Λατρεύω να εντοπίζω αξιοθαύμαστα παραδείγματα τέχνης ή πολυτάλαντες προσωπικότητες! Το ραντάρ μου βρήκε στο pinterest την καλλιτέχνιδα Trish Burr, από το Cape Town της N. Αφρικής. Τα κεντήματά της μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής και θεώρησα αρκετά ενδιαφέρον να της πάρω μια συνέντευξη!

 

1. Ποια αφορμή σας έβαλε στο δρόμο της τέχνης του κεντήματος;

Η ξαδέλφη μου με εισήγαγε στην τέχνη της σταυροβελονιάς, αλλά μπερδεύτηκα με όλους αυτούς τους περιορισμούς και ξεκίνησα να αντιγράφω μικρές φωτογραφίες από περιοδικά και βιβλία με θέμα το needle painting. Είχα μόνο ένα σχετικό βιβλίο, οι οδηγίες δεν ήταν τόσο ξεκάθαρες, οπότε δημιούργησα τη δική μου εκδοχή, η οποία είναι και η τεχνική που χρησιμοποιώ σήμερα. Οι περισσότεροι άνθρωποι τη βρίσκουν πιο εύκολη από την επίσημη μέθοδο, επειδή δεν έχει τόσους πολλούς κανόνες!

2. Παρατηρώντας τα έργα σας, φαίνεστε καλλιτεχνικώς πολύπλευρη φύση. Με ποιες άλλες τέχνες καταπιάνεστε;

Δεν είμαι σίγουρη για τα πολλά μου ταλέντα, πολύ ευγενικό εκ μέρους σου! Πάντως, αγαπούσα πάντοτε την τέχνη. Θα ήθελα να πάω σε Κολλέγιο Τέχνης όμως οι γονείς μου δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν οικονομικά τέτοιες σπουδές. Έχω ασχοληθεί με κάθε είδος τέχνης για πολλά χρόνια, ζωγραφική, quilting (παπλωματική), κέντημα κτλ.. Το πρωί ήμουν γραμματέας στενογράφος και το βράδυ καλλιτέχνης! Μου αρέσουν πολύ το Corel Draw και το Adobe Illustrator, μου έχουν ανοίξει ένα νέο κόσμο με τόσες πιθανότητες για μένα, καθώς έμαθα να σχεδιάζω χρησιμοποιώντας τα συγκεκριμένα προγράμματα.

 

3. Τι συναισθήματα σας κατακτούν όταν συλλαμβάνετε την ιδέα ενός νέου project ; Πώς νιώθετε όταν το βλέπετε ολοκληρωμένο;

Ενθουσιάζομαι πολύ στην ιδέα ενός νέου σχεδίου. Καμιά φορά η ιδέα δημιουργείται στο μυαλό μου μέσα στη νύχτα, οπότε σηκώνομαι για να την καταγράψω σε χαρτί, ή να τη στείλω στον εαυτό μου μέσω email! Μπορώ να φανταστώ τα χρώματα και τις κλωστές και δεν πρόκειται να σταματήσω αν δε σκιτσάρω το σχέδιο, ώστε να είναι έτοιμο για κέντημα. Απολαμβάνω το τελειωμένο σχέδιο, όμως λειτουργεί αντίστροφα η απόλαυση: πρόκειται περισσότερο για τη διαδρομή, για το ταξίδι, παρά για τον “προορισμό”. Βέβαια, υπάρχουν και πολλά σχέδια που δεν ολοκληρώνονται όπως τα είχα φανταστεί, οπότε τα πετάω και δε χρειάζεται να τα βλέπω καν!

