγια” είναι η χημεία! Η “πατρίδα” της Αλχημείας θεωρείται η Περσία και γενικά η Ανατολή. Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, η Αλχημεία έλαβε χώρα στην Κίνα και στην Ιαπωνία, στην Κορεατική Χερσόνησο, στην Μεσοποταμία, στην Αίγυπτο, στην αρχαία Ελλάδα και βέβαια στην Περσία. Στη Μεσαιωνική Ευρώπη, η Αλχημεία φαίνεται να ήλθε από την Κίνα.
Στόχος των Αλχημιστών ήταν η επεξεργασία υλικών και ο ”πειραματισμός” με αυτά. Προσπαθούσαν να βρουν τρόπους με τους οποίους θα παρέμβαιναν στη φύση των υλικών και θα τα έκαναν να έχουν άλλες ιδιότητες. Στον Μεσαίωνα της Δύσης, η Αλχημεία έμοιαζε να είναι απόπειρα επιστημονικής έρευνας όμως είχε και μεταφυσική έννοια, αυτή της μαγείας! Παρόλα αυτά, οι Αλχημιστές προσπαθούσαν να φτιάξουν χρώματα, καλλυντικά, αρώματα και άλλα πολλά! Πολλά από τα γυάλινα μπουκαλάκια που έχουν οι επιστήμονες στα εργαστήριά τους σήμερα, έχουν τη βάση τους στις αλχημείες εκείνης της περιόδου!
Τι άλλα έκαναν οι Αλχημιστές;
Οι Αλχημιστές προσπάθησαν να βρουν τρόπους παρασκευής διάφορων πραγμάτων που σήμερα τα έχουμε ως δεδομένα. Κεραμικά, εκχυλίσματα από βότανα και διάφορα γυαλικά.
Δε θα μπορούσε να πιστέψει κανείς πως οι αλχημιστές ανακάλυψαν τον Φωσφόρο. Η προσπάθεια όσων ασχολούνταν με την Αλχημεία ήταν η μετατροπή των κοινών μετάλλων στα αντίστοιχα ευγενή. Όπως βλέπετε, όλοι ήθελαν ασήμι και χρυσάφι! Η Εκκλησία εκείνη την περίοδο, ασκούσε ουσιαστικά πολλών ειδών εξουσίες στον δυτικό κόσμο και αυτήν την πρακτική την ονόμαζε “μαγεία” και έτσι κυνηγούσε παντού τους Αλχημιστές ως μάγους. Οι Αλχημιστές είχαν και άλλα ενδιαφέροντα! Έψαχναν το περίφημο ελιξίριο της ζωής! Αυτό το ”νερό” θα μας κρατούσε αθάνατους και το ονόμαζαν με μια λέξη που τη χρησιμοποιούμε και σήμερα. Το έλεγαν “Πανάκεια”. Ένα υγρό που θα θεράπευε τα πάντα! Η Φιλοσοφική Λίθος ήταν το υλικό που πίστευαν οι Αλχημιστές ότι περιείχε την ίδια τη ζωή…Ναι, είναι αυτή που έκανε γνωστό τον Χάρυ Πότερ!
Ο Ράδερφορντ και η επιστήμη.
Είναι ζήτημα μεγάλο για το αν τελικά οι Αλχημιστές ήταν “επιστήμονες” ή ”αμπελοφιλόσοφοι”. Οι απόψεις διίστανται. Πάντως γνωρίζουμε στα σίγουρα πως ένας διάσημος επιστήμονας, ακολούθησε…την Αλχημεία!
Πρόκειται για τον Έρνεστ Ράδερφορντ ο οποίος το 1919 έκανε την μεταστοιχείωση. Με άλλα λόγια, ένα στοιχείο το μετέτρεψε σε ένα άλλο. Πιο συγκεκριμένα, μετέτρεψε το άζωτο σε οξυγόνο! Οι περισσότεροι σύγχρονοι χημικοί ειρωνεύονται την Αλχημεία και τη θεωρούν όπως οι Αστρονόμοι την Αστρολογία. Αυτό που έχει μεγάλο ενδιαφέρον είναι ότι η Αλχημεία εμφανίστηκε με τον ίδιο περίπου τρόπο, σε πολλές διαφορετικές περιοχές. Αυτό υποστηρίζουν όσοι πιστεύουν ότι η Αλχημεία, είχε για την εποχή της, μια κάποια επιστημονική βάση. Το πιο σημαντικό επιχείρημα των επιστημόνων που αρνούνται να συζητήσουν για την Αλχημεία, είναι πως έδινε μεταφυσική ερμηνεία στα υλικά πιστεύοντας ότι το κάθε στοιχείο έχει τη δική του ”ψυχή” και το δικό του “πνεύμα”.
Φωτό από: SiteKid.ru
