Σφύζουν από ζωή, φιλοξενούν σπάνια είδη φυτών και ζώων και αποτελούν σημείο αναφοράς για την Ελλάδα. Μιλάμε για τους υδροβιότοπους, περιοχές με σπάνια ομορφιά και σημασία. Και στη χώρα μας υπάρχουν ολίγοι από αυτούς. Άλλοι μικρότεροι, άλλοι μεγαλύτεροι προσφέρουν, ωστόσο, την απαραίτητη ισορροπία στο οικοσύστημα.
Οι υδροβιότοποι έχουν ιδιαίτερη οικολογική σημασία, η οποία οφείλεται στην ποικιλότητα των ειδών και στις πυκνότητες των πληθυσμών που κατοικούν σε αυτούς.
Να μερικοί από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους της Ελλάδας και ο πλούτος φυτών και ζώων που φιλοξενούν.
Αμβρακικός κόλπος
Είναι ο μεγαλύτερος κόλπος της Δυτικής Ελλάδας και η έκτασή του φτάνει τα 405 τετρ. χιλ. Μάλιστα έχει υπαχθεί σε καθεστώς προστασίας, σε εφαρμογή της διεθνούς σύμβασης Ramsar.
Ο Λούρος και ο Άραχθος, δυο μεγάλοι ποταμοί, χύνουν τα νερά τους στην βόρεια πλευρά του Αμβρακικού κόλπου. Από τα νερά των ποταμών και τη θάλασσα έχουν σχηματιστεί περισσότερες από 12 λιμνοθάλασσες με σπουδαιότερες τη λιμνοθάλασσα της Ροδιάς, του Τσουκαλιού και του Λουγαρού. Μάλιστα οι δύο λιμνοθάλασσες (Τσουκαλιό και Ροδιά) επικοινωνούν μεταξύ τους και διαχωρίζονται από τη Λογαρού με στενή λωρίδα γης.
Ο Αμβρακικός κόλπος σφύζει από ζωή…. Εκεί έχουν διαπιστωθεί ότι ζουν ή ότι περνούν ένα μεγάλο μέρος του χρόνου περίπου 280 είδη πουλιών. Ανάμεσά τους αγριόπαπιες, φαλαρίδες, ενώ ξεχειμωνιάζουν εκεί κορμοράνοι, σκαλίδρες, βουτηχτάρια και κοκκινοσκέληδες. Επειδή ο Αμβρακικός βρίσκεται πάνω στον άξονα μετανάστευσης των πουλιών κατά μήκος της Δυτικής Ελλάδας, εκεί κάνουν στάση χαλκόκοτες, δρεπανοσκαλίδρες, λευκοτσικνιάδες, λασπότριγγες.
Επίσης στην περιοχή αναπαράγονται και ορισμένα από τα πιο σπάνια και απειλούμενα είδη πουλιών όπως αργυροπελεκάνοι, νεροχελίδονα, γελογλάρονα, κραυγαετοί, χουλιαρομύτες, καλαμοκανάδες, πετροπουλάδες, θαλασσαετοί, σταυραετοί, πορφυροτσικνιάδες, δενδρογέρακες κ.α.
Ακόμα, μπορεί να βρει κανείς αρπακτικά: ποντικοβαρβακίνες, ξεφτέρια, διπλοσάινα, όρνια, φιδαετούς και χρυσαετούς. Πιο παλιά υπήρχαν οι θαλασσαετοί (Haliaetus albicilla), που ωστόσο πια κάνουν την εμφάνισή τους μόνο τον χειμώνα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα ψάρια, καθώς στον Αμβρακικό μπορεί κανείς να βρει κεφαλόπουλα, λαυκίνους, λαβράκια, τσιπούρες, μυξυνάρια, γωβιούς, χέλια και πολλά ακόμα. Εκεί μπορεί κανείς να βρει ένα μεγάλο αριθμό αμφίβιων και θηλαστικών.
Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού
Εκβάλει στον Θερμαϊκό Κόλπο και η έκταση που σχηματίζει το Δέλτα (από τους ποταμούς Αξιό, Λουδία, Αλιάκμονα και Γαλλικό) και αγγίζει τα 22.000 στρέμματα. Μαζί με τις αλυκές Κίτρους δημιουργούν έναν υδροβιότοπο μεγάλης έκτασης και σημασίας, που προστατεύεται από τις συμβάσεις Ramsar και Βέρνης.
