Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερέας στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Γνωρίζουμε πολύ λίγα πράγματα για τη ζωή του.
Υπολογίζεται ότι γεννήθηκε το 89 μ.Χ..
Η μνήμη του τιμάται στις 10 Φεβρουαρίου, με εξαίρεση την περίπτωση που η ημερομηνία αυτή πέφτει το Ψυχοσάββατο, που προηγείται της Μεγάλης Σαρακοστής ή της Καθαρής Δευτέρας, οπότε γιορτάζεται στις 9 Φεβρουαρίου. Την ίδια μέρα επίσης, γιορτάζουν οι Άγιοι Πορφύριος και Βάπτος. Ο ιερομάρτυρας Άγιος Χαράλαμπος πέθανε σε ηλικία 113 ετών. Είναι προστάτης των πασχόντων από λοιμώδεις νόσους και των μαρμαράδων.
Η ζωή του.
Ο Χαράλαμπος ήταν Επίσκοπος Μαγνησίας και κήρυττε το Ευαγγέλιο στην περιοχή αυτή για πολλά χρόνια. Ωστόσο, όταν ο έπαρχος Λουκιανός και ο στρατιωτικός διοικητής Λούσιος έμαθαν για τη δράση του, τον συνέλαβαν. Ο Άγιος οδηγήθηκε στη φυλακή κι όταν δικάστηκε, ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό και αρνήθηκε να προσφέρει θυσίες στα είδωλα.
Βασανιστήρια.
Παρά την προχωρημένη ηλικία του, βασανίστηκε ανελέητα. Έβαλαν σε όλο το σώμα του σιδερένια άγκιστρα και έξυσαν όλο το δέρμα του. Ο Άγιος όμως, είχε μόνο ένα πράγμα να πει: “Ευχαριστώ, αδελφοί μου, για το ξύσιμο του παλαιού σώματος και την ανανέωση της ψυχής μου για νέα και αιώνια ζωή.”
Μετά από όλα αυτά τα μαρτύρια και βλέποντας την αντοχή του Χαράλαμπου και τη δυνατή του πίστη, δύο στρατιώτες, ο Πορφύριος και ο Βάπτος, και τρεις γυναίκες ομολόγησαν ανοιχτά την πίστη τους στον Χριστό και για αυτό αποκεφαλίστηκαν αμέσως με ένα σπαθί.
Ο Λούσιος, εξοργισμένος από τη πίστη και την αντοχή του Αγίου, άρχισε να τον βασανίζει ο ίδιος, αλλά ξαφνικά τα χέρια του κόπηκαν. Τότε ο Λουκιανός πλησίασε και έφτυσε τον Άγιο, αλλά αμέσως το κεφάλι του γύρισε ανάποδα, ώστε να κοιτάζει προς τα πίσω. Ο Λουκιανός και ο Λούσιος ζήτησαν έλεος κι ο Άγιος Χαράλαμπος προσευχήθηκε για εκείνους και έγιναν καλά. Βλέποντας αυτό το θαύμα οι Λουκιανός και Λούσιος μετάνιωσαν κι έγιναν Χριστιανοί.
Έπειτα, ο Άγιος Χαράλαμπος επέστρεψε στο σπίτι του και παρά τα βασανιστήρια που είχε υποστεί, συνέχισε να δέχεται κόσμο και να κηρύττει.
Ο θάνατός του.
Κάποια στιγμή ο αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος έμαθε για τον Άγιο και την πίστη του και τον κάλεσε να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Άγιος για ακόμα μία φορά αρνήθηκε και έτσι ο Σεβήρος αποφάσισε να τον κάψει στη φωτιά. Όμως για ακόμα μία φορά, έγινε το θαύμα κι η φωτιά έσβησε. Έτσι αποφάσισε να τον αποκεφαλίσει. Όμως, λίγο πριν του κόψουν το κεφάλι με το σπαθί, πέθανε ειρηνικά.
Ο Χαράλαμπος πηγαίνοντας για τον αποκεφαλισμό του, προσευχόταν ο τόπος όπου τα λείψανά του θα αναπαύονται, να μην υποστεί ποτέ πείνα ή ασθένεια.
Το κρανίο του Αγίου Χαραλάμπους φυλάσσεται στο Μοναστήρι του Αγίου Στεφάνου στα Μετέωρα και τμήματα της κάρας του στον ομώνυμο ναό των Θεσπιών Βοιωτίας.
Πολυούχος και θαυματουργός.
Είναι Πολιούχος Άγιος στα Φιλιατρά, την Πρέβεζα, τον Πύργο, την Κέα, την Κρήνη της Μικράς Ασίας και του Ληξουρίου.
Στον Πύργο υπάρχει ένα μικρό παρεκκλήσιο προς τιμήν του Αγίου, όπου στο χτίσιμό του βοήθησε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Στον Άγιο αποδίδονται δύο θαύματα: Η διάσωση της Ζακύνθου από την πανούκλα το 1728 και η αποτροπή πυρπόλησης των Φιλιατρών από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στις 19 Ιουλίου του 1944, όταν ο Άγιος παρουσιάστηκε στον ύπνο του διοικητή τους και του άλλαξε γνώμη.
