Αυτή την εποχή γίνονται τα μεγαλύτερα θαύματα στο νησί. Οι μαύροι και άγριοι βράχοι μαλακώνουν και φωτίζονται με πινελιές από αγριολούλουδα, ο μανιασμένος αέρας γλυκαίνει με ευωδιές από άνθη, γλυκίσματα και λιβάνι. Τα χωριά ξυπνούν από τη χειμερία νάρκη και υποδέχονται τους πρώτους επισκέπτες, χωρίς να βουλιάζουν ακόμα από την πολυκοσμία. Γιορτινά έθιμα και παραδόσεις μάς υπενθυμίζουν ότι η Σαντορίνη δεν είναι ένα τουριστικό κατασκεύασμα των τελευταίων χρόνων αλλά ένας τόπος με δική του ζωή και ιστορία. Αν σκοπεύετε να την επισκεφτείτε, έχετε τουλάχιστον δέκα καλούς λόγους να το κάνετε τώρα.
Το μεσαιωνικό χωριό Πύργος, σκαρφαλωμένο στην κορυφή ενός λόφου με το κάστρο να το στεφανώνει, τη Μεγάλη Παρασκευή, κατά την περιφορά του Επιταφίου, φωτίζεται με εκατοντάδες φαναράκια που έχουν τοποθετηθεί σε κάθε γωνιά του. Μεταμορφώνεται σε διαστημόπλοιο που προσγειώθηκε στη Γη με φιλικές διαθέσεις.
Η Οία δεν ασφυκτιά ακόμα από τουρίστες. Αν μάλιστα την επισκεφτείτε πρωί, και όχι την ώρα του ηλιοβασιλέματος, ίσως βρεθείτε να εξερευνάτε μόνοι πολύχρωμα σοκάκια που ατενίζουν την καλντέρα.
Οι φούρνοι μοσχοβολούν μελιτίνια, η σαντορινιά εκδοχή των κρητικών σκαλτσουνιών, με μυζήθρα και ζάχαρη, που φτιάχνεται παραδοσιακά το Πάσχα.
Η Ανάσταση στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, στο ψηλότερο σημείο του νησιού, είναι εμπειρία ζωής καθώς βλέπετε τα πυροτεχνήματα να βάφουν τον νυχτερινό ουρανό σε ένα από τα ομορφότερα τοπία του κόσμου.
Περίπου τέτοια εποχή αρχίζει η συγκομιδή της κάπαρης, των μπουμπουκιών αλλά και των τρυφερών καπαρόφυλλων που γίνονται υπέροχο τουρσί. Σκαρφαλώνει τολμηρά στα βράχια και μας προκαλεί να την αναζητήσουμε εξερευνώντας την άγρια φύση του νησιού.
Στο ηφαίστειο, σε έναν τόπο που κυριολεκτικά βράζει, ο ανοιξιάτικος αέρας είναι ακόμα λυτρωτικά δροσερός και ο κόσμος όσος ακριβώς χρειάζεται για να απολαύσουμε τη μεγαλειώδη αγριάδα του τοπίου.
Την άνοιξη διασχίζουμε με άνεση το μονοπάτι από το Φηροστεφάνι μέχρι τα Φηρά, κατά μήκος της καλντέρας, χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε ελιγμούς ανάμεσα σε πλήθη τουριστών, και παίρνουμε βαθιές ανάσες για να απολαύσουμε τα αρώματα των λουλουδιών που ευωδιάζουν στις γλάστρες.
Στο λευκό της αρχιτεκτονικής, το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, το μαύρο των ηφαιστειογενών πετρωμάτων έρχονται να προστεθούν τα λουλούδια, άγρια και ήμερα, που στολίζουν το νησί σαν μαγιάτικο στεφάνι στο κεφάλι μιας πανέμορφης, κομψής κοπέλας.
Ένα τραπέζι με θέα την καλντέρα στα πιο περιζήτητα καφέ και εστιατόρια του νησιού δεν είναι άπιαστο όνειρο αυτή την εποχή. Χαλαρώνουμε και απολαμβάνουμε το απέραντο γαλάζιο και τα παιχνιδίσματα του ήλιου ή, αργά το βράδυ, του φεγγαριού στη θάλασσα.
Και αν ξαφνικά συννεφιάσει και έρθει καταιγίδα, όχι απίθανο την άνοιξη σε αυτόν τον κατά τα άλλα άνυδρο τόπο, θα απολαύσουμε τη μεταμόρφωση της Σαντορίνης. Ξέροντας κατά βάθος ότι δεν θα κρατήσει πολύ, πράγμα που την κάνει ακόμα πιο πολύτιμη.
Πηγή: arttravel.gr