Στο συγκεκριμένο Πάρκο έχει ένα ιδιαίτερα πλούσιο οικοσύστημα. Στον Αξιό έχουν υπολογιστεί 26 είδη ψαριών, ενώ στον Αλιάκμονα υπάρχουν 26 είδη από αυτόχθονα και τέσσερα εισαχθέντα είδη. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει για το μαυροτσιρώνι (Rutilus Macedonicus). Μεταξύ δε των θηλαστικών περιλαμβάνονται o Μυοκάστορας (Myocastor coypus), ο Λαγόγυρος (Citelus Citelus, η Βίδρα (lutra lutra) και ο ελληνικός Βούβαλος (Νεροβούβαλος).
Όσοι επισκεφθούν το Πάρκο θα έχουν την ευκαιρία να δουν πολλά υδρόβια πτηνά: ερωδιούς, χαλκόκοτες, νεροχελίδονα, γαλιάντρες κ.α. Μαζί με τα είδη που καταφθάνουν την εποχή της μετανάστευσης ξεπερνάνε τα 200. Μεταξύ των ειδών αυτών υπάρχουν και αρπακτικά όπως ο θαλασσαετός, ενώ ορισμένες φορές παρατηρούνται και διάφορα σπάνια για την περιοχή είδη.
Να σημειωθεί ότι στο Δέλτα του Αξιού εκτρέφονται περίπου 60 νεροβούβαλοι, ενώ την ίδια ώρα ζουν ελεύθερα στην περιοχή πολλά άλογα. Στα δάση υπάρχουν λύκοι, τσακάλια, αγριόγατες, βίδρες κ.α. Δυστυχώς τα προβλήματα στον υδροβιότοπο είναι πάρα πολλά, καθώς δίνει μάχη για την επιβίωσή του εξαιτίας των βιομηχανικών και αστικών αποβλήτων.
Λίμνη Κερκίνη
Πρόκειται για μια τεχνητή λίμνη, η οποία σχηματίστηκε το 1932 εξαιτίας του φράγματος που δημιουργήθηκε στον ποταμό Στρυμόνα στην περιοχή των Σερρών. Μάλιστα το 1982 κατασκευάστηκε και νέο φράγμα λόγω της μείωσης της χωρητικότητας της λίμνης. Η έκταση της λίμνης, την οποία υπάρχει ο υδροβιότοπος που προστατεύεται από τη σύμβαση Ramsar ποικίλλει από 54.250 έως 72.110 στρέμ. ανάλογα με την εποχή.
Το οικοσύστημα είναι μεγάλο παρά το γεγονός ότι μιλάμε για μια τεχνητή λίμνη. Οι έρευνες έδειξαν ότι στη λίμνη και τα γύρω βουνά έχουν παρατηρηθεί τουλάχιστον 300 είδη πουλιών. Μερικά από αυτά είναι ο κορμοράνος, o λευκοτσικνιάς, ο αργυροτσικνιάς, ο πορφυροτσικνιάς, ο σταχτοτσικιάς, ο κρυπτοτσικνιάς, ο νυχτοκόρακας, η χουλιαρομύτα, η λαγγόνα και η χαλκόκοτα.
Επίσης, το σκουφοβουτηχτάρι και το νανοβουτηχτάρι κατασκευάζουν τις φωλιές τους πάνω στο νερό. Μάλιστα δύο είδη γλαρονιών (μουστακόγλαρο και μαυρογλάρονο) έχουν την ικανότητα να κάνουν τις φωλιές τους πάνω στα φύλλα των νούφαρων. Μερικά ακόμα σημαντικά ήδη που ζουν στην λίμνη Κερκίνη είναι ο μαυροπελαργός, ο λευκοπελεκάνος, ο πετρίτης, ο φιδαετός, ο κραυγαετός και ο θαλασσαετός.
Ιδανική εποχή για επίσκεψη στο Πάρκο είναι οι μήνες Μάιος-Ιούνιος, οπότε τα περισσότερα πουλιά της λίμνης έχουν γεννήσει και μεγαλώνουν τα μικρά τους.
Λίμνη Μικρή Πρέσπα
Στο ΒΔ άκρο της Ελλάδας, μέσα σε μια πελώρια βουνίσια αγκαλιά βρίσκονται η Μικρή και η Μεγάλη Πρέσπα, δύο λίμνες που χωρίζονται από μια λωρίδα γης μήκους 4 χλμ. Η Μικρή Πρέσπα, ή Βρυγηίδα, σύμφωνα με την αρχαία ονομασία, με έκταση 44 τ.χ., ανήκει κυρίως στην Ελλάδα και ένα μικρό της τμήμα στην Αλβανία. Το βαθύτερο σημείο της είναι 8,4 μέτρα, ενώ το μέσο βάθος της είναι 4 μ.
Επειδή η λίμνη έχει πλούσια πανίδα και χλωρίδα η περιοχή έχει ανακηρυχθεί ως Εθνικός Δρυμός από το 1974. Μάλιστα, τα παραλίμνια χωριά Ψαράδες και Άγιος Γερμανός αποτελούν προστατευόμενους παραδοσιακούς οικισμούς του Δρυμού. Η Μικρή Πρέσπα είναι ένας μοναδικός υδροβιότοπος, που προστατεύεται από τη σύμβαση Ramsar και ένας από τους 11 ελληνικούς υδροβιότοπους διεθνούς σημασίας.
Περιβάλλεται από δάσος και καλαμώνες όπου ευδοκιμούν πάνω από 1.300 είδη φυτών. Εκεί κανείς μπορεί να βρει βελανιδιές, οξιές, σημύδες αλλά και δέντρα μοναδικά στον ελληνικό χώρο, όπως η κενταύρια Πρέσπα και το δάσος αρκεύθου,καθώς και μια συστάδα υπεραιωνόβιων βουνοκυπάρισσων. Παράλληλη στην Μικρή Πρέσπα ζουν 15 είδη ψαριών, 11 είδη αμφιβίων, 40 θηλαστικών και 260 είδη πτηνών.
Εκεί ζει και ο αργυροπελεκάνος, που θεωρείται ένα είδος προς εξαφάνιση. Στον κόσμο έχουν μείνει 1000 ζεύγη και τα 150 από αυτά ζουν στην Μικρή Πρέσπα. Βάτραχοι, φρύνοι είναι μερικά από τα ζώα που ζουν στα νερά της λίμνης, όπως επίσης ερωδιοί, κορμοράνοι, χήνες, αλλά επίσης και αρπακτικά πουλιά, όπως σταυραετοί, χρυσαετοί, φιδαετοί, πετρίτες.
Δέλτα Έβρου
Στους σημαντικότερους υδροβιότοπους της Ευρώπης συγκαταλέγεται και το Εθνικό Πάρκο Δέλτα Εβρου το οποίο προστατεύεται από τη σύμβαση Ramsar. Η συνολική του έκταση είναι 200.000 στρέμματα εκ των οποίων τα 95.000 (80.000 χερσαία και 15.000 στρ. υδάτινη επιφάνεια). Τα νερά και τα φερτά υλικά του ποταμού, μαζί με τη θάλασσα έχουν σχηματίσει ένα πολύπλοκο Δέλτα με μεγάλη ποικιλία βιοτόπων, όπου βρίσκει καταφύγιο ένας μεγάλος αριθμός ειδών φυτών και ζώων.
Στην περιοχή ευδοκιμούν όλοι οι τυπικοί σχηματισμοί και οι μονάδες βλάστησης ενός μεσογειακού Δέλτα και μπορεί κανείς να συναντήσει πάνω από 350 φυτικά είδη. Πάντως η κατά τόπους βλάστηση εξαρτάται από παράγοντες, όπως η σύσταση του εδάφους, η υγρασία και φυσικά η αλατότητα.
Το Δέλτα του Εβρου είναι γνωστό για τα πολλά είδη πτηνών. Εκεί συναντά κανείς 304 είδη πουλιών από τα συνολικά 423 που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Στα νερά του ζουν 46 είδη ψαριών, 7 είδη αμφιβίων, 21 είδη ερπετών και περισσότερα από 40 είδη θηλαστικών.
Λίμνη Ισμαρίδα
Η λίμνη Ισμαρίδα ή Μητρικού είναι στα νότια του νομού Ροδόπης και σε απόσταση 3 χλμ. από τη θάλασσα και συγκεκριμένα από τον όρμο Ανοικτό. Έχει έκταση περίπου 2.524 στρέμματα και μέσο βάθος 1,5 μέτρα και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τακτικούς σταθμούς για πολλά είδη πτηνών. Η ομορφιά της είναι σπάνια, καθώς μεγάλο μέρος της καλύπτεται από νούφαρα δημιουργώντας εξαιρετικούς σχηματισμούς, ενώ στο ΒΑ της τμήμα απλώνονται εκτεταμένοι καλαμώνες.
