8 πράγματα που δεν γνωρίζουμε για τον σπουδαίο Έλληνα συγγραφέα Μ. Καραγάτση. Σπουδαίος άνθρωπος για τα ελληνικά γράμματα και μια πολύ πνευματώδης και πολυσχιδής προσωπικότητα, ο Μ. Καραγάτσης έχει αφήσει πίσω του τη δική του παρακαταθήκη και αξίζει να ασχοληθούμε με πράγματα που συνθέτουν τη ζωή και το έργο του.

1. Το όνομά του: Πρόκειται για ψευδώνυμο. Το αληθινό του όνομα ήταν Δημήτρης Ροδόπουλος. Το ψευδώνυμο προέκυψε από το είδος δέντρου «Πτελέα» που στη Θεσσαλία (καταγωγή του Ροδόπουλου) λέγεται «Καραγάτσι». Το «Μ» είναι η ρωσική εκδοχή του «Δημήτρης» και συμβολίζει την αγάπη που έτρεφε στο έργο του Ντοστογιέφσκι.
2. Του Δημήτρη Ροδόπουλου, του άρεσε πολύ να πλανάται το μυστήριο της επιλογής του «Μ» καθώς εκτός από την άποψη ότι προέρχεται από το «Μίτια», υπήρχε η άποψη ότι προέρχεται από το όνομα «Μιχάλης» (Καραμάνος) που ήταν ο ήρωάς του στον «Γιούγκερμαν» και του Μιχάλη Ρούση (του ήρωα στο έργο «Μεγάλος Ύπνος»).
3. Γεννήθηκε στις 23/6/1908 στην Αθήνα. Ήταν το μικρότερο παιδί της οικογένειας Ροδοπούλου, μετά την Ροδόπη, τον Νίκο, τον Τάκη και την Φωφώ. Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από την Πάτρα και της μητέρας του από τον Τύρναβο. Σπούδασε στη Νομική των Αθηνών αλλά δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα του δικηγόρου. Τον Δημήτρη Ροδόπουλο, «τράβηξαν» η δημοσιογραφία και η συγγραφή.
4. Αρχικά, το «φλερτ» με την γραφή ξεκίνησε από την ποίηση κάπου στα εφηβικά του χρόνια. Ως φοιτητής, είχε συμφοιτητές τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Άγγελο Τερζάκη και τον Θεοτοκά. Το πρώτο του πεζογράφημα ήταν το 1927 με τίτλο «Η Κυρία Νίτσα», που κατέκτησε τον 3^ο έπαινο στον διαγωνισμό της Νέας Εστίας.
5. Το 1937 χάνει την αδερφή του Ροδόπη η οποία έπασχε από ψυχικό νόσημα και 2 έτη μετά, χάνει και τον πατέρα του. Μετά την Κατοχή, (1946) αναλαμβάνει την θεατρική στήλη της Βραδυνής. Η επιτυχία του αυτή σημαδεύεται από τον θάνατο της μητέρας του κατά το ίδιο έτος όπου και της αφιερώνει το έργο «Ο μεγάλος ύπνος». Για την Βραδυνή, εργάστηκε και ως πολεμικός ανταποκριτής στον Εμφύλιο, το 1949.
6. Το 1952 ξεκινά να εργάζεται στη διαφημιστική εταιρεία ΑΔΕΛ. Το 1956 αλλά και το 1958 έβαλε υποψηφιότητα με το Κόμμα των Προοδευτικών του Σπ. Μαρκεζίνη αλλά απέτυχε να εκλεγεί.
7. Η αρχή του τέλους του, ξεκινά από την καρδιακή προσβολή που παθαίνει τον Νοέμβρη του 1958. Το 1960 και στις 14/9, πεθαίνει, προδομένος από την καρδιά του.
8. Το έργο του, είναι τεράστιο και πολυσχιδές. Αναφορικά με την συγγραφική του ιδιότητα, ο Μ. Καραγάτσης, ήταν ένας υπέροχος δημιουργός χαρακτήρων. Τα έργα του, είναι πασίγνωστα ακόμη και σήμερα και άσκησαν μεγάλη επιρροή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εκτός από τα έργα «Συνταγματάρχης Λιάπκιν» και «Ο Γιούγκερμαν και τα στερνά του», ο Μ. Καραγάτσης είναι γνωστός για τα ακόλουθα μυθιστορήματα, νουβέλες, θεατρικά και άλλα: «Το χαμένο νησί» (νουβέλα), «Η Μεγάλη Χίμαιρα», «Το Μυθιστόρημα των Τεσσάρων», (συν-συγγραφή μαζί με τους Α. Τερζάκη, Στρατή Μυριβήλη και Ηλία Βενέζη) «Ένας χαμένος κόσμος», «Αίμα χαμένο και κερδισμένο», το θεατρικά έργα «Το μπαρ Ελδοράδο», «Κάρμεν», την εκλαϊκευμένη ιστορία της Ελλάδας «Η Ιστορία των Ελλήνων» και συλλογές διηγημάτων όπως «Ιστορίες αμαρτίας και αγιοσύνης» και «Το μεγάλο συναξάρι».

Φωτό από: LivePedia