Ο Μέγας Αθανάσιος γεννήθηκε το 298 μ.Χ. και πέθανε το 373 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια. Είναι ένας από τους τέσσερις Πατέρες της εκκλησίας μας που φέρουν τον τίτλο «Μέγας» μαζί με τους Βασίλειο, Φώτιο και Αντώνιο.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Αθανασίου δύο φορές το χρόνο. Στις 2 Μαΐου, που είναι και η ημερομηνία κοίμησης του Αγίου και στις 18 Ιανουαρίου μαζί με τον Άγιο Κύριλλο, αμέσως μετά την γιορτή του Μεγάλου Αντωνίου, ο οποίος ήταν και ο πνευματικός του πατέρας.

Η ζωή του.

Οι γονείς του ήταν Χριστιανοί, όχι όμως εύποροι. Από μικρή ηλικία έδειξε την κλίση του στο χριστιανισμό, αφού παρίστανε τον ιερέα που βάπτιζε τους φίλους του. Δε μπόρεσε να σπουδάσει όμως, γιατί δεν ήταν οικονομικά ευκατάστατη η οικογένειά του.

Σε ηλικία 25 ετών χειροτονήθηκε διάκονος και σε ηλικία 33 ετών έγινε πατριάρχης Αλεξανδρείας.

Μεγάλη επίδραση στη ζωή του είχε και η γνωριμία του με τον Μέγα Αντώνιο.

Πολέμησε πολύ κατά των ειδωλολατρών και του Αρειανισμού, μέσα από τα αξιώματα που κατείχε. Επίσης, ενδιαφέρθηκε πολύ για τις ανάγκες των μοναχών, των κληρικών και των λαϊκών. Ήταν Επίσκοπος για 46 χρόνια, από τα οποία, τα 17 τα πέρασε στην εξορία, καθώς πήγαινε κόντρα στον Αρειανισμό και τον ειδωλολατρισμό. Οι αντίπαλοί του τον κατηγόρησαν στον αυτοκράτορα για μαγεία και πορνεία κι έτσι εξορίστηκε πολλές φορές.

Πέθανε ειρηνικά στα 75 του χρόνια.

Έθιμα.

Στην Καστοριά θυσιάζουν ένα μοσχάρι για την υγεία των κατοίκων.

Στο Βελβεντό Κοζάνης και τη Δράμα τρώνε λουκάνικα χωριάτικα, όλο το χωριό μαζί.

Στην Αιτωλοακαρνανία μοιράζουν γλυκά ψωμιά, σύμβολο της δύναμης του Αγίου ενάντια στους αιρετικούς.

Ο Άγιος Αθανάσιος ονομάζεται και μεσοχειμωνιάτης στη βόρεια Ελλάδα, μιας και πιστεύουν πως ανήμερα της γιορτής του Αγίου είναι η μέση του χειμώνα.