Όταν ερχόμαστε στον κόσμο, όλοι έχουμε δύο μεγάλες συναισθηματικές ανάγκες: την αγάπη και την αναγνώριση.

Θέλουμε τις ζεστές αγκαλιές και τα χαδάκια της μάνας και ό,τι συνεπάγεται η αγάπη: προστασία, ασφάλεια, συγχώρεση, ενθάρρυνση.

Θέλουμε επίσης και την αναγνώριση. Μπράβο. Ευχαριστώ. Τι ωραία που τα κάνεις. Τι έξυπνο παιδί που είσαι!

Αν δεν χορτάσεις από αγάπη και καλά λόγια, μεγαλώνοντας θα είσαι ζητιάνος ή ζητιάνα. Θα ζητάς την αγάπη και την αναγνώριση από τους άλλους. Έχεις μάθει να περιμένεις να σου τα δώσουν εκείνοι, αφού δεν τα χόρτασες όταν ήσουν παιδί. Δεν σκέφτηκες ποτέ ότι την αγάπη και αναγνώριση που έχεις ανάγκη, μπορείς να την προσφέρεις εσύ στον εαυτό σου. Μήπως τη στερείς, πρώτη εσύ, από εσένα;

Μπράβο, Μαρία, καλά τα κατάφερες! Μαρία σε αγαπώ. Μαρία κοίτα πόσο σε αγαπούν οι φίλοι σου! Μαρία, άκου τον προϊστάμενο να διαβάζει από την αναφορά σου. Μαρία, τι ωραία που κατάφερες να έχεις δικό σου διαμέρισμα. Μαρία, τι τυχερή είσαι που ζουν οι γονείς σου! Μαρία, πόσο όμορφη είσαι!

Αν δεν σου έδωσαν την αγάπη και αναγνώριση που ήθελες, δώστην εσύ στον εαυτό σου, αλλιώς θα είσαι για πάντα μια ζητιάνα με το χέρι απλωμένο. Δώστε μου λίγη ακόμα αγάπη… διψάω για αναγνώριση! Ελέησέ με, τη στερημένη ψυχή!

Όμως, οι άλλοι κουράζονται να προσφέρουν στον επαίτη. Αν εσύ χορτάσεις από τη δική σου προσφορά αγάπης και αναγνώρισης, τότε, να δεις πώς οι άλλοι θα σε πλησιάσουν και θα σου την προσφέρουν και εκείνοι, χωρίς καν να τη ζητήσεις. Γιατί δεν θα πιέζονται από τη δική σου ανικανοποίητη ανάγκη.

Αν πεινάς ή διψάς για αγάπη και αναγνώριση, πρώτα τάισε εσύ τον εαυτό σου και θα γίνεις μαγνήτης για την αγάπη των άλλων.

Φωτό από: The Balance