Η ευτυχία δεν είναι αφηρημένη και θεωρητική έννοια. Η ευτυχία μετριέται, υπολογίζεται, σχεδιάζεται, επιτυγχάνεται. Η ευτυχία είναι απόφαση, επιλογή, τρόπος σκέψης και δράσης.
Και αυτή η πρακτική και συνάμα ρεαλιστική θεώρηση της ευτυχίας, για την οποία σε πολλά άρθρα και με πολλές αφορμές έχουμε αναφερθεί σε αυτόν τον ιστότοπο, γίνεται πλέον και θέμα συζήτησης στη δημόσια σφαίρα όχι μόνο των πολιτών που την αναζητούν και την επιδιώκουν αλλά και των πολιτικών σε όλη τη γη, που συνειδητοποιούν, πλέον, ότι οι οικονομικοί δείκτες από μόνοι τους δεν είναι σε καμία περίπτωση αντιπροσωπευτικοί του βαθμού ανάπτυξης μιας χώρας και της ευημερίας των ανθρώπων της.
Οι σύγχρονες πολιτικές και οι αποτελεσματικοί πολιτικοί είναι απαραίτητο πλέον να λαμβάνουν υπόψη τους και άλλους εξίσου κρίσιμους παράγοντες, κοινωνικούς, πολιτιστικούς, περιβαλλοντικούς για να επιτυγχάνουν ανάπτυξη με βιώσιμο χαρακτήρα και να χαράσσουν στρατηγικές που θα κάνουν πιο ευτυχισμένους τους πολίτες.
Πρωτοπόρος σε αυτήν την πολύ ουσιαστική προσέγγιση της πολιτικής, όσο περίεργο και αν φαίνεται, υπήρξε ένας βασιλιάς σε ένα πολύ μικρό κράτος των Ιμαλαΐων από τη δεκαετία του 1970 κιόλας.
Ο τέταρτος βασιλιάς του Μπουτάν Jigme Singye Wangchuck συνέλαβε και εισήγαγε τον όρο «Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία» (Gross National Hapiness GNH), σε αντιδιαστολή με το κοινώς γνωστό και αποδεκτό «Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν» (Gross National Product GNP), για να υποδείξει ότι η βιώσιμη ανάπτυξη κρατών και ανθρώπων απαιτεί ισότιμη προσοχή και μέριμνα σε μη οικονομικές συνισταμένες της καθημερινής ζωής και ευημερίας.
«Η ουσία της φιλοσοφίας της Ακαθάριστης Εθνικής Ευτυχίας είναι η ειρήνη και ευτυχία των ανθρώπων μας και η ασφάλεια και κυριαρχία του Έθνους μας» συνοψίζει ο εμπνευστής αυτού του πολιτικού νεολογισμού. Η Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία βασίζεται σε 9 πυλώνες, έτσι ώστε να γίνεται ευρέως κατανοητή η ιδέα της και οι αξίες που εκπροσωπεί και εκφράζει: ψυχολογική ευημερία, υγεία, εκπαίδευση, αξιοποίηση του χρόνου, πολιτισμική διαφοροποίηση και αποδοχή, χρηστή διακυβέρνηση, ποικιλία οικοσυστημάτων και προστασία τους, κινητικότητα στην κοινωνία και ποιότητα ζωής.
Στο Μπουτάν έχει συσταθεί το Κέντρο Μελετών και Έρευνας για την Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία (The Centre for Bhutan Studies & GNH Research), το οποίο διεξάγει ποιοτικές έρευνες με ευρύ ερωτηματολόγιο σε ένα μεγάλο δείγμα πολιτών, τα αποτελέσματα των οποίων λαμβάνονται υπόψη στη χάραξη πολιτικών. Όλες οι σχετικές πληροφορίες και η διαχείριση της ιδέας του GNH από το Μπουτάν βρίσκονται στην ιστοσελίδα www.grossnationalhappiness.com ενώ στο τρίλεπτο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε μία πολύ κατατοπιστική περιγραφή της.
The YouTube ID of 7Zqdqa4YNvI#t=73 is invalid.
Το 2008, ο τότε Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζύ ανακοίνωσε ότι και η χώρα του θα ξεκινούσε να μετράει το δείκτη ευτυχίας των πολιτών της. Γι’ αυτό το σκοπό, δημιουργήθηκε η Επιτροπή Ελέγχου Οικονομικών Επιδόσεων και Κοινωνικής Προόδου (Commissionon the Measurement of Economic Performance and Social Progress), με πρόεδρο τον βραβευμένο με Νόμπελ στα Οικονομικά Joseph E. Stiglitz.
Το Σεπτέμβριο του 2013 το Δίκτυο Λύσεων των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (United Nations Sustainable Development Solutions Network / unsdsn.org), υπό την επίβλεψη καθηγητών από το Πανεπιστήμιο Columbia και το London School of Economics, δημοσίευσε την Παγκόσμια Έκθεση Ευτυχίας για το 2013 (World Happiness Report 2013), κατατάσσοντας τις πιο ευτυχισμένες χώρες του πλανήτη. Κριτήρια της κατάταξης μεταξύ άλλων ήταν η κοινωνική υποστήριξη, το προσδόκιμο υγιούς ζωής, η ελευθερία επιλογών, η γενναιοδωρία, η αντίληψη των πολιτών για τη διαφθορά. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 70ηκαι η Κύπρος στην 34η θέση, μεταξύ 156 χωρών. Στις πρώτες δύο θέσεις βρίσκονται χώρες από τη Σκανδιναβία, πρώτη στη λίστα η Δανία και ακολουθεί η Νορβηγία.
Η συζήτηση για την ευτυχία των ανθρώπων ως δείκτης ανάπτυξης και ευημερίας παίρνει πλέον παγκόσμιες διαστάσεις. Γιατί όλο και περισσότεροι, πολιτικοί και πολίτες, εύλογα συνειδητοποιούν ότι σημασία για να είμαστε καλά δεν έχει σημασία πόσα χρήματα έχουμε ή τι δείχνουν οι οικονομικοί δείκτες αλλά κυρίως πόσο ευτυχισμένοι είμαστε.
Φωτό από: Κατερίνα Τσεμπερλίδου
