Φέτος είναι η πρώτη φορά που θα «επιχειρήσουμε» να πάμε διακοπές με δύο μικρά παιδιά. Και δεν είναι τυχαία η επιλογή της λέξης «επιχειρήσουμε» γιατί περί «επιχείρησης» ολόκληρης πρόκειται.
Αν και πολύ συχνά σκέφτομαι με τρόμο αυτό το 5ήμερο. Με πανικοβάλλει μεν η ιδέα του να πακετάρω και να ετοιμάσω τι θα χρειαστώ για ένα 3χρονο και ένα χρονιάρικο μωρό, αλλά χαμογελάω στην προοπτική των εκπλήξεων και των ευτράπελων που θα συμβούν.
Ας μην γελιόμαστε, όταν κάνεις παιδιά αλλάζουν ανεπιστρεπτί πολλά πράγματα, ανάμεσα στα οποία και οι διακοπές.
Ανάμεσα στα θετικά, είναι σίγουρα ότι με μικρά παιδιά βλέπεις τα πράγματα και τις διακοπές μέσα από ένα τελείως διαφορετικό πρίσμα.
-
Ανακαλύπτεις λεπτομέρειες που δεν είχες φανταστεί ότι υπήρχαν στα πιο μικρά πράγματα. Τη φωλιά των μυρμηγκιών που μαζεύουν τροφή για το χειμώνα, τα μικρά γατάκια που παίζουν με τα φύλλα.
-
Τα πάντα γίνονται σε αργούς ρυθμούς. Από το να δέσουν τα κορδόνια τους, μέχρι να φάνε το πρωινό τους. Από το να πιούνε νερό, μέχρι να τα δέσεις στο κάθισμά τους. Έτσι όμως μπαίνεις και εσύ σε άλλους ρυθμούς, πιο αργούς, πιο χαλαρούς. Φεύγεις από το “τα κάνω όλα γρήγορα” για να προλάβω τα πάντα.
-
Παίρνεις διδακτορικό στο να προνοείς για τα πάντα. Έχεις σκεφτεί τι μπορεί να χρειαστείς και το έχεις πάρει. Σπάνια πλέον ξεχνάς κάτι και ακόμα πιο σπάνια συμβαίνει κάτι έκτακτο που δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις.
-
Δέχεσαι τις πιο απίθανες ερωτήσεις. Η περιέργεια των μικρών παιδιών είναι ακατάπαυστη και απεριόριστη. Τα πώς, γιατί, ποιος δεν σταματούν ποτέ. Θέλουν να εξερευνήσουν τα πάντα και να μάθουν για τα πάντα και μαζί με αυτά και εσύ. Αναρωτιέσαι για πράγματα που θεωρούσες δεδομένα. Και σίγουρα το «Γιατί έτσι!» δεν αποτελεί αποδεκτή απάντηση.
Φωτό από: kidsfunpacks.com