4. Ποιο είναι το αγαπημένος σας θέμα στην τέχνη του κεντήματος;

Λατρεύω να κεντάω πουλιά και λουλούδια. Παλαιότερα, αγχωνόμουν ιδιαίτερα για τα πουλιά, νόμιζα πως ήταν πιο δύσκολα στο κέντημα, όμως διαπίστωσα πως τελικά είναι ευκολότερα σε σχέση με τα λουλούδια: τα ανακατεμένα πούπουλα αφήνουν πολλά περιθώρια λάθους, χωρίς να φαίνεται! Το πιο σημαντικό κομμάτι στο κέντημα πουλιών είναι το μάτι: ξεκινάω πάντα από αυτό γιατί όταν το σχέδιο αποκτήσει μάτι, τότε σου ανήκει και δεν μπορείς να το παρατήσεις. Τελευταία ξεκίνησα ένα νέο είδος κεντήματος, το ονομάζω “whitework with colour”. Πρόκειται για μια πιο σύγχρονη μέθοδο κεντήματος, βασισμένη στο γαλλικό στυλ του Broderie Blanche.  Αγαπώ αυτή τη μέθοδο γιατί δεν είναι τόσο ρεαλιστική, μπορώ να διαλέξω όποιο θέμα και χρώμα θέλω. Είναι αρκετά εθιστική, βλέπω πιθανότητες εφαρμογής της παντού, σε δουλειές άλλων, σε αρχιτεκτονική σπιτιού, σε τοπία, λουλούδια, στην τηλεόραση, σε ταινίες. Προσπαθώ όμως να διατηρήσω μια ισορροπία ανάμεσα στο needle painting και στο whitework για να μη βαρεθούν οι πελάτες μου, αλλά συχνά κεντάω ανάλογα με τη διάθεσή μου!

WHITE WORK

 

5. Πώς καταφέρνετε να κάνετε τόσο ρεαλιστικά κεντήματα, που πραγματικά μοιάζουν με καμβάδες ακρυλικής ζωγραφικής;

Σε ευχαριστώ. Δεν έχω τόσο σκοπό να φτιάξω κάτι ρεαλιστικό, όσο να δημιουργήσω ένα θέμα που έχει Ψυχή! Το θέμα που επιλέγω πρέπει να έχει κάποιο βάθος, μια ευχάριστη σύνθεση και μορφή, να αποπνέει μια μικρή ιστορία, ώστε να έχει ενδιαφέρον να κεντηθεί. Επικεντρώνομαι στην τοποθέτηση των χρωμάτων στην εικόνα που χρησιμοποιώ, όμως βάζω τις δικές μου λεπτομέρειες, όπως εγκοπές σε κάποιο κλαδί, ή αφράτα πούπουλα, που προσθέτουν χαρακτήρα. Ολοκληρώνω μια εικόνα και μετά επιστρέφω για να συμπληρώσω με διάφορες λεπτομέρειες. Ένα από τα πιο βασικά σημεία στο κέντημα είναι η σκίαση των χρωμάτων. Νομίζω πως αυτό που βρίσκουν ελκυστικό οι περισσότεροι, είναι η διαβάθμιση τονικότητας από το πιο ανοιχτό στο πιο σκούρο χρώμα. Αυτό το χαρακτηριστικό το ανέπτυξα με τα χρόνια στα κεντήματά μου, είναι κάτι έμφυτο, όχι κάτι που μπορείς να μάθεις. Αν κοιτάξεις στον κόσμο γύρω σου, θα δεις ότι παντού κυριαρχεί το φως και η σκιά. Χωρίς φως και σκιά τα αντικείμενα θα έδειχναν άψυχα και επιφανειακά – μιλώ για αυτό στο βιβλίο μου “Colour Confidence In Embroidery”.

6. Θυμάστε την πρώτη φορά που κεντήσατε για την τέχνη; Τι θέμα είχατε επιλέξει;

Το πρώτο μου θέμα ήταν ένα λουλούδι. Για πολλά χρόνια αφιερώθηκα κυρίως στο κέντημα λουλουδιών πριν ασχοληθώ με τα πουλιά και προσπάθησα να κάνω και πορτρέτα ανθρώπων, άλλων ζώων και αντικειμένων. Είχα πάρει άδεια από την ιδιοκτήτρια μιας γκαλερί, στο Kew Gardens, για να χρησιμοποιήσω σαν βάση κάποια έργα ζωγραφικής ορισμένων καλλιτεχνών. Ήταν τόσο όμορφα ολοκληρωμένα έργα, που το μόνο που είχα να κάνω ήταν να μεταφράσω τη ζωγραφική τους σε κέντημα.

