Το παρόν άρθρο είναι μια πρόταση με βιβλία τα οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στροβιλίζονται στη δίνη του έρωτα, απαλλαγμένα από περίτεχνα λογοτεχνικά στολίδια.
Είναι βιβλία που υπερασπίζονται τον έρωτα ως αυτό που είναι: το προσωποποιημένο πάθος για τη ζωή. Οι έρωτες στις σελίδες των βιβλίων που ακολουθούν δεν είναι «ηρωικοί». Οι χαρακτήρες τους έχουν δικαίωμα στο λάθος, τον δισταγμό, τον φόβο, την ανατροπή, τη στιγμή. Είτε κάποιος επιλέξει τους φιλοσόφους Μποττόν και Μπρυκνέρ είτε τον ψυχολόγο Μπουκάι ή τους νεαρούς (στην εποχή τους) συγγραφείς Γκαίτε και Μπροντέ είναι βέβαιο ότι θα δει και θα διαβάσει τον έρωτα πολυδιάστατα.
Οι συγγραφείς, καθένας με τη δική του ξεχωριστή συγγραφική ταυτότητα, χαρτογραφεί τη φύση του έρωτα, τις προεκτάσεις του, τις συνέπειές του και καταγράφει τις πράξεις και τις αποφάσεις των ηρώων ενδοσκοπικά. Ο έρωτας έχει τόσες πολλές μορφές και εκφάνσεις που είναι αδύνατο να τον καταγράψεις απόλυτα. Μπορείς, όμως, να τον διαβάσεις και να τον νιώσεις ελεύθερα.
- Μικρή φιλοσοφία του έρωτα, Αλλαίν ντε Μποττόν (Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ)
Η «Μικρή φιλοσοφία του έρωτα» είναι ένα πρωτότυπο ερωτικό μυθιστόρημα που περιγράφει με χαριτωμένο τρόπο το πώς ζούμε κι ερωτευόμαστε σήμερα. Περνώντας από τον Αριστοτέλη στον Βιτγκενστάιν και στον Γκράουτσο Μαρξ, και από την Ιστορία στη θρησκεία, ο Ελβετο-Βρετανός συγγραφέας Αλαίν ντε Μποττόν χαρτογραφεί την πορεία μιας ερωτικής σχέσης από το πρώτο φιλί ως τους καβγάδες και τη συμφιλίωση, από την οικειότητα και την τρυφερότητα ως την απομάκρυνση, την αγωνία και την πίκρα του χωρισμού.
- Το παράδοξο του έρωτα, Πασκάλ Μπρυκνέρ (Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ)
Το να επιλέγουμε αυτόν που αγαπάμε, το να αγαπάμε όποιον θέλουμε φαίνεται σήμερα αυτονόητο δικαίωμα. Ωστόσο, για να το κατακτήσουμε, χρειάστηκε ολόκληρη επανάσταση του συναισθήματος, μια διαδικασία που άρχισε τον 18ο αιώνα. Αυτή η ελευθερία, αυτό το δικαίωμα που αποκτήσαμε μετά από πολλούς κόπους, έχει ένα τίμημα. Πως ο έρωτας που μας ενώνει μπορεί να συνδυαστεί με την ελευθερία που μας χωρίζει;
Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ διηγείται, μέσα από τις μεταμορφώσεις του γάμου και του ερωτισμού, την αντίσταση του συναισθήματος σε οποιονδήποτε κανόνα. Οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν προοδεύσει, αλλά δεν έχει προοδεύσει ο έρωτας: αυτό είναι το καλό νέο του 21ου αιώνα.
- Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου, Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε (Εκδόσεις ΑΓΡΑ)
Ο Βέρθερος είναι νεανικό επιστολογραφικό μυθιστόρημα του Γκαίτε (1749- 1832) που γνώρισε τεράστια επιτυχία και άσκησε μεγάλη επιρροή στη ζωή, τα ήθη και τη μόδα ακόμη της εποχής. Ο Βέρθερος, σύμβολο του κινήματος Sturm und Drang (Θύελα και Ορμή), πρόδρομου του ρομαντισμού, είναι η απόλυτη έκφραση της ευαισθησίας και η αναζήτηση της ελευθερίας του εγώ, μέσα από την σύγκρουση του ανεξέλεγκτου πάθους και της παραφοράς με τον περίγυρο και τις κοινωνικές συμβάσεις.
