Η χώρα μας βιώνει μια πρωτοφανή κρίση που έχει να κάνει όχι τόσο με εξωγενή γεγονότα, όσο και αν με μεγάλη ευκολία θεωρούμε κάτι τέτοιο, όσο με μια άνευ προηγουμένου αλλαγή σε συνειδησιακό επίπεδο.

Μοιάζουν σαν να κινούνται οι τεκτονικές πλάκες του συλλογικού ασυνειδήτου της χώρας, ο σεισμός είναι πέρα από τους συνήθεις υπολογισμούς της κλίμακας Ρίχτερ.

Υπάρχει η ρήση όπως πάνω έτσι και κάτω, θα πρόσθετα εδώ όπως μέσα έτσι και έξω. Η ψυχολογία υποστηρίζει ότι αν δεν μπορείς να αυτοπειθαρχήσεις, θα εφεύρεις έναν αυστηρό επιτηρητή, αν δεν είσαι ικανοποιημένος στο γάμο σου, θα εφεύρεις ερωμένη, γενικά είναι πιο εύκολο στον άνθρωπο να αντι-δράσει παρά να δράσει.

Γιατί τότε η ευθύνη μετατίθεται στον άλλον που δήθεν επιτέθηκε πρώτος. Ας ξεχάσουμε λοιπόν για λίγο τους εξωτερικούς δράκους και ας επικεντρωθούμε ο καθένας σε αυτό που θέλουμε να αλλάξουμε σε μας. Καταρχήν αναρωτιόμαστε αν θέλουμε να αλλάξουμε και τί είναι αυτό που χρειάζεται αλλαγή. Η αλλαγή προϋποθέτει από μια μορφή να δημιουργηθεί μια άλλη, συνεπώς δύο μέρη απαρτίζουν μία εξίσωση, ποια είναι η αρχική μορφή και ποια είναι αυτή στην οποία θέλουμε να μεταλλαχτούμε.

Ακόμα πιο περίπλοκο καθίσταται το γεγονός όταν καλούμαστε να προσδιορίσουμε τί ή για την ακρίβεια ποιοί ακριβώς είμαστε. Κοινότυπο αλλά σοφό και διαχρονικό ανά τους αιώνες από τότε που ο πρόγονός μας το εξέφρασε, το ρητό γνώθι σ΄ αυτόν. Αν δεν γνωρίζεις σε βάθος το Είναι, αρχικά το ατομικό και μετέπειτα το συλλογικό δεν μπορείς να ζητάς αλλαγή. Πρώτα αλλάζεις το μέρος και μετά το όλον, η ατομικοποίηση προηγείται της συλλογικότητας, αλλιώς έχουμε την ασυνείδητη και αγελαία μάζα. Η γνώση του ΕΙΝΑΙ στο ΤΩΡΑ ήταν είναι και θα είναι πάντα η Αρχή.

Η δυσκολία της τωρινής περιόδου, αν επιλέξουμε βέβαια να τη δούμε ως δυσκολία, έγκειται στο γεγονός του αυτοπροσδιορισμού στο ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ όχι στο ΧΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΟΤΕ.

Κάθε άνθρωπος είναι μια οντότητα αυτοεξελισσόμενη μέσα από ένα πολύ μακρύ χορό επανενσαρκώσεων, μια ψυχή και ένα Πνεύμα μεταλλασσόμενο ανά τους αιώνες, που κάθε φορά ενδύεται μια γήινη ταυτότητα. Το Ον έχει ποιότητες, έχει Σχέδιο Ψυχής, έχει εγγενείς δυσλειτουργίες, στο μέτρο που δεν έχει ενωθεί σε ένα πλήρες και ολοκληρωμένο σύστημα, αυτοικανοποιούμενο, και επιδιώκει την αυτοπραγμάτωση, είτε το ίδιο το Ον σε συνειδητό επίπεδο το αντιλαμβάνεται είτε όχι.

