Το 2015 ήταν μια χρονιά που μας έδωσε την ευκαιρία να έρθουμε κοντά, με βιβλία που έκαναν τη διαφορά! Δύσκολα θα θυμηθεί κανείς χρονιά στην οποία βγήκαν τόσα πολλά και παράλληλα, δυνατά βιβλία! Όποιος συγγραφέας ξεχώρισε το 2015 με τα έργα του, τότε πραγματικά πέτυχε να ολοκληρώσει σπουδαίο κατόρθωμα. Ποιά ήταν λοιπόν τα πρώτα – σε προτίμηση – βιβλία για το 2015 έχοντας ως οδηγό τη λίστα των New York Times; Σας τα παραθέτουμε εδώ, όπως εκδόθηκαν μεταφρασμένα στα ελληνικά.
- Άντονι Ντόερ, Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε, Εκδόσεις: Πατάκη.
Στις 21 Απριλίου 2015, ο Άντονι Ντόερ, κέρδισε και το Βραβείο Πούλιτζερ με αυτό το εκπληκτικό βιβλίο. Μια παράξενη ιστορία που μοιράζονται μια τυφλή κοπέλα και ένας ορφανός νέος στην εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η κοπέλα, μπαίνει στον αντιστασιακό αγώνα της Γαλλίας ενώ ο νέος, παρασύρεται από τη μανιακή προπαγάνδα των ναζί και μπαίνει στη χιτλερική νεολαία. Μεγάλα γεγονότα, όπως οι πόλεμοι, μπορούν να ενώσουν αλλά και να χωρίσουν ζωές ανθρώπων. Μέσα στο 2015, το βιβλίο πούλησε πάνω από 1,6 εκ. αντίτυπα.
- Κριστίν Χάνα, Το Αηδόνι. Εκδόσεις: Κλειδάριθμος.
Κάτι έχουν πάθει στη Δύση και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, έχει γίνει αγαπημένο concept σε συγγραφείς και αναγνώστες. Η Κριστίν Χάνα, κάνει τη διαφορά και ασχολείται με μια πτυχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με την οποία μόνο στην Ελλάδα ασχολούμαστε. Τον ηρωϊκό ρόλο των γυναικών. Μέσα από σκηνές αυταπάρνησης αλλά και τρυφερότητας, ειδύλλια, έρωτες και αγώνας για επιβίωση απροστάτευτων γυναικών στη Γαλλία που είναι υπό ναζιστική κατοχή, το μεγαλείο της γυναικείας ψυχής αναδεικνύεται έντονο.
- Πόλα Χόκινς, Το κορίτσι του τρένου. Εκδόσεις: Ψυχογιός.
Δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί ακόμη και η Πόλα Χόκινς το «θόρυβο» που προκάλεσε «το κορίτσι του τρένου». Η ιστορία που εξελίσσεται σε μια περιοχή όπου οι ράγες του τρένου δεσπόζουν, έχει μια τρομερή και αγωνιώδη πλοκή που μας διδάσκει με τον πιο ηχηρό τρόπο πως…δεν είναι όλα όπως φαίνονται. Επίσης, καλό είναι να μη ζηλεύουμε τις «ζωές των άλλων», να αγαπούμε τη δική μας – πρωτίστως – καθώς δεν ξέρουμε εκείνοι που «ζηλεύουμε» ποιοί τελικά είναι…
- Τζων Γκρην, Το λάθος αστέρι. Εκδόσεις: Λιβάνη.
Αρκετά «βαρύ» βιβλίο. Συγκινητικό, στα όρια του έργου που μας αφήνει θλίψη. Βέβαια, κοιτώντας το δίδαγμά του από αρκετές πλευρές, η μία από αυτές, θα μας πει πως πρέπει να απολαμβάνουμε την κάθε μέρα ξεχωριστά. Η Χέϊζελ και ο Ογκάστους, είναι κατά κάποιον τρόπο ένα ζεύγος τύπου «Ρωμαίου και Ιουλιέτας». Τους ενώνουν τρυφερά και δυνατά συναισθήματα αλλά τους χωρίζουν περιστατικά που η ζωή αρέσκεται να φέρνει. Πρέπει να αποδεχτούμε λοιπόν τη ζωή, όπως εκείνη θέλει να την αποδεχόμαστε…
- Τζίλιαν Φλιν, Το κορίτσι που εξαφανίστηκε. Εκδόσεις: Μεταίχμιο.
Θρίλερ που μας έφερε ξανά στο νου το σινεμά. Όχι μόνο γιατί μεταφέρθηκε εκεί με τεράστια επιτυχία (ως βιβλίο έχει ξεπεράσει τα 3 εκατομμύρια πωλήσεις) αλλά γιατί μας θυμίζει έντονα το έργο στο οποίο Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Μίκυ Ρούρκ συνθέτουν τον «Δαιμονισμένο Άγγελο». Το μυαλό μας πολλές φορές, δραπετεύει από τον ίδιο του τον εαυτό! Το αστυνομικό θρίλερ της Φλιν, δεν μπορεί να συγκριθεί με κάποιο εφάμιλλο των τελευταίων ετών. Ίσως χρειαστεί να γίνουμε υπερβολικοί και να το συγκρίνουμε μα κάποιο θρίλερ του Άλφρεντ Χίτσκοκ.
http://www.goodreads.com/list/show/83612.NY_Times_Fiction_Best_Sellers_2015
Φωτό από: alfa-img.com