Ο Γκαίτε, που έζησε ανάλογες εμπειρίες με τον Βέρθερο, διέθετε την θαυματουργική ικανότητα να ταυτίζεται με τον ήρωά του στα πάθη και, ταυτόχρονα, να γίνεται κριτής, παίρνοντας τις αναγκαίες αποστάσεις. Το μυθιστόρημα εξέφραζε ανησυχίες της νεολαίας πριν την επανάσταση του 1789, στην ίδια ευθεία με τις αναζητήσεις συγγραφέων, όπως ο Ρίτσαρντσον, ο Ρουσσώ και ο Λέσσινγκ, στους οποίους παραπέμπει άμεσα ο Γκαίτε.
Ο Βέρθερος αγαπά παράφορα, αλλά αδυνατεί να κατακτήσει τη Λόττε, τη μνηστή και μετέπειτα γυναίκα ενός φίλου του. Ποθεί την εξιδανικευμένη εικόνα της και ξοδεύεται ψυχικά, αδυνατώντας να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα. Σ’ αυτό το δράμα της απουσίας, βυθίζεται στην ανία και στη μελαγχολία, ζηλεύει, κλαίει, γίνεται το έμβλημα του mal de vivre. Μοναχικός και απροσάρμοστος, φετιχιστής και νάρκισσος, αποκλεισμένος στον ερωτικό του πόθο, πληγωμένος και παράφορος, διακατέχεται από μια πνοή αφανισμού και αναζητά την αιώνια ελευθερία του θανάτου.
- Ανεμοδαρμένα ύψη, Έμιλι Μπροντέ, (Εκδόσεις ΑΓΡΑ)
Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη είναι η άγρια και γεμάτη πάθος ιστορία της σχεδόν δαιμονικής αγάπης μεταξύ της Κάθριν Έρνσω και του Χήθκλιφ. Η δράση του μυθιστορήματος είναι χαοτική και βίαια, αλλά η ολοκληρωμένη σύνθετη δομή του, οι γλαφυρές περιγραφές του θυελλώδους και μοναχικού αγγλικού τοπίου του Γιόρκσαϊρ και η ποιητική μεγαλοσύνη του οράματος της Έμιλυ Μπροντέ συνδυάζονται έτσι ώστε το βιβλίο να αποκτήσει το βάθος και την απλότητα μιας αρχαίας τραγωδίας.
Τούτο το αριστούργημα, που γράφτηκε από μία κοπέλα εικοσιεφτά ετών και δημοσιεύτηκε ένα χρόνο πριν από το θάνατό της, στα τριάντα της χρόνια, στέκεται ίσως ως ένα από τα πλέον πρωτότυπα έργα της αγγλικής γλώσσας και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Στον ενάμιση αιώνα του βίου του έχει γοητεύσει εκατομμύρια αναγνώστες, έχει διεγείρει και έχει προκαλέσει την επινοητικότητα εκατοντάδων κριτικών και μελετητών.
Ήταν και παραμένει ακόμη το δημοφιλέστερο έργο της αγγλικής λογοτεχνίας και στην ιστορία της κριτικής του αποτυπώνεται η ιστορία της εξέλιξης της κριτικής σκέψης των νεότερων χρόνων…
- Να βλέπεις στον έρωτα, Χόρχε Μπουκάι, Σίλβια Σαλίνας (Εκδόσεις OPERA)
Ένα λάθος του παροχέα Ίντερνετ αρκεί για να φέρει σε επαφή δύο αγνώστους, κατά έναν απρόσμενο τρόπο. Ο Ρομπέρτο, ένας εργένης διαφημιστής κουρασμένος από μια ζωή ρουτίνας και καβγάδων με τις εκάστοτε κοπέλες του, αρχίζει να δέχεται στον υπολογιστή του τα ηλεκτρονικά μηνύματα που ανταλλάσσουν δύο ψυχολόγοι οι οποίοι ετοιμάζουν ένα βιβλίο για τον έρωτα και τις σχέσεις του ζευγαριού.
Ένα ηλεκτρονικό τρίο κι ένα πρωτότυπο και ευφάνταστο μυθιστόρημα σκέψης και αναζήτησης γύρω από το κεφαλαιώδες ζήτημα των ερωτικών σχέσεων.
Ιωάννα Γκανέτσα, Συγγραφέας
Πηγή: thessalonikiartsandculture.gr / apotis4stis5.com
Φωτό από: Mickael Gresset / Unsplash