Η έκταση του θέματος είναι χαοτική αν και βεβαίως έχει αναλυθεί σε βάθος τόσο απ΄ όλες σχεδόν τις ανθρωπιστικές επιστήμες, όσο και από τη μεταφυσική, η μνεία που γίνεται εδώ σε αυτό το κείμενο έχει σκοπό απλά να θίξει το μέγεθος αλλά και την ΟΥΣΙΑ του προβλήματος, ή για άλλους της ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ που έχουμε μπροστά μας.

Συνεπώς, όπως ανέφερα και στην αρχή, στην εσωτερική ανάγκη αυτοπροσδιορισμού και επανατοποθέτησης, εγγενούς σε κάθε άτομο, σε τακτούς ιστορικούς κύκλους, εμφανίζεται μια ζητηθείσα, έστω και ασυνείδητα, εξωτερική Δύναμη οποία θα βοηθήσει να εκπληρωθεί το ζητούμενο, ο Αυτοπροσδιορισμός.

Ας δούμε λοιπόν την ΟΥΣΙΑ του θέματος και όχι τα γύρω-γύρω.

Η ουσία είναι το ΕΙΝΑΙ, πώς αυτοπροσδιορίζεται καταρχήν έκαστος από εμάς που κατοικεί σε αυτήν την χώρα, τη δεδομένη χρονική στιγμή, πρώτα σε ατομικό επίπεδο και έπειτα ως μέρος του συνόλου. Μην βιαστείτε να πείτε τι είναι αυτά που γράφω ή ότι δεν υπάρχει χρόνος γιατί πιεζόμαστε από τις συνθήκες ή το επείγον της κατάστασης, γιατί πάλι κοιτάμε εξωτερικά, ενώ θα έπρεπε να κοιτάμε εσωτερικά.

Ξεχνάμε ότι η διαδικασία έχει ήδη πυροδοτηθεί εδώ και καιρό, είπαμε πώς, και βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη τώρα, οπότε η ζύμωση είναι εν τω γίγνεσθαι και επηρεάζει τον καθένα από εμάς, ώστε να εκπληρωθεί η αρχική ενδόμυχη Ανάγκη : η γνώση του ΕΙΝΑΙ.

Τα γεγονότα είναι η περιφέρεια του κύκλου, το κέντρο του είναι η ΟΥΣΙΑ, τα άλλα είναι περί αυτήν ή αλλιώς η Περι-ουσία, άλλωστε σκεφτείτε λίγο, για την ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ δεν γίνεται λόγος, εννοώ του κράτους ή όλων μας. Λάθος, για την Ουσία θα έπρεπε να γίνεται.

Την ουσία που υπάρχει στην τελεία στο κέντρο του Κύκλου, ας οραματιστούμε για λίγο το σχήμα με την τελεία στο κέντρο ενός Κύκλου, αυτό είναι το σύμβολο του Ήλιου, το Φως λοιπόν που αντιπροσωπεύεται από τον Ήλιο δείχνει το Είναι, τη μορφή, αυτό που Είμαστε. Τα πάντα όλα συμπυκνωμένα σε μια τελεία. Όλα γύρω είναι απλά η περιφέρεια.

Τα βήματα μετά θαρρώ είναι πιο εύκολα, διότι όταν προσδιοριστεί η ΟΥΣΙΑ, το αρχικό συστατικό, η βάση, τότε χτίζεται το οικοδόμημα και σιγά σιγά , ένα τετράγωνο, μια γειτονιά, μια πόλη και μια χώρα.

Ας θέσουμε στους εαυτούς μας θεμελιώδεις ερωτήσεις για να πάρουμε εναρκτήριες απαντήσεις, ας σταματήσουμε να κοιτάμε την περιφέρεια του κύκλου και ας σταθούμε στο κέντρο του και ας ρωτήσουμε για την πρωταρχική μας σύσταση και αφού την προσδιορίσουμε και δούμε ποιοι αληθινά ΕΙΜΑΣΤΕ, ας αποφασίσουμε σε τί θέλουμε να μετεξελιχθούμε και ας γεμίσουμε τον κύκλο και ας οριοθετήσουμε την περιφέρεια.

Και ίσως τότε το Φως λάμψει και δούμε ότι ίσως δεν χρειαζόταν να αλλάξουμε αυτό που είμαστε, απλά να το θυμηθούμε … ΠΟΙΟΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ.