Μια ομιλία της δικηγόρου Έιμυ Σκοτ.

Οι ανθρώπινες σχέσεις συνιστούν ένα χάος! Είναι πανέμορφες και είναι αυτές που μας προσδιορίζουν. Είναι πολύπτυχες, πολυεπίπεδες και όσους «κανόνες» επικοινωνίας και αν θέσουμε, είναι πάντα δύσκολες. Ωστόσο, η Amy Scott έχει κάποιες ιδέες ώστε να μας κάνει να βελτιώσουμε την επικοινωνία μας που κατά την ίδια, είναι υπεύθυνη πολλές φορές για την κακή ποιότητα των σχέσεων που έχουμε.

• Η Amy Scott παραδέχεται οτι δε φταίει για όλα το στιλ της επικοινωνίας μας. Το θάρρος, η συναίσθηση και το περιεχόμενο όσων λέμε είναι πάντα πολύ σημαντικά. Παρόλα αυτά, η παρουσίαση του εαυτού μας πολλές φορές, αδικεί όλα τα προηγούμενα. Απομακρύνουμε ανθρώπους χωρίς να το θέλουμε. Η σχετικότητα της επικοινωνίας, παρά τις έρευνες που έχουν γίνει, παραμένει. Η Scott μας παραπέμπει σε κάτι πολύ έξυπνο που είπε ο Μπέρναρντ Σω: «η μόνη ψευδαίσθηση που έχουμε αναφορικά με την επικοινωνία είναι ότι λαμβάνει χώρα». Με άλλα λόγια, τις περισσότερες φορές, νομίζουμε ότι επικοινωνούμε αλλά δεν είναι έτσι…
• Η προγνωσιακή επικοινωνία (precognitive communication) έχει το κλειδί κατά τη γνώμη της δικηγόρου. Είναι η διαδικασία με την οποία εκφράζουμε τις σκέψεις μας. Η ομιλία είναι ένας τρόπος. Άλλος τρόπος είναι η ακοή. Ακούμε τι λέει κάποιος και δημιουργούμε σκέψεις από τις εικόνες που δημιουργούμε, ακούγοντας λέξεις. Βέβαια, δεν λειτουργούν όλα λογικά πάνω μας, έχουμε και το συναίσθημα.
• «Οι ισχυρές προσωπικότητες μιλούν συνέχεια(…) τους ενδιαφέρει κυρίως τι θέλουν να πουν οι άλλοι για όσα λένε και όχι αν είναι ενδιαφέροντα τα όσα λένε. Δεν δέχονται οδηγίες». Αυτούς τους ονομάζει «μωβ».
  

• Υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που τους ονομάζει «κόκκινους» και σε αντίθεση με τους μωβ, μιλάνε λίγο και ουσιαστικά και αφού πρώτα έχουν σκεφτεί καλά.
• Υπάρχει και μια άλλη ομάδα, η «κίτρινη». Αυτοί οι άνθρωποι εικονοποιούν όσα ακούν. Ακούν με προσοχή τον συνομιλητή και προσέχουν πολύ τις λεπτομέρειες. Ό,τι ακούν το κάνουν εικόνα μέσα τους και είναι πολύ παρατηρητικοί. Η χρονική συγκυρία που λαμβάνει χώρα μια επικοινωνία, είναι γι’ αυτούς το παν.
• Η τελευταία ομάδα, είναι η «μπλε» και είναι η πιο συναισθηματική. Ό,τι ακούν από τον συνομιλητή τους το μετατρέπουν σε συναισθήματα. Είναι πολύ ενεργητικοί άνθρωποι και ακούν τους άλλους όταν συνομιλούν μαζί τους εστιάζοντας στο «γιατί». Ψάχνουν την αιτία. Δεν ξεκινούν κάτι αν δεν νιώσουν ήρεμοι και έτοιμοι να το κάνουν παρόλο που είναι τελειομανείς.
• Αυτό που τελικά μας λέει η Amy Scott είναι πως όλες αυτές οι ομάδες-τύποι ανθρώπων, συνιστούν διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας. Αλληλοκατηγορούμαστε και τσακωνόμαστε, συχνά, για το τίποτα. Η ουσιαστική διαφορά μας, βρίσκεται στο «χρώμα», δηλαδή στην αντίληψη που έχουμε για την επικοινωνία, στο πώς αυτή μας βοηθάει. Με το να γνωρίζουμε σε ποιά ομάδα επικοινωνίας ανήκουμε και με το να γνωρίζουμε ότι άλλοι άνθρωποι ανήκουμε σε διαφορετικές ομάδες, αποκτούμε βαθύτερη κατανόηση και πιο ουσιαστική επικοινωνία. Μαθαίνουμε να είμαστε και «εμείς» και οι «άλλοι».