Διαβάζουμε συχνά τη συμβουλή «μη σκέφτεσαι το παρελθόν και το μέλλον, αλλά ζήσε το τώρα». Και φυσικά είναι απόλυτα σωστό να ζούμε στο παρόν. Γιατί αυτό που ζούμε τώρα, δεν θα το ξαναζήσουμε. Θα υπάρχει μόνο σαν μία ανάμνηση.

Από την άλλη όμως, δεν μπορούμε ούτε να αγνοούμε το παρελθόν, γιατί αποτελείται από όλες τις στιγμές που ζήσαμε και όσα μας δίδαξε η ζωή και οι εμπειρίες μας. Ούτε φυσικά να αγνοούμε το μέλλον, γιατί μας απασχολούν όλα όσα θα έρθουν στη ζωή μας. Καμία ακραία κατάσταση δεν είναι φυσιολογική, ούτε να μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν, ούτε να έχουμε μόνιμο άγχος για το μέλλον. Μέτρον άριστον έλεγαν οι αρχαίοι και το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε, είναι να ζούμε στο τώρα, αλλά και να σεβόμαστε το μέλλον.

Το μέλλον δεν είναι μακριά.

Είναι η επόμενη στιγμή, η επόμενη ώρα, η επόμενη μέρα. Θα έρθει σύντομα και τότε δεν μπορείς να το έχεις αγνοήσει. Ναι μεν πρέπει να σκεφτόμαστε το παρόν, αλλά πολλές φορές, μία πράξη που στο παρόν δεν έχει κάποιο αντίκτυπο, μπορεί να έχει στο μέλλον. Και αυτό δεν μπορείς να το αγνοείς.

Για παράδειγμα, μπορεί αυτή τη στιγμή να φας μία ολόκληρη τούρτα και να σκέφτεσαι ότι αυτή τη στιγμή δεν παθαίνω τίποτα. Αν όμως αγνοήσεις το τί θα συμβεί στο μέλλον, τότε, όταν το μέλλον θα γίνει παρόν, εσύ θα είχες πάρει κιλά και θα χτυπάς το κεφάλι σου. Αυτό είναι μόνο μία απλή περίπτωση.

Πρέπει να φροντίζουμε για το μέλλον μας, γιατί έτσι φροντίζουμε και για τον εαυτό μας.

Χωρίς να γινόμαστε υπερβολικοί, το μόνο πράγμα που χρειάζεται να κάνουμε, είναι να σκεφτόμαστε πώς θα κάνουμε καλύτερο το αύριο. Το τώρα οδηγεί στο αύριο. Είναι δύο αλληλένδετα πράγματα και αν δεν σεβαστούμε το μέλλον μας σημαίνει ότι δεν σεβόμαστε το παρόν μας. Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάς ότι από το δικό σου το παρόν, άρα και το μέλλον, εξαρτώνται και οι άνθρωποι που είναι γύρω σου. Η δουλειά σου, η οικογένειά σου, οι φίλοι σου. Δεν μπορείς να τα τινάζεις όλα έτσι στον αέρα και να μην υπολογίζεις το αύριο, γιατί δεν θα υπολογίσει το αύριο εσένα.