Η όψη του Άγιου Βασίλη, αυτή που βλέπουμε παντού, είναι δημιούργημα δύο ευφυών ανθρώπων που έζησαν στη Νέα Υόρκη στα τέλη του 18^ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 19^ου.

1. Ο ένας, είναι ο Κλέμεντ Κλαρκ Μούρ. Δάσκαλος που ζούσε στο Νέα Υόρκη. Μια δική του φαντασία, έμελλε να γίνει τρόπος ζωής για τους επόμενους αιώνες! Η αρχή της επινόησης αυτής, υπήρξε ένα ποιήμα! Ένα ποίημα 56 στίχων, με τίτλο «Μια επίσκεψη από τον Σάντα Νίκολας» ή αλλιώς, η Νύχτα πριν από τα Χριστούγεννα, που γράφτηκε το 1822. Ο Άγιος Νικόλαος, (Σάντα Νίκολας) προφανώς και δεν ταυτίζεται με τον άγιο Βασίλη. Παρόλα αυτά, ο Άγιος Νικόλαος που έζησε τον 4^ο αιώνα μ.Χ, είχε τη συνήθεια να αφήνει δώρα. Το όνομα που επικράτησε, είναι αυτό του Σάντα Κλάους, όπως βέβαια και η μορφή του. Ο Σάντα Κλάους, είναι η ολλανδική εκδοχή του Σάντα Νίκολας.
   Από εκεί και μετά, η εικονογράφηση του Άγιου Βασίλη, δε σταμάτησε να αποκτά νέες μορφές. Είτε σαν «ξωτικό», είτε σαν άνθρωπος, ο Άγιος Βασίλης ή Σάντα Κλάους, δε σταμάτησε να εξελίσσεται στη φαντασία των παιδιών, έχοντας μαζί του, μια τσάντα με παιχνίδια! Το «δάνειο» που είχε από την βορειοευρωπαϊκή παράδοση, ήταν αρχικά ένα άλογο με 8 πόδια. Με την πάροδο των δεκαετιών κατά τον 19^ο αιώνα, ο Άγιος Βασίλης γίνεται ιπτάμενος, με τη βοήθεια ταράνδων που «σέρνουν» το έλκυθρο, όχι στον πάγο, αλλά στον αέρα.
   Ο Κλαρκ Μούρ, επινόησε και εξέλιξε σε έναν βαθμό τον Άγιο Βασίλη. Η εξέλιξη όμως, δε σταματά ποτέ.

2. Το εργοστάσιο παιχνιδιών στον Βόρειο Πόλο, τα ξωτικά που μαζεύουν τα γράμματα και εργάζονται για τις παραγγελίες που δέχονται από τις ευχές των παιδιών και όλος ο μαγικός κόσμος του που μας τρέλανε ως παιδιά, προέκυψε αργότερα. Mετά τα μέσα του 19^ου αιώνα, ο Τόμας Ναστ, ένας εικονογράφος που ζούσε και εκείνος στη Νέα Υόρκη, πήρε στην ουσία, τη σκυτάλη από τον Μούρ. Το 1862, ο Ναστ δημιούργησε εικόνες με έναν Άγιο Βασίλη που ήταν σαφώς πιο χοντρός, πιο ψηλός, ολοκληρώνοντας στην ουσία τη μορφή που αυτός έχει σήμερα, δημιουργώντας και τον κόσμο στον οποίον εκείνος ζούσε!

Φωτό από: Caverns & Creatures