Προσπαθείς να ζητήσεις συγγνώμη, αλλά πάλι με ένα «αν» προσπαθείς να καλύψεις την ευθύνη σου.

Θέλεις να τα ρίξεις όλα πάλι στον άλλον. Εσύ παρεξήγησες, εσύ θύμωσες, εσύ ταράχτηκες χωρίς να υπάρχει πραγματικός λόγος.

Και έτσι, πάλι δεν καταφέρνουμε να πετύχουμε το ύψιστο μάθημα της συγχώρεσης: την ταπείνωση.

Όταν θέλω να ζητήσω συγχώρεση, ταπεινώνομαι. Σκύβω το κεφάλι και παραδέχομαι πως έσφαλλα. Δεν προσπαθώ να κατηγορήσω κανέναν άλλον για το δικό μου λάθος, τη δική μου αμέλεια.

Η συγχώρεση, μας βελτιώνει ηθικά, διότι χτυπάει το ίδιο το κέντρο του Εγώ μας, το οποίο δε μας αφήνει να ρίξουμε ποτέ τα μούτρα μας και να δείξουμε την ανθρώπινη αδυναμία μας.

Να μη λέμε «συγγνώμη αν σε πλήγωσα». Να λέμε «συγγνώμη επειδή σε πλήγωσα». Να παραδεχόμαστε αυτό που κάναμε εις βάρος κάποιου άλλου, διότι μόνο έτσι θα εξομαλυνθεί η πληγή του άλλου ανθρώπου και θα βελτιωθεί ουσιαστικά η σχέση μας.

Όταν θέλουμε να ζητήσουμε συγγνώμη, λοιπόν, πάντοτε να έχουμε στο μυαλό πως πρέπει να ταπεινωθούμε..

Μαρία Σκαμπαρδώνη – Δημοσιογράφος και συγγραφέας

Φωτό από: Mitchell Hartley / Unsplash