Η Αικατερίνη Β’ της Ρωσίας ή όπως έγινε γνωστή Αικατερίνη η Μεγάλη, ήταν αυτοκράτειρα της Ρωσίας, γερμανικής καταγωγής. Γεννήθηκε στην πόλη Στεττίνο της Πομερνίας, το σημερινό Στσέτσιν της Πολωνίας, το 1729 και το πραγματικό της όνομα ήταν Σοφία Φρειδερίκη Αυγούστα. Η εκπαίδευση της Αικατερίνης της Μεγάλης ήταν ευρωπαϊκού επιπέδου, αφού είχε Γαλλίδα παιδαγωγό και δασκάλους στο σπίτι.
Σε ηλικία 15 ετών και αφού βαφτίστηκε ορθόδοξη, παντρεύεται το Μέγα Δούκα Πέτρο Γ’, ο οποίος ήταν εγγονός του Τσάρου Μεγάλου Πέτρου και διάδοχος του θρόνου της Ρωσίας.
Ο γάμος ήταν ανεπιτυχής, όμως κατάφεραν να κάνουν μαζί ένα γιο, το Παύλο, αν και οι φήμες λένε ότι αποκλείεται ο Πέτρος να ήταν βιολογικός πατέρας του παιδιού.
Μετά το θάνατο της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ, στο θρόνο ανέβηκε ο σύζυγος της Αικατερίνης, ο Μέγας Δούκας Πέτρος Γ’. Η Αικατερίνη, όμως, είχε χτίσει γύρω της ένα κύκλο έμπιστων αξιωματικών και αυλικών και μετά από κάποιες λανθασμένες κινήσεις του Πέτρου Γ’, οι οποίες δυσαρέστησαν μεγάλη μερίδα αριστοκρατών και στρατιωτικών, η Αικατερίνη κατάφερε να ανέβει στο θρόνο και να γίνει Αυτοκράτειρα της Ρωσίας. Φυλακίζει τον Πέτρο Γ’, ο οποίος δολοφονείται κάτω από περίεργες συνθήκες στην Κροστάνδη.
Κατά τη διάρκεια της εξουσίας της, η Αικατερίνη η Μεγάλη, κατάφερε επεκτείνει τα σύνορα της Ρωσίας δυτικά και νότια, ενσωματώνοντας την Κριμαία, τη Λευκορωσία, τη Λιθουανία και ένα μέρος της Πολωνίας, να αναπτύξει την οικονομία της και να συνεχίσει τον εξευρωπαϊσμό της χώρας που ξεκίνησε ο Μεγάλος Πέτρος.
Ένα από τα πράγματα για τα οποία έμεινε γνωστή στην ιστορία η Αικατερίνη η Μεγάλη ήταν η φιλοσοφία της για τον «ελεύθερο έρωτα». Η Αικατερίνη η Μεγάλη είχε πολλούς εραστές, οι πιο διάσημοι από τους οποίους ήταν ο Σεργκέι Σαλτικόφ, ο Γκριγκόρι Ορλόφ, ο υπολοχαγός Βασίλτσικοφ, ο Ποτέμκιν και ο Πλάτων Ζούμποφ, ο οποίος στη συνέχεια έγινε Στρατηγός.
Η Αικατερίνη η Μεγάλη πέθανε στην Αγία Πετρούπολη στις 17 Νοεμβρίου 1796. Τον τίτλο Μεγάλη, τον οφείλει στον πιστό της φίλο Prince de Ligne, ο οποίος της έδωσε αυτόν τον άτυπο τίτλο που έμεινε στην ιστορία, γιατί αντανακλούσε όλη την ευφυΐα της, το κουράγιο της, τα αίσθημα δικαιοσύνης που είχε αλλά και το δυναμικό χαρακτήρα της.
Αικατερίνη η Μεγάλη και Πολιτισμός
Ο πολιτισμός και η παιδεία ήταν από τα μεγάλα ενδιαφέροντα της Αικατερίνης της Μεγάλης. Ήταν λάτρης των βιβλίων, διάβαζε πολύ και είχε αλληλογραφία με μεγάλους διανοούμενους της εποχής, όπως ήταν ο Βολταίρος και ο Ντιντερό. Υπήρξε μεγάλη προστάτης των τεχνών και της λογοτεχνίας και είχε μια μεγάλη συλλογή έργων τέχνης, η οποία αποτέλεσε τη βάση του Μουσείου Ερμιτάζ.
Επίσης, είχε μία μεγάλη συλλογή από πολύτιμα κοσμήματα και τιάρες, τα οποία φυλούσε σε ένα ειδικό δωμάτιο, το Brilliant Room, στο Χειμερινό Παλάτι. Τα εμβληματικά κομμάτια, ήταν απλωμένα επάνω σε ένα τραπέζι, κάτω από έναν εντυπωσιακό κρυστάλλινο θόλο, για να μπορείς να θαυμάσεις και την παραμικρή λεπτομέρεια. Οι τοίχοι ήταν γεμάτοι με γυάλινες βιτρίνες, γεμάτες με διαμαντένια κοσμήματα, πορτρέτα της Αυτοκράτειρας, ταμπακιέρες, περίτεχνα ρολόγια, καδένες και πολλά άλλα ανεκτίμητα αντικείμενα, από τα οποία κατά καιρούς, η Αυτοκράτειρα διάλεγε τα δώρα που έκανε.
Ένα από τα πιο διάσημα κοσμήματα της Αικατερίνης της Μεγάλης, είναι η καρφίτσα της, η οποία έχει ένα μεγάλο, κολομβιανό σμαράγδι με εξάγωνη κοπή, περιστοιχισμένο με διαμάντια. Η καρφίτσα πέρασε από γενιά σε γενιά στους απογόνους της, μέχρι που το 1972 την αγόρασε ένα Αμερικανός συλλέκτης. Είναι ένα βασιλικό κόσμημα, το οποίο έχει “δει” πολλή από τη σύγχρονη ιστορία, αφού και η μητέρα του συλλέκτη τη φόρεσε σε ένα επίσημο δείπνο στο Λευκό Οίκο, το 1973.
Φωτό από: Вести Экономика
