Στη λογοτεχνία δεν ήταν πάντα οι συγγραφείς τόσο διάσημοι όπως σήμερα. Πολύ περισσότερο, δεν ήταν γνωστοί για το έργο τους όσο οι ίδιοι ζούσαν. Αυτό καθιστούσε την ενασχόληση με τα γράμματα μια αγνή πνευματική δραστηριότητα. Οι συγγραφείς έβαζαν όλο το μεράκι τους και το πάθος τους. Η προσπάθειά τους δεν αναγνωριζόταν παρά μόνο πολύ αργά. Πολλοί συγγραφείς αναγνωρίστηκαν μετά τον θάνατό τους.

1. Χένρι Ντέιβιντ Θόρω.

Ο Θόρω ήταν ένας πολύ σημαντικός φιλόσοφος και συγγραφέας του 19^ου αιώνα. Γεννήθηκε στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ το 1817 και τα έργα του ήταν κυρίως αφιερωμένα στο πώς θα πάψει το κράτος να είναι άδικο έναντι των πολιτών. Πολλοί στην εποχή του τον χαρακτήριζαν αναρχικό και έτσι ήταν κάπως περιθωριοποιημένος. Έκανε επίσης και σπουδαίο επιστημονικό έργο καθώς ασχολήθηκε με την οικολογία σαν φυσιοδίφης που ήταν. Το «Walden ή η ζωή στο δάσος» είναι το σημαντικότερο βιβλίο που αναγνωρίστηκε μετά το θάνατό του όπως και το «Πολιτική ανυπακοή» το οποίο επηρέασε τον Γκάντι.

2. Έμιλυ Ντίκινσον.

Η Έμιλυ Ντίκινσον ήταν μια σπουδαία Αμερικανίδα ποιήτρια η οποία πέρασε μάλλον απαρατήρητη από τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής που έζησε (1830-1886). Μετά τον θάνατό της, το έργο της αναγνωρίστηκε ως ισάξιο του Ουώλτ Ουίτμαν και θεωρήθηκε κορυφαία ποιήτρια του 19^ου αιώνα. Έγραψε πάνω από 800 ποιήματα και επηρεάστηκε βαθιά από τον Ραλφ Ουάλντο Έμερσον και τον Τζων Κητς. Τα πρώτα της ποιήματα εκδόθηκαν το 1890, τέσσερα χρόνια μετά το θάνατό της.

3. Χέρμαν Μέλβιλ.

Ο Μέλβιλ θεωρείται σήμερα ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών με το αριστούργημα «Μόμπι Ντικ» να βρίσκεται σε κάθε βιβλιοθήκη ενός λάτρη της καλής λογοτεχνίας. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί σήμερα ότι αυτός ο συγγραφέας δεν αναγνωρίστηκε εν ζωή. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1819 και απεβίωσε το 1891. Έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια και έχασε τον πατέρα του όταν ήταν 12 ετών. Η περιπετειώδης προσωπικότητά του τον οδήγησε στο να είναι ριψοκίνδυνος και έγινε ναύτης σε φαλαινοθηρικό. Το υπέροχο έργο του «Μόμπι Ντικ» θεωρήθηκε ως σπουδαίο έργο μετά το θάνατό του.

4. Φραντς Κάφκα.

Από τους μεγαλύτερους γερμανόφωνους συγγραφείς του 20^ου αιώνα. Γεννήθηκε στην Πράγα της Τσεχίας το 1883. Τα τέσσερα σπουδαιότερα έργα του που επηρέασαν την παγκόσμια λογοτεχνία είναι «Η Δίκη», «Η Μεταμόρφωση» , «Ο Πύργος» και «Αμερική». Ο Κάφκα δεν τράβηξε το ενδιαφέρον εκδοτών, κριτικών λογοτεχνίας και αναγνωστικού κοινού καθώς θεωρήθηκε αρκετά δυσνόητος στην εποχή που έζησε. Επίσης, πέθανε αρκετά νέος (μόλις 41 ετών) επομένως ήταν αρκετά δύσκολο να αναγνωριστεί κατά τη διάρκεια της ζωής του. Παρόλα αυτά, μετά τον θάνατό του, θεωρήθηκε ως ένας από τους κύριους εκπροσώπους του ρεύματος του Μοντερνισμού.

5. Τζων Κένεντι Τουλ.

Ο Τουλ ήταν ένας σπουδαίος Αμερικανός μυθιστοριογράφος ο οποίος είχε τραγικό τέλος. Γεννήθηκε το 1937 στη Νέα Ορλεάνη και βραβεύτηκε το 1981 με το βραβείο Πούλιτζερ. Ο θάνατός του όμως είχε έρθει από αυτοκτονία το 1969. Στα 32 χρόνια που έζησε όλα και όλα, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αναγνωριστεί το μοναδικό του ταλέντο στη μυθοπλασία. Το έργο του «Συνασπισμός Ηλιθίων» είναι εκείνο που τον καταξίωσε μετά θάνατον καθώς περιγράφει πολλά διλήμματα τα οποία βασάνιζαν αρκετούς Αμερικανούς κατά την περίοδο που έζησε. Ο ταλαντούχος συγγραφέας που έβαλε ο ίδιος τέλος στη ζωή του, είχε γράψει το πρώτο του βιβλίο στην ηλικία των 16 ετών με τίτλο «Η Βίβλος του Νέον».