Μια από τις πιο περίεργες εμπειρίες που ζούμε αυτό τον καιρό στην Αυστραλία, είναι το καλοκαίρι. Για πολλούς λόγους. Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσω πως βιώνουμε το καλοκαίρι εδώ στην Αυστραλία, αλλά και πως βλέπουμε όλα αυτά που γίνονται γύρω μας αυτή την εποχή. Παρακολουθώντας τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης, παρατηρούμε ότι γίνεται συχνή αναφορά σε αυτά που συμβαίνουν εδώ αυτές τις μέρες, κυρίως με τις τεράστιες ανεξέλεγκτες πυρκαγιές.
Πρώτα απ’ όλα, το γεγονός ότι εδώ είναι καλοκαίρι και στην Ελλάδα χειμώνας, μας φαίνεται αρκετά παράξενο. Στα καθημερινά τηλεφωνήματά μας στην Ελλάδα, μας λένε ότι έχει κρύο, βροχή κλπ, και μαθαίνουμε πόσο δύσκολα είναι με την ακριβή θέρμανση, ενώ εμείς είμαστε με τα κοντομάνικα και σκάμε από τη ζέστη (όποτε κάνει τους ξαφνικούς καύσωνες, για τους οποίους θα μιλήσω παρακάτω)! Είναι δεδομένο ότι το σώμα μας είναι προσαρμοσμένο να ζει στο κλίμα του τόπου που βρίσκεται. Αυτό σημαίνει ότι όσο πιο μεγάλος είναι κάποιος σε ηλικία, τόσο πιο δύσκολη είναι η προσαρμογή στα νέα «βιορυθμικά» δεδομένα! Αυτό συμβαίνει και με εμάς (σ.σ. τη Τερέζα κι εμένα – τα παιδιά δεν είχαν απολύτως κανένα πρόβλημα): Συμπληρώσαμε ένα χρόνο παραμονής στην Αυστραλία και ακόμα οι βιορυθμοί μας είναι στη φάση της προσαρμογής.
Κανονικά, το βιολογικό μας ρολόι είναι ρυθμισμένο στον καιρό της Ελλάδας. Μέσα μας το ρολόι λέει «είναι χειμώνας» ενώ το περιβάλλον μας είναι καλοκαίρι. Αυτό έχει αρκετές συνέπειες στο πως λειτουργεί το σώμα μας, δημιουργώντας αρκετές «αρρυθμίες» που μας επηρεάζουν αρκετά στην καθημερινότητά μας, με συχνούς πονοκεφάλους, αναστατωμένο στομάχι, αϋπνίες, και μυϊκούς πόνους. Μιλώντας με τους συμπάροικους που βρίσκονται πολλά χρόνια εδώ, μας λένε ότι θα χρειαστούν περίπου 2-3 χρόνια για να συνηθίσουμε την αλλαγή του κλίματος. Δηλαδή, το σώμα μας, πρέπει να μείνει μέσα σε 2-3 κύκλους χειμώνα-καλοκαίρι για να προσαρμοστεί. Υπάρχουν κι αυτοί που μας λένε ότι πραγματικά, εμείς οι μεσογειακοί λαοί, δεν προσαρμοζόμαστε ποτέ και γι’ αυτό υπάρχουν τόσα κρούσματα άνοιας, Alzheimer’s και Πάρκινσον μεταξύ των Ελλήνων, Ιταλών κλπ. Δεν το ασπάζομαι και πολύ αυτό, γιατί νομίζω ότι καθοριστικό ρόλο έχει παίξει σε αυτές τις παθήσεις και ο τρόπος ζωής εδώ στην Αυστραλία, δηλαδή η πολύ σκληρή δουλειά εκείνα τα περασμένα χρόνια, σε συνδυασμό με τη διατροφή που απείχε αρκετά από τα Μεσογειακά πρότυπα.
