Τί κάνουμε καλά και τί είναι αυτό που κάνουμε άσχημα; Ερώτημα που μας βασανίζει σαν γένος εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ας το αφήσουμε, για να μη μας ταλαιπωρεί ή έστω, ας το αφήσουμε για τώρα και ας το κάνουμε πιο συγκεκριμένο. Φερόμαστε καλά στους ανθρώπους γύρω μας; Μας φέρονται εκείνοι; Αυτό, μέσες άκρες μπορούμε να το γνωρίζουμε αν κάνουμε μια έντιμη αυτοκριτική. Το ζήτημα που είναι ακόμη σπουδαιότερο είναι το αν φερόμαστε δίκαια.
Καλός ναι, δίκαιος όμως;
Θυμηθείτε περιπτώσεις δικές σας όπου δεν είχαν καλό τέλος. «Περίμενα να φερθεί πιο δίκαια». Συνεχίζεις λέγοντας «Εγώ του φέρθηκα τόσο καλά αλλά εκείνος, σα να του έκανα κακό». Υπό μια έννοια, έκανες κακό…Εσύ έχεις φερθεί το ίδιο δίκαια σε όσους σου έχουν φερθεί με καλό τρόπο; Αν ναι, έχεις εμπειρία από το πώς ξεκινούν οι υγιείς σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Γιατί συνέχισες να φέρεσαι δίκαια σε κάποιον που έβλεπες ότι δεν έχει ανάγκη από δικαιοσύνη αλλά απλή συναλλαγή; Πέραν της καλοσύνης σου, μήπως ήθελες να αποδείξεις κάτι σε εκείνον τον άνθρωπο ή στον εαυτό σου;
Η δικαιοσύνη είναι δύναμη.
Το καλό, όταν το γευόμαστε το δεδομενοποιούμε. Πολλές φορές με πιάνει θλίψη γιατί ξεχνάω ανθρώπους που μου έχουν δώσει πράγματα, χωρίς να τα ζητήσω, ενώ συλλαμβάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί να αποδείξει πράγματα σε ανθρώπους που δεν πείθονται ούτε με αποδείξεις. Εκεί, δε νιώθω καλός. Νιώθω άδικος. Φαινόμενο πολύ συχνό, είναι να θέλουμε σε κάποιον «ξένο», να φερθούμε καλά. Μας αρέσει να δείχνουμε τον καλό μας εαυτό σε κάποιον που δε μας γνωρίζει, είναι κάτι που μας ανανεώνει. «Κάνε το καλό και ρίχτο στο γυαλό». Καμία αντίρρηση. Δεν το ρίχνεις σε κανέναν γυαλό όμως όταν σου μένει παράπονο. Αν ξεχνάς τους ανθρώπους που σου φέρθηκαν δίκαια, κάνεις ακριβώς το ίδιο που σου έκανε κάποιος άλλος άνθρωπος που του φέρθηκες καλά. Αυτό, είναι το λιγότερο. Έχεις δει σύμβολα που χρησιμοποιούνται από τους φορείς δικαιοσύνης σε όλον τον κόσμο; Ρίξε μια ματιά…Θα δεις ζυγαριές και πολλά σπαθιά…Η δικαιοσύνη είναι κάτι παραπάνω από το «καλό» και το «κακό». Η δικαιοσύνη σημαίνει εκτίμηση και αξιολόγηση. Τί μπορείς να κάνεις για να επαναπροσδιορίσεις το πόσο δίκαιος είσαι με τους ανθρώπους;
Ζυγίζοντας το σπαθί μας…
1. Το πρώτο πράγμα που φέρνει τη δικαιοσύνη μέσα σου είναι ότι όλοι οι άνθρωποι από τους οποίους περιστοιχίζεσαι, δεν είναι ίσης αξίας. Αν είναι, και μάλιστα μεγάλης αξίας, είσαι ο πιο τυχερός άνθρωπος. Το ξέρουμε μέσα μας και το νιώθουμε αυτό. Ο άνθρωπος με τον οποίον δεν ντρεπόμαστε να πούμε οτιδήποτε δικό μας, που δίπλα του μοιάζουμε ένα σπίτι ανοικτό που δεν τρέχουμε να το κλειδώσουμε φοβούμενοι κλοπή, είναι εκείνος που αξίζει την πρώτη θέση. Είναι εκείνος που σε σκέφτεται σαν να σκέφτεται για τον εαυτό του. Αν δεν είναι συγγενής, είναι φίλος σου.
2. Οφείλεις να βλέπεις το πώς φέρονται οι άνθρωποί σου σε άλλους ανθρώπους.
3. Ένας άνθρωπος δεν είναι «δίκαιος» ή «καλός» επειδή φέρεται σε σένα καλά. Η αξία ενός ανθρώπου προκύπτει από το ποιές αρχές έχει στη ζωή του και πώς τις εφαρμόζει. Διαφορετικά, δε μιλάμε για δικαιοσύνη αλλά για άλλη μια τυπική σχέση συναλλαγής. Πέρα από αυτά, δεν μπορεί να είναι όλοι «φίλοι» σου. Πολύ πριν αρχίσουμε να μιλάμε ειρωνικά για το «πλήθος των φίλων μας στο fb», ονομάζαμε φίλο τον οποιονδήποτε μπορούσε να βγει μαζί μας πάνω από 3-4 φορές, ή εκείνον που είχε πλάκα. Μην ανησυχείς, δεν είναι ανάγκη να μεγαλώσεις τη λίστα με τους «εχθρούς» σου. Η κατηγορία «γνωστοί», δεν είναι καθόλου κακή.
4. Φέρσου με τη «μέθοδο του καθρέφτη». Σκοπός σου είναι οι ισοδύναμες σχέσεις, όχι το κέρδος ή το κόστος. Δεν είμαστε στο χρηματιστήριο.
Ζυγίζοντας το βάρος του καθενός, ξαφνικά μπαίνουμε στον κόσμο της δικαιοσύνης. Είναι ο κόσμος της εκτίμησης, της ειλικρίνειας και της εμπιστοσύνης. Αυτά που ζητάμε θεωρητικά από όλους και από όλα. Αυτοί είναι και οι λόγοι που οι περισσότερες ανθρώπινες σχέσεις γίνονται προβληματικές. Δεν ανεβαίνουν από την αρχή, στη ζυγαριά… Η δικαιοσύνη αξίζει το βάρος της, σε χρυσάφι.
Φωτό από: Imgur
