Είναι συχνό φαινόμενο να βλέπουμε γονείς να ρίχνουν το βάρος της ευθύνης του μικρού παιδιού στο μεγαλύτερο. Αυτό, όμως, είναι λάθος.

Συχνά ξεκινά με κάτι μικρό όπως “Πρόσεχε τον αδερφό σου όσο μαγειρεύω κι άλλαξέ του την πάνα” και καταλήγει στο “Πρόσεξε το μικρό αδελφό σου για λίγο. Θα επιστρέψω σύντομα”.

• Το πρώτο λάθος της μητέρας είναι ότι αφήνει πολύ μικρά παιδιά να εποπτεύονται από τα αδέλφια τους, τα οποία φυσικά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις όπως οι ενήλικες γιατί πολύ απλά είναι παιδιά.
• Πώς μπορεί ένα μικρό παιδί να σκεφτεί τους κινδύνους και να προστατεύσει ένα μικρότερο από βραστό νερό, από το να πέσει από το παράθυρο, από το ζεστό σίδερο, το ψαλίδι, τον κίνδυνο πνιγμού από μικρά παιχνίδια;
• Ίσα-ίσα, που μπορεί και το ίδιο το μεγάλο το παιδί να τα θεωρήσει ως παιχνίδια και άθελά του να συμμετάσχει από απλή περιέργεια σε κάτι επικίνδυνο.
• Το πιο σημαντικό πράγμα που οι γονείς πρέπει να θυμούνται είναι ότι τα μεγαλύτερα παιδιά δεν είναι υποχρεωμένα να αναλάβουν τέτοιες ευθύνες επειδή αποφάσισαν οι γονείς τους να κάνουν περισσότερα παιδιά και δεν έχουν τη δύναμη ή το χρόνο για να τα φροντίσουν όσο απαιτείται.

Η φροντίδα των παιδιών είναι αποκλειστική ευθύνη των γονέων.

• Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να βοηθήσουν και να το κάνουν πρόθυμα, αλλά η ευθύνη είναι ακόμα των γονιών.
• Τα μεγαλύτερα παιδιά εξαιτίας των κακών εμπειριών τους στην παιδική ηλικία, μπορεί να καταλήξουν να πιστεύουν ότι τα παιδιά είναι ένα βάρος που απλά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν.
• Επίσης, υπάρχει ο κίνδυνος να μην έχουν καλές σχέσεις με τα αδέρφια τους γιατί δε τα βλέπουν σαν αδέρφια αλλά σαν μια υποχρέωση, που τους έθεσαν οι γονείς τους.

Γονείς προσοχή. Τα παιδιά πρέπει να ζουν την κάθε ηλικία τους σωστά και όχι να επιβαρύνονται με ευθύνες που δεν αναλογούν την ηλικία τους.

Φωτό από: EnglishDom