Το καλοκαίρι όμως εδώ στην Αυστραλία και ειδικά στη Μελβούρνη δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό που αντιλαμβανόμαστε στην Ελλάδα, ως καλοκαίρι! Για να σας το εξηγήσω με μετεωρολογικούς όρους, η νότια πλευρά της Αυστραλίας βρίσκεται «εκτεθειμένη» προς την Ανταρκτική, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της ηπείρου, καταλαμβάνεται από έρημο. Οι άνεμοι που κυρίως επικρατούν είναι νοτίων διευθύνσεων, μεταφέροντας υγρές και ψυχρές αέριες μάζες από την Ανταρκτική, ενώ όταν επικρατούν βόρειοι άνεμοι, τότε έχουμε πολύ ξηρές και θερμές αέριες μάζες που έρχονται από την κεντρική Αυστραλία. Το αποτέλεσμα του παραπάνω συνδυασμού, είναι να έχουμε εξαιρετικά απότομες αλλαγές καιρικών συνθηκών, ακόμα και μέσα στην ίδια ημέρα. Έχει τύχει να ξυπνάμε με 20 βαθμούς Κελσίου (C) , το μεσημέρι να φτάνει 40C και το βράδυ να είναι 15C με εναλλαγές βροχής, νηνεμίας, βαριάς συννεφιάς, πολύ δυνατών ανέμων, ηλιοφάνειας και βροχής!!!
Οι κάτοικοι της Μελβούρνης λένε ότι «μπορείς να ζήσεις τις 4 εποχές του χρόνου, μέσα σε μια μόνο μέρα»! Στην αρχή το άκουγα και μου φαινόταν λίγο ανόητο, αλλά τώρα καταλαβαίνω ότι είναι απολύτως σωστό. Η επίδραση των παραπάνω εναλλαγών στους οργανισμούς και στη ζωή των ανθρώπων είναι πάρα πολύ σημαντική. Ειδικά για εμάς που είμαστε σαν τα « ψάρια έξω από το νερό», είναι τρομερή η επίδραση, με κορωνίδα τα προβλήματα στη μέση. Η Τερέζα κι εγώ, έχουμε υποστεί αρκετά ισχυρά επεισόδια με «ξαφνιάσματα» στη μέση που μας βγάζουν εκτός κυκλοφορίας για αρκετές μέρες κάθε φορά. Είναι λογικό! Όταν μέσα σε μια μέρα, η θερμοκρασία μεταβάλλεται κατά 20C, με ανάλογες μεταβολές της υγρασίας, είναι επόμενο το οργανικό στρες για εμάς που δεν είμαστε συνηθισμένοι, να είναι πολύ μεγάλο.
Αυτό που εντυπωσιάζει τα διεθνή μέσα ενημέρωσης όμως αυτή την εποχή, είναι οι τεράστιες πυρκαγιές στις πολιτείες Victoria και New South Wales, και οι τεράστιες πλημμύρες στη πολιτεία Queensland. Θα μιλήσουμε όμως για τις πυρκαγιές, που είναι πιο κοντά σ’ εμάς. Αν και από τη πόλη της Μελβούρνης δεν είναι ορατές, εντούτοις κάποιες φορές φαίνονται στον ορίζοντα τα τεράστια σύννεφα καπνού που μαρτυρούν την ύπαρξη ανεξέλεγκτων πυρκαγιών. Οι προσπάθειες του κράτους για τη πρόληψη και την ενημέρωση για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Υπάρχουν παντού ταμπέλες που λένε το επίπεδο επικινδυνότητας για την ημέρα και οι περιορισμοί για τη χρήση φλόγας είναι πάρα πολύ αυστηροί! Αν κάνεις το λάθος και ανάψεις κάρβουνα για να κάνεις μπάρμπεκιου τις ημέρες της απαγόρευσης, θα σ’ επισκεφτούν αμέσως από το Δημαρχείο και το πρόστιμο θα είναι βαρύ!
Οι πυρκαγιές στην εξοχή είναι τεράστιες και κατακαίουν ατέλειωτες εκτάσεις βλάστησης. Αυτές οι πυρκαγιές έχουν αρκετές διαφορές από τις πυρκαγιές που έχουμε στην Ελλάδα: καίγεται συνήθως χορτολιβαδική έκταση και λιγότερο δάσος με δέντρα (που συνήθως είναι δάση ευκαλύπτων) και είναι σχεδόν πάντα σε επίπεδες εκτάσεις. Τις προάλλες κάηκε στη πολιτεία New South Wales, έκταση σχεδόν όση η Πελοπόννησος! Είναι πραγματικά ασύλληπτο!
