Ανανεώστε τις σκέψεις της καθημερινότητες, με αυτές τις σύντομες zen ιστορίες, που εμμέσως μας καθοδηγούν και μας διδάσκουν πώς θα βρούμε την ουσία της ζωής! Είναι όλες συμβολικές και ανθρωποκεντρικές. Αλήθεια, ξέρεις ήδη κάποια από αυτές;
- Η βοήθεια ενός κοριτσιού να περάσει το ποτάμι
Ένας δάσκαλος και ένας μαθητής βγήκαν έξω μετά από έντονες βροχοπτώσεις.
Φτάνοντας σε ένα ποτάμι παρατήρησαν ότι η μόνη γέφυρα που υπήρχε είχε χαλάσει και το ποτάμι ήταν γεμάτο με λάσπη. Εκεί υπήρχε και ένα κορίτσι, μια ιερόδουλη με φανταχτερά ρούχα και στεκόταν στην όχθη, προβληματισμένη πώς να διασχίσει το ποτάμι.
“Αφήστε με να σας κρατήσω για να περάσουμε”, είπε ο δάσκαλος προσφερόμενος να την βοηθήσει.
“Σας ευχαριστώ”, είπε το κορίτσι και έτσι πέρασαν τον ποταμό με ασφάλεια.
Όλο τον δρόμο, ο μαθητής ήθελε να μιλήσει αλλά δίσταζε. Στο τέλος, δεν άντεξε και ρώτησε, “Δάσκαλε, μοναχοί σαν και εμάς δεν πρέπει να πλησιάζουν τόσο μια ιερόδουλη γυναίκα, έτσι δεν είναι; Γιατί κρατήσατε το κορίτσι προηγουμένως;”
“Αχ, εσύ την έχεις ακόμα στο μυαλό σου και στην καρδιά σου κι ας την έχω αφήσει να φύγει…! Απλά την βοήθησα, δεν είχα καμία άλλη πρόθεση. Αυτός που την κρατά είσαι εσύ! Άφησε το κορίτσι να βγει έξω από το μυαλό σου τώρα! ”
- Τι πρέπει να αφήσω;
Όταν ο Βούδας ήταν ακόμα στην ζωή, ήρθε να τον δει ένας Ινδός βραχμάνος μοναχός με υπερφυσικές δυνάμεις με το όνομα Χέι Τζι. Με τα δυνατά του χέρια κράταγε δύο βάζα για να τα προσφέρει στον Βούδα.
Ο Βούδας είπε, “Άφησέ το”
Ο Χέι Τζι άφησε το βάζο που είχε στο αριστερό του χέρι.
Ο Βούδας είπε πάλι, “Άφησέ το”
Στη συνέχεια, ο Χέι Τζι άφησε το βάζο που είχε στο δεξί του χέρι.
Αλλά ο Βούδας συνέχισε, “Άφησέ το”
Εκείνη την στιγμή ο μοναχός αναφώνησε, «Μα τώρα είμαι με άδεια χέρια, τι θέλεις να αφήσω…;”
Ο Βούδας είπε, “εγώ δεν σου ζήτησα να αφήσεις τα βάζα από τα χέρια σου. Αυτό που θέλω να αφήσεις είναι τις “Έξι αισθήσεις”, τις “Έξι μιαρότητες” και τις “Έξι συνειδήσεις”. Όταν τα αφήσεις όλα αυτά, θα απαλλαγείς από τα δεσμά της ζωής και του θανάτου.”
Εκείνη τη στιγμή, ο μοναχός Χέι Τζι κατάλαβε τι εννοούσε ο Βούδας με το να λέει “Άφησέ το”.
- Το νεαρό αγόρι και ο μοναχός
Υπάρχει μια ιστορία ενός νεαρού αγοριού βουδιστή που αναζήτησε τον σοφότερο μοναχό στη γη και τον ρώτησε ποιο ήταν το νόημα της ζωής. Ο σοφός μοναχός ήταν απασχολημένος κοιτάζοντας έναν καθρέφτη και φαινόταν αφηρημένος. Δεν απάντησε στο αγόρι μέχρι που τον ρώτησε τρεις φορές. Τελικά ο μοναχός του είπε να φύγει, σε μια προσπάθεια να αποκαλύψει ο ίδιος την αλήθεια και να απαντήσει μόνος του στην ερώτηση.
