Τα κατοικίδια είναι μέρος της ζωής πολλών παιδιών. Σημαντικός ρόλος όμως, είναι αυτός του γονιού, ώστε να μπορούν οι μικροί μας φίλοι, να συνυπάρχουν όμορφα.
Ένα παιδί που μαθαίνει να φροντίζει ένα ζώο και να το μεταχειρίζεται ευγενικά και υπομονετικά, μπορεί να πάρει πολύτιμα μαθήματα, ώστε να αντιμετωπίζει και τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο. Η απρόσεκτη μεταχείριση των ζώων, είναι κακή τόσο για το κατοικίδιο, όσο και για το παιδί.
Επιλέγοντας ένα κατάλληλο κατοικίδιο.
Όταν θα έρθει η ώρα να διαλέξεις κατοικίδιο, θα πρέπει να διαλέξεις προσεκτικά, εκείνο που θα μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά με ένα παιδί. Μην ξεχνάς, πως σημαντικό είναι να λάβεις υπόψιν και το χαρακτήρα του παιδιού σου αντίστοιχα. Πρέπει να φροντίσεις να ταιριάζουν οι χαρακτήρες τους, ούτως ώστε να γίνουν πολύ καλά φιλαράκια. Για παράδειγμα, ένα παιδί το οποίο ναι μεν αγαπά τα ζώα, αλλά φοβάται τα μεγαλόσωμα, δεν πρόκειται να ταιριάξει με ένα μεγάλο σκύλο και θα είναι προτιμότερο ένα χαμστεράκι ή μία γατούλα. Από την άλλη, αν το παιδί είναι πολύ ζωηρό και του αρέσουν οι δραστηριότητες εκτός σπιτιού συνιστάται ένα σκυλί που για τη ράτσα του ενδείκνυται η εξωτερική άσκηση, παρά ένα σκυλί που βαριέται να γυμναστεί.
Φροντίδα για το κατοικίδιο.
Η φροντίδα ενός κατοικίδιου μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες. Έρευνες έχουν δείξει, πώς τα παιδιά που έχουν ζωάκια στο σπίτι, είναι πιο κοινωνικά και νιώθουν λιγότερη μοναξιά.
Επειδή όμως, τα πολύ μικρά παιδιά δεν έχουν την ωριμότητα να ελέγχουν τον παρορμητισμό τους, τη χαρά ή το θυμό τους, πρέπει να τα παρακολουθούμε πάντα με τα κατοικίδια. Το θέαμα που βλέπουμε πολλές φορές με παιδάκια, να τραβούν τα αυτιά, το τρίχωμα ή να καβαλάνε τα ζωάκια, δεν είναι σωστό.
Επίσης, τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να φροντίσουν μόνα τους ένα ζώο, για αυτό οι γονείς πρέπει να αναλαμβάνουν τη φροντίδα του κατοικίδιου, ακόμη και αν πιστεύουν ότι το παιδί τους είναι αρκετά μεγάλο για να το φροντίζει. Φυσικά και δεν λέμε να αποκλειστεί το παιδί από την περιποίηση του ζώου, αλλά να υπάρχει πάντοτε επίβλεψη. Σίγουρα το να ταΐζει ένα παιδάκι το ζωάκι του, θα το κάνει πολύ πιο υπεύθυνο και να έχει πρόγραμμα. Όμως, επειδή πάντα μιλάμε για μικρές ηλικίες, καλό είναι οι γονείς να μην επαναπαύονται σε αυτό και να ελέγχουν.
Θέτουμε όρια.
Πρέπει να τεθούν όρια και στο παιδί, αλλά και στο κατοικίδιο. Ούτως ή άλλως τα όρια κάνουν τα παιδιά πολύ πιο συγκροτημένα και να γίνουν σωστοί ενήλικες. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ζώα. Πρέπει να έχουν κανόνες, γιατί μην ξεχνάμε πως δεν έχουν την ανθρώπινη λογική και λειτουργούν με ένστικτο.
Τα κατοικίδια δεν είναι παιχνίδια και δεν είναι καθόλου σωστό να αλλάζουν συχνά οικογένεια. Απαραίτητο είναι λοιπόν, να θέσεις όρια και στο παιδί αλλά και στο κατοικίδιο, ούτως ώστε η συμβίωση να γίνει όμορφη. Για να μην εκνευριστείς στο τέλος με την παρουσία του ζώου και το δώσεις αλλού. Ξεκαθάρισε από πριν, ότι παίρνοντας ένα κατοικίδιο, θα υπάρχουν κάποιοι κανόνες στο σπίτι. Για παράδειγμα, φρόντισε το παιδί να μην καλομάθει το ζώο και κάνει ό,τι θέλει μέσα στο σπίτι, για να μην βρεθείς ξαφνικά με ένα ακόμα παιδί-ζωάκι και απηυδήσεις.
Φωτό από: Recreo Viral