Από εκεί και πέρα στα δυτικά της Ισμαρίδας υπάρχουν μοναδικοί υδροβιότοποι που αποτελείται από τις λιμνοθάλασσες Έλος (ή Καρατζαλή), Πτελέα, Αλυκή (ή Μέση), Καρατζά (ή Αρωγή) και Ξηρολίμνη (ή Φαναριού).
Πρόκειται, συμπεριλαμβανομένης και της λίμνης Βιστονίδας, για ένα ενιαίο οικοσύστημα ιδιαίτερης οικολογικής αξίας, που παρουσιάζει πολύ πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Εκεί συναντά κανείς θαμνώδεις εκτάσεις από αρμυρίκια, παρόχθια βλάστηση, ελόβια, λειμώνες κι επιπλέουσα βλάστηση, όπως επίσης και πολλά θηλαστικά και ερπετά. Υπάρχουν ακόμα και πολλά σπάνια πουλιά που απειλούνται με εξαφάνιση όπως για παράδειγμα, αργυροτσικνιά, χουλιαρομύτα, χαλκόκοτα και το μουστακογλάρονο.
Δέλτα Νέστου
Είναι ένας από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης εξαιτίας της έκτασης που καλύπτει, αλλά φυσικά και της ποικιλίας των βιότοπων που διαθέτει.
Το Δέλτα του Νέστου έχει συνολική έκταση 500.000 στρέμματα και βρίσκεται στα νότια σύνορα των νομών Καβάλας και Ξάνθης. Λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν στην περιοχή, οι υδροβιότοποι συνθέτουν ένα μωσαϊκό που ευνοεί την άγρια ζωή. Αυτοί που ξεχωρίζουν είναι οι: λιμνοθάλασσα Ερατεινού, λιμνοθάλασσα Αγιάσματος, λιμνοθάλασσα Κοκάλας, λιμνοθάλασσα ΧαΪδευτού, λιμνοθάλασσα Κεραμωτής, λιμνοθάλασσα Μοναστηριακιού, λιμνοθάλασσα Μαγγάνων καθώς και το παραποτάμιο Μεγάλο Δάσος (Κοτζά-Ορμάν).
Μέχρι σήμερα στο Δέλτα του Νέστου έχουν καταγραφεί 20 είδη θηλαστικών, 11 είδη αμφιβίων, 22 είδη ερπετών, 30 είδη ψαριών γλυκού νερού καθώς και 277 είδη πτηνών. Μάλιστα στο παραποτάμιο δάσος υπάρχει μη εκτρεφόμενος πληθυσμός Κολχικού Φασιανού, ένας από τους δυο μοναδικούς φυσικούς πληθυσμούς της Ευρώπης. Αποτελεί, επίσης, τη μοναδική περιοχή στην Ευρώπη που μπορεί κανείς να δει την Αγκαθοκαλημάνα, αλλά και τον μεγαλύτερο πληθυσμό τσακαλιών της Ελλάδας.
Λίμνη Βιστωνίδα και λιμνοθάλασσα Πόρτο Λάγος
Η κυριότητα της λίμνης Βιστωνίδας ανήκει στη μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους αν και εκτείνεται τους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης με έκταση, 42.400 στρέμματα και μέσο βάθος 2,5 μέτρα. Πρόκειται, μάλιστα την τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας. Θεωρείται από τους ωραιότερους υδροβιότοπους της Ελλάδας έχοντας λιμνοθαλάσσια και λιμναία χαρακτηριστικά. Το όνομά της έχει τις ρίζες του στην αρχαία ονομασία της περιοχής, αλλά και πόλης της Βιστωνίας, όπου διέμεναν οι Βίστωνες.
Έχει, πάντως, ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι το βόρειο τμήμα της λίμνης έχει γλυκό νερό με τον νότιο να έχει αλμυρό ή υφάλμυρο. Αυτό ως έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη ποικιλία χλωρίδας και πανίδας. Την περιβάλλουν καλαμιώνες, έχει διάφορες ζώνες αρμυρικιών, αλίπεδα, παραποτάμια δάση όπως και λίμνες με γλυκό νερό και υγρά λιβάδια.
