Μεγαλώνοντας ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι, έχω καταλήξει ότι ο πόλεμος των δύο φύλων ξεκινάει από πολύ νωρίς. Είμαστε τελικά τόσο διαφορετικοί και μάλλον γεννιόμαστε διαφορετικοί. Τι εννοώ;

• Η κόρη μου ενδιαφέρεται πιο πολύ για τα παπούτσια και τις τσάντες μου αντί για οποιοδήποτε παιχνίδι. Ο γιος μου πάλι πρέπει να μαστορέψει τα πάντα. Κυκλοφορεί με τα εργαλεία στο χέρι.

• Η μικρή είναι πιο ανεξάρτητη, πιο δυνατός χαρακτήρα, μας κοιτάει λίγο αφ’υψηλού. Ο γιος μου πάλι είναι τρυφερός και γλυκός, επιζητά το χάδι της μαμάς.

• Όταν η μικρή αποφασίσει ότι θέλει κάτι θα χρησιμοποιήσει τα νάζια, τα σκέρτσα και τα χαριτωμένα. Και θα πετύχει αυτό που θέλει, ειδικά αν αφορά τον πατέρα της.

• Κάθε φορά που ντύνω την μικρή, θα θελήσει να πάει στον καθρέφτη και να κοιταχτεί. Θα χαμογελάσει, θα με κοιτάξει και μετά θα πάει να παίξει. Αυτάρεσκη και κοκέτα από τα 2.

• Ο μικρός ενδιαφέρεται για την ταχύτητα. Χρησιμοποιεί το επίθετο γρήγορος για πολλά διαφορετικά πράγματα. Τρέχει γρήγορα, θέλει να πάμε γρήγορα, “μαμά, κοίτα πόσο γρήγορος είναι ο Superman”. Αν αυτό συνδυαστεί με το ενδιαφέρον του για το πώς οδηγάμε, φοβάμαι ότι πολύ γρήγορα θα ανησυχώ…

• Η κόρη μου επεξεργάζεται τα κραγιόν μου και τα καλλυντικά μου. Προσπαθεί να βάλει κραγιόν, μου ζητάει τα ρουζ και ψαχουλεύει το τσαντάκι με τα είδη μακιγιάζ. Ευτυχώς, δεν έχει καταφέρει ακόμα να το ανοίξει.

• Αυτό, όμως, που σίγουρα δε διαφέρει ανάμεσα στα αγόρια και στα κορίτσια είναι ότι το μόνο που θέλουν είναι αγάπη, γνήσιο ενδιαφέρον και να κάνεις πράγματα μαζί τους.

Ορισμένες φορές είναι εκπληκτικό πόσο έντονα είναι τα διαφορετικά χαρακτηριστικά των δύο φύλων. Σίγουρα παίζει ρόλο το πώς θα συμπεριφερθείς εσύ καθώς και τα βιώματα που θα έχουν μεγαλώνοντας. Σίγουρα δεν πρέπει να βάζουμε σε καλούπια τα παιδιά ανάλογα με το φύλο τους ή οτιδήποτε άλλο. Από την άλλη, όμως, δεν μπορείς να αγνοήσεις τη διαφορετικότητα που  είναι εμφανής ακόμα και από αυτή την ηλικία.

Φωτό από: LoveSove.com