Ο Ήλιος είναι ο αστέρας του ηλιακού μας συστήματος και το λαμπρότερο σώμα του ουρανού. Είναι σχεδόν μια τέλεια σφαίρα μεγαλύτερη κατά 109 φορές περισσότερο από τη Γη. Πρόκειται για ένα κίτρινο νάνος αστέρα και η θερμοκρασία του είναι περίπου 5.800 βαθμοί. Η ηλικία του είναι περίπου 5 δισεκατομμύρια έτη.
Αποτελείται κατά 74% από υδρογόνο, κατά 25% από ήλιο και 1% από άλλα στοιχεία.
Στο κέντρο του Ηλίου η θερμοκρασία φθάνει τους 20 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου. Σε τέτοιες θερμοκρασίες δεν είναι ούτε αέριο ούτε στερεό ούτε υγρό. Πρόκειται για μία κατάσταση που ονομάζεται πλάσμα.
Χωρίς τον ήλιο δε θα υπήρχε ζωή.
Η σημασία του Ήλιου στην εξέλιξη και την διατήρηση της ζωής στη Γη είναι προφανής. Με τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης προσφέρει την απαραίτητη ενέργεια για την ανάπτυξη των φυτών, που παράγουν οξυγόνο. Χωρίς τον ήλιο δε θα υπήρχαν οι ζωντανοί οργανισμοί. Επίσης, διατηρεί την επιφανειακή θερμοκρασία της Γης σε ανεκτά για τη ζωή επίπεδα.
Κοιτάζουμε το παρελθόν.
Το φως του ήλιου που φτάνει στη Γη, έχει ξεκινήσει 8 λεπτά πριν από τον Ήλιο. Αυτό σημαίνει ότι ο ήλιος που βλέπουμε στον ουρανό, είναι ο ήλιος όπως ήταν πριν 8 λεπτά.
Το παράδοξο της θερμοκρασίας.
Στον Ήλιο συμβαίνει το εξής παράδοξο: στο κέντρο του είναι θερμός, όπως είναι λογικό. Όσο προχωράμε προς τα έξω, η θερμοκρασία κατεβαίνει. Εδώ είναι που συμβαίνει όμως το εξής παράδοξο: ξαφνικά, και ενώ η θερμοκρασία μειωνόταν, ανεβαίνει απότομα. Έπειτα αρχίζει πάλι να μειώνεται.
Ο Ήλιος, ο θεός Απόλλωνας.
Η σημασία του ήταν γνωστή από τα προϊστορικά χρόνια, με αποτέλεσμα ο Ήλιος να λατρεύεται ως θεότητα. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ήταν γιος του Τιτάνα Υπερίωνα. Τον έλεγαν και Φοίβο, φωτοβόλο δηλαδή, όπως και το θεό Απόλλωνα.
Κατά την εξέλιξη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, οι ηλιακές ιδιότητες αποδόθηκαν στον θεό Απόλλωνα.
Μύθοι και δοξασίες.
Στην Αίγυπτο, ο θεός Ήλιος δάνειζε το όνομά του στους Φαραώ, που μετονομάζονταν σε “Γιοι του Ρα”, δηλαδή του θεού Ήλιου. Πίστευαν πως ο ήλιος μετακινούνταν με πλοίο, το οποίο το χρησιμοποιούσε για τις ουράνιες μετακινήσεις του, αλλά και για να κατέβει στον κάτω κόσμο τη νύχτα.
Οι Αζτέκοι.
Ο θεός Huitzilopochtli των Αζτέκων, ήταν θεός του ηλίου και του πολέμου. Οι Αζτέκοι πίστευαν ότι οι νεκροί πολεμιστές τους μετενσαρκώνονταν σε πουλιά, γι’ αυτό και οι αναπαραστάσεις του Huitzilopochtli θυμίζουν πουλί με πολύχρωμα φτερά.
Ο θεός του Ήλιου τρεφόταν με αίμα από ανθρώπινες καρδιές για να μην πεθάνει. Έτσι, θυσίαζαν ανθρώπους στο όνομά του.
Οι δέκα ήλιοι.
Σύμφωνα με μια κινεζική παράδοση υπήρχαν 10 ήλιοι, που ταξίδευαν στον ουρανό με τη μητέρας τους, θεά Xihe.
Ο πατέρας τους, Dijun, τους απαγόρευσε να κινούνται μαζί στον ουρανό. Εκείνοι όμως δεν τον άκουσαν. Κι έτσι ο Dijun σκότωσε τους 9 και άφησε μόνο τον έναν.
Tο κυνήγι των αδερφών.
Οι Ινουίτ, οι αυτόχθονες της Αλάσκας, της Γροιλανδίας και του Αρκτικού Κύκλου, πίστευαν πως ο θεός της σελήνης Anningan και η αδερφή του, θεά του Ήλιου, Malina κυνηγιόντουσαν στον ουρανό
Εξαιτίας αυτού του κυνηγητού τους, ο Anningan γίνεται ολοένα και πιο αδύνατος, κάτι που εξηγεί τις φάσεις της σελήνης. Όταν το φεγγάρι εξαφανίζεται από τον ουρανό, οι Ινουίτ πιστεύουν ότι ο Anningan έχει πάει για φαγητό. Όταν τελικά πιάνει την αδερφή του, έχουμε ηλιακή έκλειψη.
Οι Κέλτες.
Ο θεός του ήλιου των Κελτών Lugus, ήταν ένας ατρόμητος βασιλιάς που νίκησε τη φυλή γιγάντων και το θεό του κάτω κόσμου και παππού του Balor. Ο θεός Lugus συνδεόταν με τελετουργικά γονιμότητας και με τον κύκλο της συγκομιδής.
Οι Νορμανδοί.
Ο θεός της ειρήνης, της γονιμότητας, της βροχής και του ήλιου των Νορμανδών, λεγόταν Freyr. Ίππευε έναν αγριόχοιρο, τον Gullinbursti, κι όταν βαριόταν ανέβαινε στο πλοίο του, το Skiobloanir, το οποίο είχε πάντα στην τσέπη του.
Ο άνθρωπος με τα 4 χέρια.
Στον ινδουισμό, ο θεός Surya είναι ο θεός του ήλιου. Ήταν ένας άνθρωπος με τέσσερα χέρια, τον οποίο έσερναν πάνω στο κάρο του εφτά άλογα. Ο Surya θεράπευε τους αρρώστους κι ήταν θεός της καλοτυχίας.
Φωτό από: UDL Book Builder