Σύμφωνα με τους ειδικούς στη λίμνη υπάρχουν 21 είδη ψαριών, που μαζί με αυτά που εισέρχονται από τη θάλασσα φτάνουν τα 37. Πιο συχνά μπορεί κανείς να δει το γριβάδι, τη κοκκινοφτέρα και τη θρίτσα, ενώ στα αλμυρά νερά υπάρχουν χέλια, λαβράκια, επτά είδη κεφαλιών και πολλά άλλα.
Από εκεί και πέρα μεγάλη είναι και η ποικιλία των πτηνών όπου τα είδη που υπάρχουν εκεί φτάνουν τα 326 και τα οποία μπορούν να χωριστούν σε τρεις σημαντικές κατηγορίες. Σε αυτά που επισκέπτονται την περιοχή για αναπαραγωγή, τα μεταναστευτικά και εκείνα που διαχειμάζουν. Στη λίμνη ζουν και κύκνοι, πελεκάνοι όπως και οι σταχτόχηνες και οι νανόχηνες που απειλούνται με εξαφάνιση. Τα τελευταία χρόνια ζει εδώ ένας μεγάλος αριθμός φοινικόπτερων. Από θηλαστικά μπορεί εκεί κανείς βρει τη βίδρα, όπως επίσης τσακάλια, λύκους, αλεπούδες, λαγούς και αγριόγατες.
Στα ΝΑ της λίμνης Βιστωνίδας βρίσκεται η λιμνοθάλασσα του Πόρτο Λάγος. Βέβαια ο υδροβιότοπος θεωρείται ενιαίος και διακρίνεται για την ποικιλία των πουλιών που μπορεί να δει κανείς εκεί. Η λιμνοθάλασσα του Πόρτο Λάγος έχει επί το πλείστον αλμυρό νερό και σε αυτή υπάρχει μια έκταση που έχει αναδασωθεί με Pinus maritima.
Στην περιοχή υπάρχουν 61 είδη ψαριών, όπως χέλια, αθερίνα και κέφαλοι. Η θρίτσα, ενδημικό είδος που υπήρχε παλαιότερα, σήμερα έχει εξαφανιστεί λόγω αύξησης της αλατότητας των νερών της. Υπάρχουν και πολλά πουλιά όλο το χρόνο. Οι γειτονικοί λόφοι έχουν σημαντικούς πληθυσμούς αρπακτικών πτηνών.
Λίμνη Βόλβη και Κορώνεια
Στη λεκάνη της Μυγδονίας στο δήμο Βόλβης βρίσκεται η ομώνυμη λίμνη, η οποία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ελλάδα, με έκταση περίπου 68,6 τ.χ. και μέγιστο βάθος στα 23,50 μ. διατεταγμένη σε σειρά με την λίμνη Κορώνεια που βρίσκεται σε απόσταση 11,5 χλμ. από αυτήν. Η περιοχή περιλαμβάνει δύο λίμνες γλυκού νερού (Βόλβη και Κορώνεια) και το φαράγγι της Ρεντίνας, ενώ 163.880 στρέμματα αποτελούν ζώνη ειδικής προστασίας σύμφωνα με τη σύμβαση Ramsar. Μάλιστα αποτελεί έναν από τους δέκα υδροβιότοπους στην Ελλάδα που έχουν διεθνή σημασία.
Η συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί έναν σημαντικό υδροβιότοπο για τα μεταναστευτικά και διαχειμάζοντα υδρόβια είδη, καθώς στην περιοχή ξεχειμωνιάζουν σε τακτική βάση, πάνω από 20.000 υδρόβια. Η λίμνη Βόλβη διαθέτει πλούσια ιχθυοπανίδα, που περιλαμβάνει 24 είδη ψαριών, ανάμεσά τους το ψάρι λιπαριά που είναι ενδημικό της λίμνης και δεν συναντάται σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου. Εκτός από τη λιπαριά, μοναδικά στον κόσμο είναι η γκελάρτσα και το λακόψαρο ή τυλινάρι. Επίσης εκεί υπάρχουν 19 είδη αμφιβίων κι ερπετών και 34 είδη θηλαστικών.
Στην περιοχή συναντά κανείς 245 είδη πτηνών μεταξύ αυτών και πολλά αποδημητικά, ενώ έχουν παρατηρηθεί οι μεγαλύτεροι στην Ελλάδα αριθμοί από σκουφοβουτηχτάρια, κυνηγόπαπιες και τσικνόπαπιες, κραυγαετούς, ερωδιούς κ.ά.
