Οι διατροφικές θεωρίες που επικρατούν και ακούγονται σχετικά με την κατανάλωση των αυγών είναι αρκετά διφορούμενες αλλά και θολές. Υπάρχουν ένθερμοι υποστηρικτές του ιδίως ως προς την κατανάλωση ασπραδιού, καθώς και αυτοί που λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε χοληστερόλη το αποφεύγουν. Ας δούμε λοιπόν τι ισχύει!
Το αυγό είναι ένα ιδιαίτερα πλούσιο διατροφικά τρόφιμο, καθώς σε μόνο 63 θερμίδες, που παρέχει ένα μετρίου μεγέθους, μας εφοδιάζει με υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνη, καλύπτοντας το 11% των μέσων ημερησίων αναγκών ενός ενήλικα και παρέχοντας σημαντικές ποσότητες από όλα τα αμινοξέα που χρειάζεται το σώμα μας για τη δομή του.
Επίσης είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βιταμίνη Β12, έλλειψη της οποίας, ιδιαίτερα συχνής στους καθαρά χορτοφάγους, προκαλεί μεγαλοβλαστική αναιμία και μια σειρά από ψυχιατρικές, νευρολογικές και καρδιαγγειακές εκδηλώσεις. Η ριβοφλαβίνη είναι μια άλλη βιταμίνη την οποία παρέχει σε σημαντικές ποσότητες το αυγό και μάλιστα ένα πολύ σημαντικό ποσοστό της βρίσκεται στον κρόκο.
Γενικά ο κρόκος είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε θρεπτικά συστατικά, παρέχοντας μετρήσιμες ποσότητες πρωτεΐνης, σε αντίθεση με την άποψη που επικρατεί ότι μόνο το ασπράδι είναι καλή πηγή αμινοξέων, βιταμίνης Α, Ε και D, που είναι λιποδιαλυτές βιταμίνες και άρα χρειάζονται την ύπαρξη λιπαρών για τη διάθεσή τους στον οργανισμό, φωσφόρου, ασβεστίου και ψευδαργύρου. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το ασπράδι υπολείπεται τελείως των παραπάνω θρεπτικών συστατικών, καταρρέοντας το μύθο «ότι ο κρόκος μόνο λιπαρά και θερμίδες προσφέρει και καλό είναι να αποφεύγεται».
Καθώς λοιπόν ξεδιαλύνεται η εικόνα και αναγνωρίζεται η διατροφική αξία του αυγού στο σύνολό του, είναι σημαντικό να αναφερθεί η συνεισφορά του στη δίαιτα ως εξαιρετική πηγή χολίνης. Ένα μέτριο αυγό περιέχει 110 mg χολίνης, ένα συστατικό που είναι απαραίτητο για τη δόμηση της σφιγγομυελίνης και της φωσφατιδυλοχολίνης, δύο ουσίες απαραίτητες για τη σωστή λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος. Επίσης συμμετέχει στη δόμηση της ακετυλοχολίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που μεταφέρει μηνύματα μεταξύ των νευρών και των μυών.
Δε θα μπορούσε βέβαια να παραβλεφθεί η συσχέτιση του αυγού με την απώλεια βάρους. Σε σχετική έρευνα φάνηκε ότι η κατανάλωση 2 αυγών ημερησίως στα πλαίσια του πρωινού γεύματος ενός υποθερμιδικού προγράμματος για 8 εβδομάδες, επέφερε 2 φορές μεγαλύτερη απώλεια και κατά 83% μεγαλύτερη μείωση της περιφέρειας μέσης, σε σχέση με αυτούς που κατανάλωναν ισοθερμιδικό υδατανθρακούχο πρωινό.
Μάλιστα σε πρόσφατη έρευνα φάνηκε ότι η κατανάλωση αυγού στο πρωινό έχει σαν αποτέλεσμα καλύτερη διαχείριση της γλυκόζης μεταγευματικά καθώς και αυξημένο αίσθημα κορεσμού αλλά και μικρότερη κατανάλωση θερμίδων μέσα στην ημέρα.
Η μεγάλη αγωνία βέβαια που προκύπτει αφορά την αύξηση της χοληστερόλης του αίματος από την αυξημένη κατανάλωση αυγών. Το μέτρο στην κατανάλωση είναι κάτι αναμφισβήτητο, ωστόσο τα τελευταία χρόνια αρχίζει να αναθεωρείται η επίδραση της εξωγενούς χοληστερόλης, αυτής δηλαδή που προσλαμβάνουμε μέσω των τροφών, στα επίπεδα χοληστερόλης του αίματος.
Φαίνεται ότι τα κορεσμένα, ζωικής προέλευσης λιπαρά είναι αυτά που επιδρούν στην αύξηση της χοληστερόλης και ενδεικτικά αναφέρεται ότι 30 γραμ φέτας έχουν διπλάσια περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά σε σχέση με τον κρόκο ενός μεγάλου αυγού.
Φωτογραφία από
http://www.freedigitalphotos.net/
