Ελάτε κοντά στις παραδόσεις μας, διαβάζοντας τα κάλαντα που τραγουδούν τα παιδιά στις γειτονιές της ελληνικής επαρχίας και στα νησιά μας, για να δοξάσουν τα Χριστούγεννα! Άραγε πόσο εύκολο θα ήταν να νιώσουμε τη μαγεία των γιορτών χωρίς τη μελωδία των καλάντων;
Από το Πουρί Πηλίου:
«Καλήν ημέραν άρχοντες»
Βγαίνουν οι Μάγοι τρέχοντας και τον αστέρα βλέπουν
φθάνοντες εις το σπήλαιον βλέπουν την Θεοτόκον
που βάστα στας αγκάλας της τον ακριβόν της τόκον.
Γονατιστοί τον προσκυνούν και δώρα του χαρίζουν
σμύρνα, χρυσόν και λίβανον, Θεόν τον ευφημίζουν.
Την σμύρναν δε ως άνθρωπον, χρυσόν ως βασιλέα,
τον λίβανον-ε ως Θεόν εις όλην την αυλαίαν.
Αφού τον προσεκύνησαν ιδού πάλι μισεύουν
και τον Ηρώδη μελετούν να παν για να τον εύρουν.
Πλην άγγελος εξ ουρανού βγαίνει τους εμποδίζει
άλλην οδόν να πορευτούν όπου Θεός ορίζει.
Και άλλος πάλι άγγελος τον Ιωσήφ προστάζει
να πάρει και την Μαριάμ εις Αίγυπτον να πάει.
Από τους Φούρνους Ικαρίας:
«Καλώς τα τα Χριστούγεννα»
Καλώς τα τα Χριστούγεννα καλώς και τις σχολάδες
όπου γεννήθηκε ο Χριστός και λούζονται οι κυράδες.
Καλώς τα τα Χριστούγεννα θα ρθεί και ο Αης Βασίλης
όπου απόσπειρε ο ζευγάς ψάλλει το πετραχείλι.
Για πλάστε τα χριστόψωμα Χριστός μας εγεννήθη
για αυτό και μεις τα πλάσαμε για του Χριστού τη νίκη.
Τα άγια Χριστούγεννα της φαμελιάς τραπέζι
όπου το βλόησε ο Χριστός με το δεξί του χέρι.
Ανοίχτε τα κουτάκια σας τα κλειδαμπαρωμένα
και δώστε μας τον κόπο μας κι ας είναι ευλοημένα.
Δώστε κι εμάς τον κόπο μας ποιος είναι ο ορισμός σας
Χριστού η θεία γέννηση να μπει στ’ αρχοντικό σας.
Κι από χρόνου.
Από το Μέτσοβο:
«Κόλιντα τσέλιγκα»
Κόλιντα τσέλιγκα, γεια χαρά και του πασά
τζι-τζι κάκα, δώσ’ μου τα κουλάκα μη σ’πάρω τα τσουβάλκα.
Χριστούγεννα Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου
για ιδέστε, βγείτε, μάθετε πως ο Χριστός γεννιέται
γεννιέται κι ανατρέφεται με μέλι και με γάλα
το μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες.
Για κάνετε τον κόπο σας κι ανοίξτε το πουγκί σας
κι αν είστ’ από τους πλούσιους φλουριά μην τα λυπάστε
κι αν είστ’ από τους δεύτερους τάληρα και δραχμούλες
κι αν είστ’ από τους πάμφτωχους, ένα ζευγάρι κότες.
Και του χρόνου
Από τη Μακεδονία:
«‘Πόψα Χριστός γεννήθηκε»
‘Πόψα Χριστός γεννήθηκε κι ο κόσμος δεν το νιώθει
κι ο κόσμος και τα οικούμενα κι ο βασιλιάς Ηρώδης.
Κι’ εκεί που ακούμπησε ο Χριστός χρυσό δενδράκι βγήκε
χρυσό κλωνί χρυσό δεντρί χρυσό μαργαριτάρι.
Το δέντρο ήταν ο Χριστός τα κλώνια οι αποστόλοι
και τα γαρουφαλάκια του ήταν οι προφητάδες.
Που προφητούσαν κι έλεγαν για του Χριστού τα πάθη
κι εμείς Χριστό τραγ’δήσαμε Χριστός να μας φυλάει.
Όσα άστρα έχει ο ουρανός και φύλλα από τα δέντρα
τόσα καλά να δώσ’ Θεός σ’αυτό το νοικοκύρη.
Από την Κρήτη:
«Χριστός γεννάται σήμερο»
Xριστός γεννάται σήμερο εν Bηθλεέμ τη πόλει
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η κτίσις όλη.
Eν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων
ο Bασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων.
Kερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα
και κρουσταλίδα του γιαλού και πάχνη απού τα δέντρα,
απού τον έχεις τον ιγιό το μοσχοκανακάρη,
λούεις τον και χτενίζεις τον και στο σχολειό τον πέμπεις,
κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ’ ένα χρυσό βεργάλι
και η κερά δασκάλισσα με το μαργαριτάρι.
Kι αν είναι με το θέλημα χρυσή μου περιστέρα,
ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε καλησπέρα.
Πηγή στίχων: www.domnasamiou.gr
Φωτό από: Wikipedia
