Από τα πιο βασικά πράγματα που μπορούν να καθορίσουν τη διάθεσή μας, είναι η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας. Η διάθεσή μας, αλλάζει ανάλογα από τα ερεθίσματα που παίρνουμε και από το εξωτερικό περιβάλλον. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που μας περιστοιχίζουν, μας επηρεάζουν τη διάθεση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως, ότι η διάθεσή μας εξαρτάται κυρίως από μας τους ίδιους. Είμαστε εμείς οι υπεύθυνοι για τη διάθεσή μας. Όσο πιο πολύ στηριζόμαστε στη διάθεση που ο ίδιος ο εαυτός μας φτιάχνει, τόσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια της καλής διάθεσης. Το «φόντο» της διάθεσης το φτιάχνουμε εμείς. Με ποιά πράγματα πρέπει να συμφιλιωθούμε;
Ξεκινάμε από…έξω.
Η εξωτερική εμφάνιση είναι η πρώτη άσκηση αποδοχής του εαυτού μας. Από αυτήν, ξεκινούν όλα. H εικόνα είναι τόσο δυνατή που μας παρασύρει. Αυτό δεν είναι πάντα καλό. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να συμφιλιωθούμε με την εξωτερική μας εμφάνιση όποια και αν είναι αυτή. Όχι τίποτε άλλο, απλά ξεχνάμε πως η εικόνα, όσο δυνατή και αν είναι, δεν παύει να είναι, υποκειμενική. Είναι άλλο πράγμα να θέλουμε να βελτιώσουμε την εξωτερική μας εμφάνιση και άλλο πράγμα να ασχολούμαστε μόνο με αυτήν. Η εικόνα, είναι συμπληρωματική ως προς το «όλον» που έχουμε και δεν μπορεί να στηριχθεί από μόνη της.
Θέλω και …μπορώ.
Είναι πάντα προς όφελός σου να συμφιλιωθείς με το ποιός είσαι. Ειδικοί και μη, συμφωνούν πως η μη συμφιλίωση με τον εαυτό μας, αποτελεί βασική αιτία για τις ψυχολογικές καταπτώσεις που βιώνουμε. Οι δυνατότητες του ανθρώπου, είναι απεριόριστες. Εξαρτώνται όμως από το χρόνο που αφιερώνουμε σε αυτές. Δεν μπορείς να ζητάς να είσαι κάτι στο οποίο…δεν κάνεις «προπόνηση». Συνήθως λέμε «θα ήθελα να είμαι…». Το άλλο άκρο, είναι να συμβιβαστούμε με την όποια τύχη έφερε κάποια πράγματα μπροστά μας. Διαχώρισε λοιπόν τις επιθυμίες σου από τις ικανότητές σου. Αν τις ταιριάξεις μεταξύ τους, τότε όλα θα είναι πιο ξεκάθαρα και θα αναρωτιέσαι όλο και λιγότερες φορές αν κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις ή αν μπορείς κάτι παραπάνω.
Να αποδεχτείς όσα δεν αλλάζουν.
Αν και όλα τα πράγματα αλλάζουν, υπάρχουν καταστάσεις στις οποίες δεν πρέπει να αναλώνουμε πολύ χρόνο. Ποιά είναι αυτά; Είναι όσα δεν εξαρτώνται μόνο από μας. Άλλος ένας λόγος που χάνουμε ενέργεια και τελικά, μοιάζουμε μετά με ξεφούσκωτο μπαλόνι, είναι πως προσπαθούμε να αλλάξουμε καταστάσεις στις οποίες είτε δεν είμαστε πρωταγωνιστές, είτε είμαστε απλά μόλις ένα μέρος της κατάστασης, ή μάλλον…του προβλήματος. Ειδικά σε ζητήματα που αφορούν τις επαφές σου με άλλους ανθρώπους, είναι απαραίτητο να θυμάσαι πως οι άνθρωποι αλλάζουν μόνο όταν το θεωρούν σκόπιμο. Όσο καλή και να είναι η πρόθεσή σου, να έχεις κατά νου πως κάτι που δεν έχει λύση, παύει να είναι πρόβλημα. Η αποδοχή του εξωτερικού μας περιβάλλοντος με τα καλά του και τα κακά του, αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για να προχωρήσουμε στην «ωρίμανση».
Μάλιστα, υπάρχει και μια πολύ ωραία προσευχή που ο Κέβιν Κόστνερ συνεχώς λέει στην ταινία «Mister Brooks». H προσευχή λέει: «Θεέ μου, δώσε μου τη δύναμη να αποδεχτώ όσα δεν μπορώ να αλλάξω, το κουράγιο για να αλλάξω αυτά που μπορώ και τη σοφία για να καταλαβαίνω τη διαφορά αυτών».
Φωτό από: favim.com