Το αγόρι ταξίδεψε στην ξενιτιά και αντιμετωπίζοντας μεγάλους κινδύνους, έμαθε πολλά πράγματα αλλά δεν μπόρεσε να βρει αυτό που έψαχνε.
Μετά από πολλά χρόνια το αγόρι που τώρα έγινε άνδρας επέστρεψε στον γέρο μοναχό και θυμωμένος τον ρώτησε γιατί ο ίδιος τον έστειλε σε λάθος δρόμο.
Ο μοναχός γέλασε και του είπε: Δεν βρήκατε αυτό που ψάχνετε;
Ο άνδρας προβληματίστηκε από την απάντηση του μοναχού και τον ρώτησε τι εννοούσε.
Ο μοναχός απάντησε: Όταν ήρθες σε μένα ήσουν ανόητο αγόρι που δεν ήσουν έτοιμος και δεν μπορούσες να κατανοήσεις την απάντηση στο ερώτημα που είχες θέσει, αλλά τώρα έχεις επιστρέψει ως ένας άνθρωπος γεμάτος σοφία.
Ο άνδρας που εξακολουθούσε να είναι σε σύγχυση ρώτησε και πάλι τον μοναχό ποιο ήταν το νόημα της ζωής; Ο μοναχός τότε του έδωσε τον καθρέφτη που κοίταζε όταν οι δύο τους είχαν την πρώτη τους συνάντηση και στη συνέχεια εξαφανίστηκε σαν αέρας.
Ο άνθρωπος που καθόταν μόνος κοιτάζοντας τον καθρέφτη που του είχε δώσει μέχρι που τον διέκοψε ένα νεαρό αγόρι ρωτώντας τον… “ποιο ήταν το νόημα της ζωής;” Αρχικά ο άνθρωπος ένιωσε τρομερό δέος για αυτό που είχε συμβεί και δεν μπορούσε να μιλήσει. Τέλος, όταν το αγόρι είχε επαναλάβει το ερώτημα για τρίτη φορά, του απάντησε όπως ο μοναχός είχε κάνει και σε αυτόν πριν καιρό και έστειλε το παιδί μακριά σε ένα ταξίδι για να ανακαλύψει την αλήθεια για τον εαυτό του.
- Η καθημερινή ζωή είναι το μονοπάτι…
Ο Τζάο Τζού (ως μαθητευόμενος) ρώτησε τον Ναν Τσουάν: “Ποιο είναι το μονοπάτι;”
Ο Ναν Τσουάν δήλωσε: “Η καθημερινή ζωή είναι το μονοπάτι.”
Ο Τζάο Τζού ρώτησε: “Μπορεί να μελετηθεί;”
Ο Ναν Τσουάν είπε: “Αν προσπαθήσεις να το μελετήσεις, θα απομακρυνθείς από αυτό.”
Ο Τζάο Τζού ρώτησε: “Αν δεν το μελετήσω, πώς μπορώ να ξέρω ότι είναι το μονοπάτι;”
Ο Ναν Τσουάν δήλωσε: “Ο δρόμος δεν ανήκει στον κόσμο της αντίληψης, επίσης δεν ανήκει στον κόσμο της μη-αντίληψης. Η γνώση είναι μια αυταπάτη και η μη-γνώση είναι παράλογη. Αν θέλετε να φτάσετε στο αληθινό μονοπάτι, πέρα από κάθε αμφιβολία, δώστε στον εαυτό σας την ελευθερία του ουρανού. Μην το ονομάσετε ούτε καλό, ούτε όχι-καλό.”
Με αυτά τα λόγιο ο Τζάο Τζού φωτίστηκε.
Την άνοιξη, εκατοντάδες λουλούδια. Το φθινόπωρο, ένα πλούσιο φεγγάρι.
Το καλοκαίρι, ένα δροσερό αεράκι. Το χιόνι το χειμώνα κάνει συντροφιά.
Αν δεν κολλάει στο μυαλό σας σε άχρηστα πράγματα.
Κάθε εποχή, είναι μια “καλή” εποχή.
- Η αφύπνιση του ληστή
Ένας άγριος ληστής μπήκε σε ένα ναό για να κλέψει, “Τα χρήματα σας ή τη ζωή σας!” είπε στους μοναχούς.
