O διάσημος προπονητής ράγκμπι άφησε πίσω του όχι μόνο επιτυχίες αλλά και κάποια λόγια όπως τα παραπάνω. Αν κάτι μπορεί να μας δώσει ώθηση για καλή και πρακτική ζωή, τότε είναι ο αθλητισμός. Όντας προπονητής, ο Lombardi ήξερε από πρώτο χέρι την διαχείριση χαρακτήρων ανθρώπων και με ποιά ψυχολογία μπορούν να αποδίδουν καλύτερα. Το μυστικό είναι η αυτοπεποίθηση.
Κάτι έξω από την έπαρση και την ηττοπάθεια.
Η αυτοπεποίθηση είναι στα λόγια εύκολη όμως στην πράξη είναι αρκετά δύσκολο να την αγγίξουμε. Συχνά η αυτοπεποίθηση συγχέεται με την έπαρση. Όχι μόνο σαν λέξη αλλά και σαν συμπεριφορά. Η αλαζονεία αργά ή γρήγορα θα μας ρίξει κάτω, όπως άλλωστε έριξε και τον Ίκαρο που πήγε να πλησιάσει τον ήλιο. Το «φούσκωμα» που μας προσφέρει η έπαρση είναι ίδιο με αυτό του μπαλονιού. Φουσκωμένο από αέρα ένα μπαλόνι, αρκεί μια καρφίτσα για να το κάνει να σκάσει απότομα.
Αντίθετα, η αυτοπεποίθηση προέρχεται από την αυτογνωσία και η αυτογνωσία, από τα βιώματά μας. Ζώντας και αναλώνοντας τον βίο μας σε δραστηριότητες, καταλαβαίνουμε μέσα από αυτές το «ποιοί είμαστε».
- Κοιτάμε τις δεξιότητές μας και τα δυνατά μας σημεία.
- Τα εξασκούμε και συνεχίζουμε να τα βελτιώνουμε.
- Αποδεχόμαστε την συνεχή επανάληψη και την πρακτική ως «δασκάλους».
- Αποκτούμε μια ηρεμία ακόμη και στις πιο κρίσιμες καταστάσεις.
Ειδικά το τελευταίο, μας οδηγεί στο να περιθωριοποιούμε τον πανικό και την ηττοπάθεια που στην καλύτερη περίπτωση θα μας φέρουν ήττα σε ό,τι επιδιώκουμε και στην χειρότερη, αδράνεια.
Μεταδίδεται και έτσι, πολλαπλασιάζεται.
Η αυτοπεποίθηση είναι πολύ σημαντική γιατί αποτελεί την ψυχολογική μας «επένδυση» στις ικανότητες. Απευθύνεται σε δύο πολύ σημαντικά ρήματα: Στο «θέλω» και στο «μπορώ».
Κάθε δυνατότητα που έχουμε (η αυτοπεποίθηση είναι μια τέτοια) την μοιραζόμαστε. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που χρειαζόμαστε βοήθεια. Μη νομίζετε, όταν λέμε ότι βοηθάμε κάποιον, τότε απλά κάνουμε «μετάγγιση αυτοπεποίθησης». Αν κάποιος γνωστός μας υπέστη μια απώλεια, χώρισε ή έχασε τη δουλειά του τότε τα συστατικά της αυτοπεποίθησής του, «σβήνουν». Παραδόξως (ευτυχώς) η «μετάγγιση αυτοπεποίθησης» δεν μας στερεί τη δική μας. Σκεφτείτε πόσο χαρούμενοι είμαστε όταν δούμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον.
Σκεφτείτε αυτό να γίνεται σε ομάδες αθλητικές ή σε ομάδες εργασίας. Να ξέρετε πως ο πραγματικός ηγέτης, ο αποτελεσματικός, δεν κάνει τίποτε παραπάνω από το να μπορεί να εμπνέει αυτοπεποίθηση στους αθλητές του ή στους συνεργάτες του. Να τους κάνει να βλέπουν πως είναι μονίμως ικανοί για το κάτι παραπάνω.
Μυστικά μετάδοσης της αυτοπεποίθησης.
Αν μας αρέσει να βοηθούμε και να βλέπουμε την αυτοπεποίθησή μας να γίνεται ο σπινθήρας της αυτοπεποίθησης των άλλων, τότε μπορούμε να θυμόμαστε κάποια πράγματα:
- Δεν πρέπει ποτέ να έχουμε «δασκαλίστικο» ύφος και συνεπαρμένο. Όχι μόνο γινόμαστε αντιπαθείς έτσι, αλλά καθιστούμε και τη συμβουλή μας «απόμακρη». Αντί να δείξουμε πως κάτι είναι ευκολότερο, το κάνουμε να φαντάζει δυσκολότερο.
- Μην παρουσιάζουμε την πραγματικότητα όπως θα την ήθελε αυτός που δέχεται την βοήθειά μας. Πρέπει να του υπενθυμίσουμε πράγματα που έχει καταφέρει στο παρελθόν και να στηριχθεί σε αυτά και να τα έχει σαν οδηγό.
- Να έχουμε ένα ειλικρινές χιούμορ ώστε να δείχνουμε και με το ύφος μας πως όλα αντιμετωπίζονται και πως δεν υπάρχουν απελπιστικές καταστάσεις. Έτσι, απομακρύνουμε τον πανικό.
- Να υπενθυμίζουμε πως στον αγώνα αποκατάστασης της αυτοπεποίθησής του (φίλου, συνεργάτη κτλ) θα είμαστε αρωγοί. Με αυτόν τον τρόπο, μειώνεται ο φόβος αποτυχίας που «τυλίγει» κάθε άνθρωπο που χάνει την αυτοπεποίθησή του.
Φωτό από: Globovisión
