Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που πρέπει κανείς να αναφέρει για την Διδώ Σωτηρίου! Είναι άλλα τόσα, εκείνα που προκαλούν δέος για μια γυναίκα που δόξασε τα Ελληνικά Γράμματα στον 20ο αιώνα. Γεννήθηκε στο Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας το 1909 και εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά της στη Σμύρνη. Έζησε την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής ως μικρό κορίτσι και αυτό τη σημάδεψε όλη της τη ζωή. Ήταν συγγραφέας, δημοσιογράφος και θεατρική συγγραφέας. Ας δούμε το έργο της και ορισμένες πτυχές της ζωής της μεγάλης αυτής συγγραφέως!
- Ένα έργο, ζωντανό μνημείο του Ελληνισμού.
Το έργο της Διδώς Σωτηρίου έχει κάνει το γύρο του κόσμου! Τα έργα της είναι πολυδιαβασμένα και εκτός Ελλάδας καθώς μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και πουλήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα αυτών! Το πιο σπουδαίο μυθιστόρημά της, το οποίο ακόμη και σήμερα φέρνει νοσταλγία, πόνο και αναμνήσεις στον Ελληνισμό, είναι το ”Ματωμένα Χώματα”. Η μεγάλη της καριέρα ως συγγραφέας έγινε πραγματικότητα χάρη και σε άλλα διάσημα έργα της όπως τα ”Ηλέκτρα”, ”Οι νεκροί περιμένουν”, ”Εντολή” , ”Μέσα στις Φλόγες”, ”Επισκέπτες”, ”Κατεδαφιζόμεθα” και ”Τρία θεατρικά και Ένας Μονόλογος”. Το έτος κατά το οποίο άφησε την τελευταία της πνοή, (2004) εκδόθηκε το ”Τυχαίο συναπάντημα και άλλες ιστορίες” ενώ μετά το θάνατό της, τα ”Τα πρώτα βήματα του Ψυχρού Πολέμου”, ”Τα παιδιά του Σπάρτακου”, και ”Ταξίδι χωρίς Επιστροφή”.
- Πολυβραβευμένη και Γαλλοτραφής!
Η Διδώ Σωτηρίου έχει βραβευτεί δύο φορές με το Βραβείο Ελληνοτουρκικής Φιλίας, Αμπντί Ιπεκτσί, με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών αλλά και με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Επίσης έχει λάβει διεθνές Βραβείο (Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής) από τον Γάλλο πρόεδρο Ζακ Σιράκ, από το Ελληνικό Ινστιτούτο της Αγγλίας αλλά και από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο! Μετά την εγκατάστασή της στην Αθήνα, η Διδώ Σωτηρίου σπούδασε Γαλλική Φιλολογία και συνέχισε τις σπουδές της στη Γαλλία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης όπου ήρθε σε επαφή με κορυφαίους ανθρώπους των Γραμμάτων της εποχής.
- Οι πολιτικοί της αγώνες.
Η Διδώ Σωτηρίου γεύτηκε από την παιδική της ηλικία το τι σημαίνει πόλεμος, προσφυγιά, ξεριζωμός και καταστροφή. Προσπάθησε σε όλη της ζωή να αναδείξει τα αγαθά της ειρήνης και τη μανία του πολέμου. Ήταν σε όλη της τη ζωή έντονα πολιτικοποιημένη. Στη Γαλλία δούλεψε ως ανταποκρίτρια και η επαφή της με τη δημοσιογραφία αλλά και με το αριστερό κίνημα του Παρισιού, την επηρέασαν βαθύτατα. Δραστήρια ήταν και ως φεμινίστρια καθώς στο Παρίσι δούλεψε για περιοδικό που ασχολούνταν με τα δικαιώματα της γυναίκας τα οποία και εκπροσώπησε ως Ελληνίδα, στην Παγκόσμια Ομοσπονδία Γυναικών. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση αλλά το 1947 διαγράφτηκε από το ΚΚΕ. Ο άνδρας της αδερφής της ήταν ο Μπελογιάννης.
- Η παράξενη πρώτη σχέση της με τη δημοσιογραφία.
Η Διδώ Σωτηρίου δεν είχε καν συμπληρώσει τα δέκα της χρόνια όταν πρωτοήλθε σε επαφή με τη δημοσιογραφία. Ήταν ένα κορίτσι γεμάτο ζωντάνια και ενέργεια και είχε δημιουργήσει με τα χρήματα του εύπορου πατέρα της, έναν σύλλογο ο οποίος βοηθούσε άπορους δίνοντάς τους φαγητό και καλύπτοντάς τους τις βασικές ανάγκες. Τότε ένας δημοσιογράφος ενδιαφέρθηκε για την δράση του μικρού κοριτσιού και έκανε ρεπορτάζ που την ανέδειξε! Από τότε ενδιαφερόταν να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία! Έγραψε για τα περιοδικά ”Γυναίκα” (ως αρχισυντάκτρια) αλλά και για τα περιοδικά ”Γυναικεία Δράση” και ”Κομουνιστική Δράση”.
- Είχε την ευκαιρία να μη βιώσει την Κατοχή αλλά έμεινε στην Ελλάδα.
Το πατρικό της επώνυμο ήταν Διδώ Παππά και ήταν αδελφή της Έλλης Παππά! Μέχρι που η Διδώ Σωτηρίου παντρεύτηκε και πήρε το επώνυμο του συζύγου της. Η Διδώ ήταν πολύ γενναία από μικρό κορίτσι, όπως βέβαια και η αδελφή της Έλλη, με την οποία συμμετείχαν μαζί στην Εθνική Αντίσταση κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Για να αντιληφθεί κάποιος τα ιδανικά που μοιραζόταν η Διδώ Σωτηρίου με την αδελφή της, αρκεί να πούμε πως οι γονείς τους, τους έδωσαν την ευκαιρία να φύγουν στο εξωτερικό για να γλιτώσουν την Κατοχή αλλά με τη θέλησή τους, υπέμειναν την Κατοχή, κινδυνεύοντας με την ίδια τους τη ζωή.
- Οι πηγές του γλωσσικού της ύφους και της γλωσσικής της ζωντάνιας.
Το έργο της Διδώς Σωτηρίου ακολούθησε το ρεύμα του ρεαλισμού. Σε όλα της τα έργα, τα μηνύματα έχουν διδακτικό χαρακτήρα για την ανθρώπινη ζωή. Όπως και η ίδια παραδέχτηκε, ”δε μάζεψα απλά πληροφορίες για να γράψω, ό,τι έγραψα το βίωσα στο πετσί μου”. Με αυτόν τον τρόπο, η αυθεντικότητα της γραφής της είναι επειδή ακριβώς έγραφε διδάγματα που πήρε από τους πόνους και τις κακουχίες που έζησε. Η Διδώ Σωτηρίου δώρισε το σπίτι της στο Υπουργείο Πολιτισμού. Πέθανε στις 23 Σεπτεμβρίου 2004 από πνευμονία, αφήνοντας πίσω τεράστιο λογοτεχνικό, φεμινιστικό και πολιτικό έργο.
