Στην ομιλία της, η Αν Μόργκαν, μας εξηγεί για τον πρωτότυπο στόχο που έβαλε στη ζωή της: να διαβάσει ένα βιβλίο από κάθε χώρα του κόσμου! Μας δίνει την ευκαιρία να σκεφτούμε τον κόσμο των βιβλίων από μια διαφορετική πτυχή. Από αυτήν του πραγματικού ταξιδιού στη Γη! Να δούμε χώρες και λαούς. Όχι δεν πρόκειται για τουριστικούς χάρτες. Πρόκειται για το πώς μπορούμε να ανοίξουμε τα μάτια μας προς τον κόσμο και να ανακαλύψουμε την αξία του βιβλίου. Αυτό, θα μπορούσαμε να το κάνουμε καλοκαίρι!
Η Ann Morgan στην ομιλία της, μας εξομολογείται πως ένιωθε κατά κάποιον τρόπο, τύψεις που κάποια στιγμή διαπίστωσε πως τα αναγνωστικά της γούστα, ήταν κάπως μονήρη. «Ξεκίνησα να παρατηρώ τη βιβλιοθήκη μου και διαπίστωσα οτι είχα αμέτρητους τίτλους βιβλίων (…) ήταν όλοι από την Βρετανία και τη Βόρειο Αμερική. Αισθάνθηκα ντροπή καθώς μέσα μου ήξερα πως θα υπάρχουν και άλλα αξιόλογα βιβλία από όλον το κόσμο».
Ο στόχος της Βρετανίδας βιβλιοφάγου, ήταν να διαβάσει μέσα σε ένα έτος, ένα βιβλίο από κάθε χώρα του κόσμου. Μια λίστα με αναγνωρισμένες χώρες από τον Ο.Η.Ε, ήταν ο πρώτος της σύμμαχος. Οι 196 χώρες που βρήκε, της δημιούργησαν τα πρώτα δύο προβλήματα. Το πρώτο ήταν, πώς να μπορέσει να διαβάζει 4 βιβλία τη βδομάδα διατηρώντας ταυτόχρονα το blog της, και το άλλο, οτι στην Αγγλία, μόνο το 4.5% των βιβλίων είναι μεταφράσεις ξένων (μη αγγλόφωνων) χωρών!
Έτσι παρόλο που η Βρετανία θεωρείται πρώτη στις εκδόσεις βιβλίων, πολλά βιβλία, μένουν αόρατα καθώς μπορεί να μη θεωρούνται ευπώλητα από τους εκδοτικούς οίκους. «Δεν ήξερα πως να επιλέξω ένα καλό μυθιστόρημα από την Ναμίμπια», μας λέει η Morgan.
Το 2011, ανήρτησε στο blog της μια έκκληση για βοήθεια, να της προτείνουν βιβλία από άλλες χώρες. «Αφού στην αρχή με βοήθησαν γνωστοί (…) 4 μέρες μετά έλαβα ένα μήνυμα από την Ραφιντά, μια γυναίκα από την Κουάλα Λουμπούρ.». Της έστειλε λοιπόν ένα Μαλαισιανό βιβλίο και ένα από την Σιγκαπούρη! «Η βοήθεια της Ραφιντά, έγινε κανόνας εκείνη τη χρονιά(…) άνθρωποι με βοήθησαν, παρακάμπτοντας διακοπές, πηγαίνοντας σε βιβλιοπωλεία για μένα. Όσο λιγότερα βιβλία είχαν δημοσιευτεί στα αγγλικά από τις χώρες τους, τόσο πιο πολλά έκαναν. Οι άνθρωποι τελικά, θα σε βοηθήσουν(…)Κατάφερα όχι μόνο να μάθω τον κόσμο, αλλά και να γνωρίσω ανθρώπους και να ενώσω ανθρώπους γύρω από έναν δημιουργικό στόχο».
Η χαρά της Αnn Morgan φαίνεται στην ομιλία της και το συμπέρασμά της, είναι πως τα βιβλία καταφέρνουν να σε βγάλουν από τον εαυτό σου. «Όταν αυτή η εμπειρία μου έφτασε στο τέλος της, κατάλαβα πόσο φτωχά ήταν τα περισσότερα βιβλία με τα οποία είχα μεγαλώσει.». Το να ενωνόμαστε με ανθρώπους, το να ταξιδεύουμε κυριολεκτικά μέσα από ανιδιοτέλεια και εθελοντισμό, το να κοιτάμε τη ζωή και τον κόσμο από άλλη οπτική και τελικά και όσα είχαμε μάθει μέχρι σήμερα να μπορούμε να τα συγκρίνουμε, είναι πράγματα που μπορεί να μας χαρίσει το βιβλίο και το διάβασμα.
Καλοκαιριάτικα, θα μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο! Ας μην είναι 196 βιβλία σε έναν χρόνο! Ας δούμε 12 βιβλία μέσα σε 3 μήνες, από 12 διαφορετικές χώρες! Αν μας αρέσει, ας το κάνουμε…καλοκαιρινό θεσμό!
Φωτό από: The Women’s Eye