“Ηρέμησε, φίλε», είπε ο ηγούμενος Qili του μοναστηριού, ο οποίος εκείνη την ώρα έψελνε μια σούτρα, “τα χρήματα είναι σε αυτό το συρτάρι, πάρε τα μόνο σου.”
“Μοναχέ, εσύ σκέπτεσαι σωστά “, είπε ο κλέφτης. Ο ηγούμενος τον παρακολουθούσε σιωπηλά.
“Είστε πολύ συνεργάσιμοι, γι ‘αυτό θα σας αφήσω λίγα χρήματα για τρόφιμα” . Στη συνέχεια ο ληστής άφησε μερικά νομίσματα και πήγε να φύγει.
“Γεια σου, φίλε, δεν θα πρέπει να πεις ένα ευχαριστώ για τα πράγματα που πήρες;” Είπε ο ηγούμενος στον κλέφτη, κοιτάζοντάς τον.
“Ω, σας ευχαριστώ.”
Λίγες μέρες αργότερα, ο κλέφτης συνελήφθη. Ο αστυνομικός που έπιασε τον κλέφτη τον έφερε στον ηγούμενο Qili, και τον ρώτησε «Μήπως αυτός σας έκλεψε τα χρήματά σας, σεβαστέ ηγούμενε;”
Τότε είπε ό ηγούμενος “Δεν σου είπε τι έγινε ; Του έδωσα τα χρήματά μας και με ευχαρίστησε με ευγνωμοσύνη”.
Ο κλέφτης πήρε ελαφρυντικό της ποινής, λόγω της καλοσύνης του ηγούμενου . Μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή, πήγε στον δάσκαλο Qili για μετάνοια και έγινε μαθητής του για όλη την υπόλοιπη ζωή του.
- Επιμονή και ευρηματικότητα
Μια φορά ένας πολέμαρχος σταμάτησε σε ένα μοναστήρι, κατά την επιστροφή στο σπίτι του, έπειτα από μια επιτυχημένη στρατιωτική εκστρατεία. Θέλησε να επισκεφθεί τον ηγούμενο ο οποίος ήταν παλιός του δάσκαλος.
Ενώ ο ηγούμενος και ο πολέμαρχος καθόταν στην αυλή κουβεντιάζοντας ευχάριστα και πίνοντας τσάι, τους απέσπασε την προσοχή ένα γεγονός μεταξύ αρχαρίων και ενός ανώτερου μοναχού. Ο αρχάριος παραπονιόταν ότι η τεχνική διαλογισμού που του είχε δώσει ο ανώτερος μοναχός ήταν αναποτελεσματική και άχρηστη. “Δεν μπορεί να με διδάξει πώς μπορούν να συγκεντρωθώ περισσότερο στον διαλογισμό…!” φώναξε ο αρχάριος. “Δώστε μου μια πιο αξιόπιστη τεχνική.”
Παρατηρώντας το γεγονός ο δάσκαλος ανησύχησε αλλά ο πολέμαρχος στάθηκε και είπε: «Σας παρακαλώ, δάσκαλε, επιτρέψτε μου να βοηθήσω αυτόν τον νεαρό άνδρα.” Ο δάσκαλος συμφώνησε και ο πολέμαρχος κάλεσε έξι από τους τοξότες του.
Ο πολέμαρχος στη συνέχεια γέμισε ένα φλιτζάνι τσάι μέχρι το χείλος και προσεκτικά το παρέδωσε στον αρχάριο… “Πάρε αυτό το φλιτζάνι του τσαγιού,” διέταξε “, και χωρίς να χυθεί ούτε μια σταγόνα, θα το γυρίσεις σε όλη την αυλή.”
Καθώς ο αρχάριος πήρε το φλιτζάνι ο πολέμαρχος διέταξε τους τοξότες του, «Ακολούθησε τον! Αν χυθεί έστω και μια σταγόνα, εκτοξεύστε τα βέλη σας! “Η τοξότες ετοίμασαν τα τόξα τους και άρχισαν να περπατούν δίπλα στον αρχάριο ο οποίος, κατά τα επόμενα είκοσι λεπτά, έμαθε πώς μπορεί να επικεντρώνει πλήρως την προσοχή του.
Πηγή: Από το “Εβδομαδιαίο Τσαν” του Ναού Σαολίν (Απόδοση: Παναγόπουλος Χρήστος)
Φωτό από: Bonillaware