PROTEA

BEE EATERS

 

7. Από την πλούσια, εντυπωσιακή συλλογή σας, ποιο είναι το έργο που ξεχωρίζετε περισσότερο και γιατί;

Τα αγαπημένα μου κομμάτια είναι η Protea και οι μικροί Μελισσοφάγοι! Η Protea μου πήρε πολύ χρόνο και προσπάθησα πολύ σε κάθε μικρή περιοχή του κεντήματος για να προσδώσω ομορφιά. Πειραματίστηκα με διαφορετικές κλωστές και μάλιστα διαίρεσα στη μέση μεταξωτές κλωστές ώστε να πετύχω το πάχος μια τρίχας μαλλιών – τις χρησιμοποίησα σε περιγράμματα ή σε λεπτομέρειες. Εξακολουθώ να το κάνω αυτό στα δικά μου κομμάτια, απλά δε χρησιμοποιώ τη συγκεκριμένη τεχνική στα kits που δίνω σε πελάτες γιατί είναι δύσκολο να τους εξηγήσω πώς να εφαρμόσουν αυτή τη μέθοδο. Το κέντημα των μικρών μελισσοφάγων προέκυψε από ένα περιοδικό με θέμα τα Πτηνά. Ήταν η πρώτη φορά που κεντούσα κάποιο πουλί και δεν ήμουν σίγουρη πώς να κάνω τα φτερά, οπότε κέντησα αρκετά στρώματα, το ένα πάνω στο άλλο. Το αποτέλεσμα ήταν αφράτα φτερά με διαφορετικά χρώματα να διαφαίνονται ανάμεσά τους. Εκπέμπουν χαρακτήρα, γι’ αυτό και αγαπώ τόσο το συγκεκριμένο πορτρέτο και το έχω κορνιζάρει στον τοίχο μου. Ένα ακόμα κομμάτι μου που αγαπώ πολύ είναι το πορτρέτο της Elise. Ήταν το πρώτο και το τελευταίο πορτρέτο προσώπου που έκανα, ήθελε πολλή δουλειά και είμαι πολύ ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα – αλλά δεν είναι το αγαπημένο μου θέμα για κέντημα.

ELISE

8. Εάν ναυαγούσατε σε ένα απόμερο νησί με ένα λευκό πανί και βελόνα, ποια χρώματα κλωστής θα θέλατε να είχατε μαζί σας;

Ιδανικά, θα ήθελα να έχω όλο το εύρος των 500 αποχρώσεων και αρκετό ύφασμα που θα με κρατούσε για μερικά χρόνια. Τότε θα ήμουν ευτυχισμένη αν ξέμενα σε ένα νησί, κεντώντας! Αλλά μιας που μου ζητάς να διαλέξω θα έλεγα: 1) φυσικά χρώματα, όπως καφέ και πράσινα, καθώς έτσι θα μπορούσα να κεντήσω σχέδια που θα απεικόνιζαν τον περίγυρο του νησιού. 2) αποχρώσεις του μπλε, γιατί πιστεύω πως το μπλε και το λευκό είναι διαχρονικά χρώματα και μπορείς με λίγη φαντασία να κεντήσεις τα πάντα με αυτές τις αποχρώσεις!

 

9. Προσωπικά, θεωρώ κάθε τέχνη μια μορφή ευτυχίας. Τι είναι η ευτυχία για εσάς;

Απολύτως!  Ευτυχία είναι όταν έχω τελειώσει τη δουλειά μου το πρωί και έχω 1 ή 2 ώρες για να κάτσω και κεντήσω. Βάζω μια καλή ταινία να παίξει, όπως Περηφάνια & Προκατάληψη ή μια από τις κλασικές της Jane Austen, που έχω παρακολουθήσει περίπου 20 φορές, γιατί μου δημιουργεί μια διάθεση που με πηγαίνει πίσω σε μια άλλη εποχή: όταν υπήρχε περισσότερος χρόνος και λιγότερη βιασύνη. Τότε διαλέξω τις κλωστές μου και κεντάω. Με πηγαίνει όλο αυτό σε έναν άλλον κόσμο που είμαι γαλήνια και χαρούμενη.