Αυτό που μου έχει κάνει πραγματικά μεγάλη εντύπωση όμως, είναι η ανεπάρκεια των μέσων για την καταπολέμηση των πυρκαγιών! Διαθέτουν ελάχιστα μέσα σε σχέση με τη φτωχή και ανοργάνωτη Ελλάδα, και ίσως είναι ένας λόγος που οι πυρκαγιές είναι τεράστιες και ανεξέλεγκτες επί πολλές μέρες! Παρακολουθώντας τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, εύκολα παρατηρεί κανείς ότι διαθέτουν σχετικά μικρές δυνάμεις για την καταπολέμηση, με ελάχιστα εναέρια μέσα, που αποτελούνται μόνο από ελικόπτερα. Τα μεγαλύτερα ελικόπτερα είναι τα γνώριμα πορτοκαλί Ericsson που έρχονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα για την εποχή των πυρκαγιών. Το εντυπωσιακότερο όλων είναι όμως, η παντελής ανυπαρξία πυροσβεστικών αεροπλάνων! Κάθε φορά που βλέπω στη τηλεόραση ένα μικρό ελικοπτεράκι να ρίχνει το υγρό στη φωτιά και οι φλόγες, αντί να σβήνουν φουντώνουν, προσπαθώ να καταλάβω γιατί δεν έχουν πυροσβεστικά αεροπλάνα… Ίσως υπάρχει κάτι που μου διαφεύγει, αλλά εμείς οι Έλληνες έχουμε «πονέσει» πολύ από τις πυρκαγιές και ξέρουμε ότι η μόνη ελπίδα για να αντιμετωπιστεί μια πυρκαγιά, είναι τα πυροσβεστικά αεροπλάνα!
Κατά τ’ άλλα όμως, το καλοκαιράκι στην Αυστραλία είναι η πιο ωραία εποχή του χρόνου! Για να σας δώσω να καταλάβετε τις αντιστοιχίες, ο Ιανουάριος εδώ, αντιστοιχεί στον Αύγουστο της Ελλάδος. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι παίρνουν την καλοκαιρινή τους άδεια μέσα στον Ιανουάριο. Έτσι λοιπόν, έχουν προηγηθεί οι αργίες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς (με τους γνώριμους από τα δελτία ειδήσεων στην Ελλάδα, Άγους Βασίληδες με κόκκινο σκουφί και μαγιό στις παραλίες!) και ακολουθούν οι καλοκαιρινές διακοπές, που συνήθως είναι προς τις παραλίες της πολιτείας Queensland ή προς τους κοντινούς Ασιατικούς παραδείσους!
Επίσης, μέσα στον Ιανουάριο (26/1) είναι η Εθνική γιορτή της Αυστραλίας (Australian Day) που έχουν επιστρέψει σχεδόν όλοι (εν όψει της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς, που αρχίζει τη πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου), και όλοι βγαίνουν έξω ή μαζεύονται στις αυλές των σπιτιών και κάνουν μπάρμπεκιου για να γιορτάσουν! Οι Δήμοι οργανώνουν συναυλίες και εκδηλώσεις στα πάρκα, ενώ πάντα ακολουθεί εντυπωσιακό θέαμα με πυροτεχνήματα, με πρώτο και καλύτερο το θέαμα στο κέντρο της Μελβούρνης, που μαζεύεται πλήθος κόσμου για να παρακολουθήσει.
Για όσους μένουν πίσω το καλοκαίρι, υπάρχουν οι κοντινές παραλίες της Μελβούρνης. Για εμάς που μένουμε στα δυτικά προάστια, υπάρχει η παραλία του Williamstown και της Altona. Περίπου 2 ώρες μακριά μας είναι οι παραλίες του Great Ocean Road, που είναι αρκετά εντυπωσιακές και με τεράστια κύματα για όσους θέλουν να κάνουν surf. Υπάρχουν και οι παραλίες των ανατολικών προαστίων, τις οποίες εμείς όμως δεν έχουμε δει ακόμα (μαθαίνουμε ότι είναι καλύτερες από τις δυτικές).
Σχετικά με τις παραλίες, θα πρέπει να πούμε ότι είναι πολύ διαφορετικές από τις παραλίες της Ελλάδας. Οι παραλίες της Ελλάδας είναι πραγματικά αξεπέραστες! Βλέποντας τις παραλίες της Μελβούρνης και έχοντας ζήσει όλα τα χρόνια στην Ελλάδα, σου φαίνεται αρχικά χάλια. Το νερό είναι σχεδόν παντού θολό (προφανώς λόγω και της παλίρροιας) και πολύ, μα πάρα πολύ κρύο! Τα θαλάσσια ρεύματα έρχονται κατευθείαν από την Ανταρκτική και έτσι το νερό είναι πολύ κρύο.
Αυτό είναι με λίγα λόγια το καλοκαιράκι στην Αυστραλία! Άντε και καλό φθινόπωρο και καλή σχολική χρονιά στα παιδιά που ξεκινάνε σχολείο!
