ΕΠΙΤΥΧΙΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Υπάρχει αυτό που λέμε ατυχία;

Post by: 27/01/2015 0 comments

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι γκαντέμηδες και αναθεματίζουν διαρκώς την τύχη τους, καθώς και τη μέρα και τη στιγμή που γεννήθηκαν. Υπάρχει όμως αλήθεια σ’ αυτό; Είναι δυνατόν να έχεις γεννηθεί άτυχος;

  • Χαρακτηριστικό παράδειγμα ατυχίας είναι η Βιολέτα Τζέσοπ, η οποία δούλευε ως υπηρέτρια στον Τιτανικό και επέζησε από τη σύγκρουσή του με το παγόβουνο, μόνο όμως για να πιάσει δουλειά ως νοσοκόμα στο δίδυμο αδελφάκι του Τιτανικού, τον Βρετανικό και να πνιγεί στα νερά του Αιγαίου το 1916.
  • Ή πιο πρόσφατα ένα ζευγάρι Άγγλων, ο Τζέισον και η Τζένη Λώρενς, που βρίσκονταν στη Νέα Υόρκη όταν η Αλ Κάιντα έριξε τα αεροπλάνα στους Δίδυμους Πύργους, μετά βρίσκονταν στο Λονδίνο όταν έγινε η επίθεση στο Μετρό και είχαν επισκεφτεί τη Βομβάη στην Ινδία, όταν οι τρομοκράτες επιτέθηκαν στο ξενοδοχείο Ταζ Μαχάλ Τάουερ και άλλα σημεία της πόλης. Πολλοί έφτασαν αν τους αποκαλούν το πιο άτυχο ζευγάρι του κόσμου, αλλά αφού επέζησαν και τις τρεις φορές, ίσως να μην ήταν τόσο άτυχοι τελικά.
  • Τελικά όμως υπάρχει η ατυχία; Οι ψυχολόγοι και οι στατιστικολόγοι, που έχουν ασχοληθεί με το φαινόμενο της κακοδαιμονίας, δεν μας δίνουν ξεκάθαρες απαντήσεις. Είναι γεγονός ότι στη ζωή, μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που τους έχουν συμβεί περισσότερες ατυχίες σε σχέση με το μέσο όρο. Αυτό όμως μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, όπως είναι οι πιθανότητες, οι πράξεις των άλλων, οι αποφάσεις μας καθώς και η ικανότητα αντίδρασης. Στο μυαλό μας όμως, όλα αυτά συνοψίζονται σε …κακή τύχη.
  • Ο καθηγητής Ραμί Ζουίκ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, πιστεύει ότι αυτό συμβαίνει γιατί οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε πώς λειτουργεί η θεωρία των πιθανοτήτων. Λέει ότι υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στην προσωπική και τη συνολική εμπειρία ενός πληθυσμού. Αν ζητήσουμε από 100 ανθρώπους να στρίψουνε ένα νόμισμα 100 φορές, ο μέσος όρος θα είναι 50 κορώνα-50 γράμματα. Μέσα όμως σε αυτή την ομάδα θα υπάρχουν άτομα που θα έχουν ρίξει περισσότερες κορώνες ή γράμματα. Αν θεωρήσουμε ότι οι κορώνες είναι κάτι καλό και τα γράμματα κάτι κακό, τότε κάποιοι θα έχουν ένα σερί από καλά αποτελέσματα και κάποιοι ένα σερί από κακά αποτελέσματα. Αυτές οι πιθανότητες είναι που οι άνθρωποι εκλαμβάνουν ως τύχη και ατυχία και ως ένα σημείο ίσως έχουν δίκιο.
  • Στις περιπτώσεις, όμως, που στα γεγονότα επεμβαίνουν μη τυχαίοι παράγοντες, όπως είναι η λήψη μιας απόφασης ή η ικανότητα κάποιου, τότε είναι δύσκολο να προσδιορίσεις ποιος είναι τυχερός και ποιος άτυχος. Αν πάρουμε για παράδειγμα τον Στιβ Τζομπς ή τον Μπιλ Γκέιτς και αναρωτηθούμε γιατί αυτοί πέτυχαν, η άμεση απάντηση είναι γιατί είχαν ταλέντο. Αλλά υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που είχαν ταλέντο αλλά δεν κατάφεραν να πετύχουν. Εξετάζοντας, λοιπόν, μια αλληλουχία γεγονότων και το αποτέλεσμά τους, μπορούμε να διακρίνουμε κάποιον που επανειλημμένα έχει χτυπηθεί από την τύχη, απλά και μόνο επειδή έκανε κακές επιλογές ή λάθη.
  • Το μυαλό μας, σε περιπτώσεις που συμβαίνουν συνεχώς άσχημα, αλλά τυχαία πράγματα στη ζωή μας, ψάχνει απεγνωσμένα για μια εξήγηση, μια αιτία. Και επειδή είναι εύκολο, το ρίχνουμε στην τύχη ή την ατυχία.
  • Ο Βρετανός ψυχολόγος και συγγραφέας Πίτερ Μπέντλευ, υποστηρίζει ότι η κακοτυχία χτυπάει αυτούς που την πιστεύουν. Σαν παράδειγμα αναφέρει ότι οι έρευνες δείχνουν πώς αυτοί που πιστεύουν στην ατυχία, έχουν περισσότερα ατυχήματα την Παρασκευή και 13, που θεωρείται παραδοσιακά μια πολύ γρουσούζικη μέρα. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι αυτοί που νομίζουν ότι πάσχουν από “μακροχρόνια ατυχία”, είναι αυτοί που δεν ορίζουν και πολύ καλά τη ζωή τους. Μια ατυχία είναι ένα τυχαίο γεγονός και δεν έχει καμία μεταφυσική διάσταση. Είναι στο χέρι μας να δούμε τα θετικά και να πάρουμε μαθήματα από αυτή την ατυχία, αντί να καταριόμαστε πάλι “την τύχη μας… μέσα!” Αν χάσεις για παράδειγμα το λεωφορείο δεν είναι ατυχία, αλλά μια ευκαιρία να χαζέψεις τη βιτρίνα στο απέναντι κατάστημα ή να γνωρίσεις την κοπέλα που περιμένετε μαζί στη στάση.
  • Εγώ πάντως κάθε φορά που είχα κάποιο μικροατύχημα με τη μηχανή, χαιρόμουν! Πρώτον γιατί δεν χτύπησα και δεύτερον γιατί επιβεβαίωνα τις στατιστικές, με το μικρότερο δυνατό κόστος (μερικές γρατσουνιές!!!). Άραγε ήμουν τυχερός ή άτυχος;

Φωτό από: istolethetv

Η ιστοσελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Διαβάστε τους όρους χρήσης
Show Buttons
Hide Buttons