Ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας, γεννήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα και πέθανε το 1936. Μεταξύ πολλών του έργων είναι το πασίγνωστο «Στα ξένα χέρια» και το «Τα παιδιά του ήλιου». Άσκησε έντονη κριτική στους Τρότσκι και Λένιν και μάλιστα από τον δεύτερο, δέχτηκε και απειλές για την ίδια του τη ζωή. Ήταν αρκετά φιλελεύθερος για την εποχή του και κυρίως για το πολιτικό περιβάλλον στο οποίο έζησε. Το απόφθεγμά του, μας δίνει μια άλλη διάσταση για τη συγγραφή και το διάβασμα!
Μελάνη που γράφεται από την ψυχή.
Τα έργα του Γκόρκι, ήταν για εκείνον μια άσκηση ελευθερίας. Αν λάβουμε αυτό υπόψιν μας μπορούμε να καταλάβουμε το έξοχο ρητό του. Μήπως η συγγραφή σχετίζεται άμεσα με την ψυχολογία μας και άρα με την καθημερινότητά μας; Μήπως τα βιβλία έχουν πολλά περισσότερα να μας δώσουν από όσα μπορούμε να δούμε;
Ένας συγγραφέας, κάνει ταυτόχρονα δύο δουλειές. Η μια αφορά την κατάθεση της ίδιας του της ψυχής. Όποια ιστορία και αν θέλει να φτιάξει, κάποιο μήνυμα θέλει να μας στείλει. Το μήνυμα που έχει ανάγκη να μοιραστεί μαζί μας, προέρχεται μέσα από την ψυχή του. Τα βιώματά του, τα συναισθήματά του και η σκέψη του έρχονται σε μας και έτσι μέσα από το βιβλίο, γνωρίζουμε τον συγγραφέα!
Η γραφή του συγγραφέα, είναι λειτούργημα!
Πολλές φορές λέμε για κάποια επαγγέλματα πως δεν είναι μόνο απλές και τυπικές εργασίες. Λέμε για τον γιατρό και για τον δάσκαλο-καθηγητή πως είναι «λειτουργοί». Ασκούν λειτουργήματα! Κάπως έτσι είναι και ο συγγραφέας! Ένας συγγραφέας, δεν αποκαλύπτει απλώς τον εαυτό του. Την ώρα που αποκαλύπτει σε σελίδες τη δική του κοσμοθέαση, παράλληλα, δημιουργεί και τη δική μας. Όταν λέμε πως την δημιουργεί, δε σημαίνει πως εμείς δεν έχουμε κοσμοθέαση-άποψη κτλ. Σημαίνει πως παρεμβαίνει στο νου και στην ψυχή μας και μας κάνει να βλέπουμε τα πράγματα από πολλές πλευρές!
Σκεφτείτε πως ο συγγραφέας είναι κάτι σαν ξεναγός. Γιατί όμως; Είναι όπως επισκεπτόμαστε έναν θερινό προορισμό. Εκτός από τα αξιοθέατα αρχαιολογικής αξίας, ζητάμε να μας ξεναγήσουν σε μέρη και περιοχές που έχουν ωραία θέα. Από τη θάλασσα, βλέπουμε αλλιώς από ό,τι βλέπουμε από το βουνό. Έτσι είναι και ο συγγραφέας. Μας βάζει μέσα σε μια ιστορία που μας αφηγείται και βλέπουμε πράγματα από απόσταση. Από τη δική του απόσταση αλλά και από τη δική μας. Φτιάχνουμε λοιπόν μια «διασταύρωση».
Αγαπάμε το βιβλίο, αγαπάμε τις ψυχές, αγαπάμε…τον συγγραφέα!
Ένας καλός λόγος να γίνουμε βιβλιόφιλοι είναι να δούμε τους συγγραφείς ως τρόπον τινά «ψυχολόγους». Άλλωστε, είναι γνωστό πως η «βιβλιοθεραπεία» έχει ανέβει πολύ στην εκτίμηση των ειδικών που ασχολούνται με την ανθρώπινη συμπεριφορά. Σκεφτείτε λοιπόν 3 οφέλη που μας δίνει η επαφή με τον κόσμο του συγγραφέα και με το εκάστοτε βιβλίο του:
- Μας ελαφραίνει τα όποια προβλήματά έχουμε, καθώς μέσα σε μια ιστορία, η πλοκή έχει πάντα κάποιες ανθρώπινες δυσκολίες.
- Μας δίνει τη δική του άποψη μέσα από τους χαρακτήρες που χρησιμοποιεί. Μας κάνει λοιπόν πρόταση ενός έμμεσου διαλόγου.
- Μας δίνει διαφορετικές οπτικές μέσα από τους ήρωές του και έτσι βλέπουμε, κατά κάποιον τρόπο, με ποιόν μοιάζουμε περισσότερο. Ο «μηχανικός ψυχής»-συγγραφέας, μας παρασύρει σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας.
Έτσι, μάλλον έχει δίκιο ο Μαξίμ Γκόρκι. Οι συγγραφείς επιτελούν ένα λειτούργημα και μας βοηθούν να χτίζουμε ορόφους στην ψυχή μας. Άλλοτε μας βοηθούν και στην ανακαίνιση καθώς η ανθρώπινη ψυχή, μονίμως εξελίσσεται!
Φωτό από: PrepScholar