Η λίμνη Κορώνεια αποτελούσε έναν σημαντικό υδροβιότοπο, ωστόσο τα νερά της είναι μολυσμένα. Έσφυζε από ζωντάνια, καθώς εκεί υπήρχαν σπάνια είδη φυτών, ζώων και πτηνών. Από τα τέλη της δεκαετίας του 80’ ξεκίνησαν τα προβλήματα από την υπεράντληση των νερών που είχε ως συνέπεια να κατέβει η στάθμη της λίμνης. Συντέλεσε και το γεγονός ότι τοξικά λύματα και απόβλητα έπεφταν στην λίμνη. Συνέπεια αυτών ήταν να υπάρξει μεγάλη οικολογική καταστροφή, καθώς το 2004 βρέθηκαν χιλιάδες νεκρά πουλιά στις όχθες. Μεταξύ αυτών και 250 αργυροπελεκάνοι, ένα είδος που απειλείται σε όλο τον κόσμο με εξαφάνιση. Στη συνέχεια ακολούθησαν χιλιάδες νεκρά ψάρια.
Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη λιμνοθάλασσα της Ελλάδας που αποτελεί ένα ξέβαθο της θάλασσας από τις προσχώσεις του Αχελώου. Έχει μέγιστο μήκος περίπου 27.300 μέτρα και μέγιστο πλάτος 14.800 μέτρα και αποτελεί ένα τεράστιο οικοσύστημα με πλούσια πανίδα και χλωρίδα. Η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου φτάνει σε βάθος τα έξι μέτρα, αλλά το μεγαλύτερό της μέρος δεν ξεπερνάει το μισό μέτρο.
Μάλιστα κοντά στις ακτές τα νερά είναι ιδιαίτερα ρηχά και έτσι δημιουργούνται οι αλυκές. Εκεί βγαίνει από τα ένα είδος κεφαλόπουλου που ονομάζεται μπάφα και το ξακουστό αβγοτάραχο του Μεσολογγίου Η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου με τους αμέτρητους φτερωτούς αλλά και υδρόβιους κατοίκους της έχει χαρακτηρισθεί Περιβαλλοντικό Πάρκο και προστατεύεται από τη Συνθήκη Ramsar.
Μέσα στη λιμνοθάλασσα πάντως υπάρχουν και οκτώ μικρά νησιά που έγραψαν τη δική τους ιστορία στην επανάσταση του 1821. Να σημειωθεί ότι εκτός από υδροβιότοπος, τα νερά της είναι και ιαματικά και μπορεί κανείς το καλοκαίρι να συναντήσει λουόμενους που έχουν απλώσει στο σώμα τους τον ευεργετικό άργιλο.
Λιμνοθάλασσα Κοτύχι και δάσος Στροφυλιάς
Βρίσκεται στο νομό Ηλείας, στα ΒΑ της κωμόπολης των Λεχαινών και επικοινωνεί με το Ιόνιο Πέλαγος. Γι’ αυτό το λόγο και το νερό της είναι υφάλμυρο. Τα νερά της δεν είναι βαθιά και φτάνουν ως και τα 40 εκατοστά και προστατεύεται από τη συνθήκη Ramsar.
Στα βόρεια της λιμνοθάλασσας στέκεται επιβλητικό το παραθαλάσσιο δάσος της Στροφυλιάς.
Η λιμνοθάλασσα αποτελεί καταφύγιο για τις αγριόπαπιες και διάφορα παρυδάτια πουλιά όπως βουτηχτάρια, νανογλάρονα, τσικνιάδες, φαλαρίδες, αλκυόνες.
Εκτός από την ορνιθοπανίδα, το Κοτύχι είναι σημαντικός τόπος μετανάστευσης και διαβίωσης διαφόρων ειδών ψαριών μέχρι την περίοδο έναρξης της αναπαραγωγικής διαδικασίας όπου μεταναστεύουν στη θάλασσα. Για αυτό το λόγο αποτελεί φυσικό ιχθυοτροφείο το οποίο αξιοποιείται με παραδοσιακές μεθόδους ιχθυοσύλληψης, τα λεγόμενα διβάρια. Εκεί μπορεί να βρει κανείς όπως λαβράκια, κέφαλους τσιπούρες, και χέλια.
Στο Κοτύχι κάνουν στάση και πολλά αποδημητικά πουλιά όπως Ερωδιοί, Χαλκόκοτες, Χελιδόνια, Τσαλαπετεινοί, Γεράκια, Τρυγόνια, Γλαρόνια κ.ά.
Πηγή: apotis4stis5.com