 

10. Τι μήνυμα θέλετε να μεταφέρετε στον κόσμο μέσα από την ξεχωριστή σας τέχνη;

Το κέντημα δεν περιορίζεται μόνο στις γυναίκες, υπάρχουν αρκετοί άντρες που δημιουργούν πανέμορφα κεντήματα. Το να δίνεις ζωή σε κάτι πρωτότυπο που έχεις δημιουργήσει ο ίδιος: είναι απελευθερωτικό, διευρύνει τους ορίζοντές σου, δίνει σκοπό στη ζωή σου. Δε χρειάζεται να έχεις ειδικές ικανότητες για να το επιχειρήσεις. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι η θέληση να μάθεις και να είσαι ευγενής και υπομονετικός με τον εαυτό σου. Ποτέ μη συγκρίνεις τη δουλειά σου με των άλλων, κάθε κομμάτι είναι έργο τέχνης. Κάποια θυμίζουν νερομπογιά, κάποια άλλα πιο τραχιά, θυμίζουν ελαιογραφίες. Όμως όλα είναι όμορφα. Όσο σου προσφέρει απόλαυση το κέντημα, θα είναι ένα επιτυχημένο έργο!

 

 

Η πρωτότυπη συνέντευξη στα αγγλικά:

Interview with Trish Burr: The woman that draws, when she stitches.

I adore coming up with adorable examples of art or multitalented personalities. My radar system came across with artist Trish Burr in pinterest, from Cape Town of  South Africa. Her embroidery art looks alike with paintings and i though it would be quite interesting if i could interview her!

 

1. What occasion showed you the way into the art of embroidery?

~ I was introduced to cross stitch by my cousin, but got frustrated with the limitations of it and started to copy little pictures from magazines and books in needle painting.  I only had one book on the subject and the instructions were not very clear so I created my own version of which is the same technique I use today.  Most people find it a lot easier than the formal method as there are not many rules so it is not so intimidating!

 

2. Your projects indicate that you are a multitalented artist. Which other arts have you occupied with?

~   I am not sure about being multitalented, that is very kind of you to say so!  However I have always loved art.  I would have liked to go to art college when I left school but my parents could not afford it.  I dabbled in all sorts of arts and crafts for many years, painting, quilting, sewing etc – I was a secretary by day in shorthand and typing and an artist by night!  I love Corel Draw and Adobe Illustrator on the computer, it has opened up a brand new world of possibilities for me and again I have taught myself to draw designs using this software.

 

3. What do you feel when you conceive an idea of ​​a new project? How do you feel when it is finished?

~  I feel very excited at the prospect of a new design.  Sometimes the idea comes to me in the middle of the night and I have to get up and write it down, or send myself an email.  I can see the threads and colours in my mind and will not stop till the design is sketched and ready to stitch.  I am pleased with the finished design but to be honest it is often an anti-climax as it is more about the journey then arriving at the end.  Of course there are many designs that do not work out as I imagined and I throw them away so I don’t have to look at them!

 

4. What is your favorite theme in art of embroidery?

~  I love stitching birds and flowers.  I used to be nervous of birds as thought they were difficult but I have learned that they are easier to stitch than flowers as you can afford to make a few mistakes because the feathers are messy and it does not show up.  The bird’s eye is the most important part, I stitch this in first because once it has an eye then it belongs to you and you can’t put it aside.  More recently I have started to stitch what I call “whitework with colour”.  This is a more contemporary embroidery based on the French style of Broderie Blanche, and I love that it has no restrictions, I can use whatever subject and whatever colours I like because it is not so realistic.  This style of embroidery is very addictive as I see possibilities for it everywhere, in others art work, home design, landscape, flowers, television and film.  I try to provide a balance of kits in both needlepainting and whitework for my customers so they don’t get bored, but I often stitch which ever technique I am in the mood for.

 

5. How do you succeed creating such realistic embroidery pieces? They actually look like acrylic paintings!

~ Thank you.  I don’t set out to create a photo finish of my subject but rather to create something that has SOUL.  The subject I choose has to have a certain depth to it, like a pleasing composition and form – something about the subject that suggests a little story about it, so it is much more interesting to stitch.  I concentrate on the placement of colours in the picture/photo I am using but will add my own little details such as notches on a branch or fluffy feathers in a bird that add character.  I complete a picture and then go back and add details afterwards.  One of the most important aspects of my embroidery is the right shades of colour and the shading of these colours.  It is this shading from light to dark or the contrast of colours that I think people find appealing.  This has been something that has developed over the years, it is an innate sense and not something that you can learn.  If you look at the world about you, everything we view in life has light and shadow and that needs to be portrayed. Without light and shadow our subject would look flat and lifeless,  I talk about this in detail in my book “Colour Confidence In Embroidery”.

 

6. Remember the first time you needled for art? What theme had you chosen?

~ My first subject was a botanical flower.  I mainly did flowers for a few years before branching out into birds and then I also tried to do portraits of people, animals and other subjects.  I got permission from a lady who owns the botanical art gallery at Kew Gardens to use some of the artists paintings – they were so beautifully done that the work was done for me, I just needed to translate it into embroidery.

 

7. What piece stands out for you from your impressive collection and why?

~ My favorite pieces are the Protea and the little bee eaters.  The Protea took me a long time to stitch, I put a lot of effort into stitching each little area and trying to make it beautiful.  I experimented with different threads and used to split down a strand of silk to make it the same thickness as a strand of human hair and then I would use this to outline areas or add minute details.  I still like to do this when I am stitching my own pieces but cannot use this technique for kits as it would be too difficult for me to explain to the customer how I achieved something like this, so I tend to simplify the stitching for kit instructions.  The little bee eater pair was reproduced from a photo I saw in a bird magazine.  It was the first time I had stitched birds and was not sure how to do the feathers, so I stitched them in layers one on top of the other.  The result was a whole lot of streaky, fluffy feathers with different colours showing through.  They have such character, I love this portrait and have it framed on my wall.  There is one other piece that I am very fond of and that is the portrait of Elise.  This was the first and last portrait I stitched – it was a lot of work and I was pleased with the outcome but it is not my favourite subject to stitch.

 

8. If you casted away in a remote island with a white cloth and a needle, which thread colors would you like to have with you?

~ Ideally I would like to have my full range of 500 shades of colour and a few years supply of fabric, then I would be happy to be left alone on a remote island and just stitch!  But since you have asked me to choose I would have to say there are two choices:  1)  natural colours like browns and greens because then I could stitch my surrounds on the island or 2)  a couple of shades of blue because I think blue and white is timeless and you could stitch everything in these shades with a  bit of imagination.

 

9. Personally, I think every art is a form of happiness. What is happiness for you?

~ Absolutely!  Happiness is when I have finished my admin work for the morning and have an hour or two to sit down and stitch.  I put a good movie on like Pride & Prejudice or one of the classic Jane Austen movies which I have watched about 20 times or more as it creates a mood that takes me back to an era where there was more time and less hurry, then I get out my selection of threads and stitch.  It takes me into another world where I am calm and happy.

 

10. What message you want to spread to the world through your special art?

~ Embroidery is not limited to women, many men do beautiful embroidery.  Giving life to something original that you have created is liberating, it broadens your horizons and gives you purpose in your life.  You don’t need to have any special skills to try embroidery, all you need is the desire to learn and the willingness to be kind to yourself and patient while you learn.  Never compare your work with others, every piece of art is different, some looks like fine watercolors and others more like rough oil paintings but nonetheless beautiful.  As long as it is pleasing to you it will be successful.

 

Περισσότερες πληροφορίες: https://trishburr.com/

Φωτογραφίες: Trish Burr