«Εγώ συγγραφέας;;! Είπαμε, μου αρέσει η λογοτεχνία, αλλά όχι και να γράψω!». Είναι σίγουρα η πρώτη σκέψη που έχουμε, όταν ακούμε, μια προτροπή από κάποιον φίλο ή γνωστό που έχει καλή σχέση με τα βιβλία. Προφανώς μας προτρέπει να ασχοληθούμε με το γράψιμο γιατί έχει διακρίνει κάποιο ταλέντο, το οποίο συνοδεύεται από το πάθος για το διάβασμα! Μην φοβάστε μη σας πουν «ψώνια». Κανείς δε «σπούδασε» συγγραφέας! Σκεφτείτε την Τζ. Κ. Ρόουλινγκ και πολλούς άλλους. Η συγγραφή είναι σε μεγάλο μέρος συναίσθημα! Εδώ βέβαια, θα δούμε κάποια στοιχεία που είναι απαραίτητα, αν πάρετε απόφαση να ασχοληθείτε με την πένα!
- Εισαγωγή χαρακτήρων με απλό και σαφή τρόπο.
Οι ήρωες που θα επιλέξουμε στο βιβλίο και τα χαρακτηριστικά τους, καλό είναι να ακολουθούν τον τρόπο που γνωρίζουμε και χαρακτηρίζουμε τους πραγματικούς ανθρώπους στη ζωή μας. Καλό θα ήταν να αποφύγουμε τους πολλούς χαρακτήρες ώστε να μην κουράζεται ο αναγνώστης και να δίνουμε χαρακτηριστικά που μένουν στον αναγνώστη ώστε να μπορεί να ταυτιστεί αλλά και να τους ξεχωρίζει.
- Αποφεύγουμε τις παραγράφους που φεύγουν εκτός θέματος.
Φράσεις, προτάσεις και παράγραφοι που δεν εξυπηρετούν το νόημα και το σκοπό του βιβλίου μας, πρέπει να τις αποφεύγουμε. Να μη βγαίνουμε εκτός θέματος. Οπότε, χρειάζεται συνέχεια να διαβάζουμε ξανά και ξανά αυτά που γράφουμε και να τα διορθώνουμε. Επίπονο, αλλά απαραίτητο!
- Το στυλ γραφής σου.
Να είναι αυθεντικό και δικό σου. Όπως είναι τα δακτυλικά μας αποτυπώματα, μοναδικά, είναι και τα είδη γραφής. Είναι η ιδιόλεκτος και η συγγραφική ιδιοπροσωπία οι οποίες, δεν πρέπει να αλλάξουν επειδή κάποιος μας συμβούλεψε να το κάνουμε.
- Αποφύγετε τους προλόγους και τους επιλόγους!
Αν και στο σχολείο μάθαμε τα αντίθετο, ότι η ύπαρξη προλόγου είναι απαραίτητη για τη δομή μιας έκθεσης ή μιας εργασίας, στο βιβλίο σας, αποφύγετε τον πρόλογο. Έρευνες που αφορούν προτιμήσεις των αναγνωστών, αποδεικνύουν πως οι περισσότεροι που διαβάζουν, βαριούνται τον πρόλογο αλλά και τον επίλογο! Κάντε δηλαδή το βιβλίο σας από μία έννοια, να μοιάζει με ταινία!
- Οι χρόνοι των ρημάτων!
Καλό είναι να έχουμε κατά νου πως η χρήση των χρόνων, θα ορίσει και την οπτική του αναγνώστη. Παρόν ή Παρελθόν; Επειδή το διάβασμα δημιουργεί εικόνες, μπορούμε να διευκολύνουμε τον αναγνώστη έτσι ώστε να έχει μια προοπτική στο χρόνο. Αν αλλάζουμε χρόνο, καλό είναι να έχουμε μετάβαση!
- Όχι μεγάλο φόρτωμα στα επίθετα και στους προσδιορισμούς.
Τα πολλά «στολίδια», εύκολα μπορούν να σας κάνουν να ξεφύγετε ακόμη και στο νόημα. Σίγουρα έχει να κάνει και με ποιό είναι το είδος στο οποίο θέλετε να ανήκει το βιβλίο σας.
- Αποφεύγετε να επαναλαμβάνετε συγκεκριμένες λέξεις.
Χρυσός κανόνας, από τα σχολικά χρόνια και έτσι είναι εύκολο να τον θυμόμαστε! Όχι επανάληψη στις λέξεις. Γράφουμε για τον αναγνώστη, ή μάλλον, ΚΑΙ γι’ αυτόν. Ειδικά η επανάληψη των λεγόμενων διαρθρωτικών λέξεων, καλό είναι να αποφεύγεται (π.χ, ακόμη, επίσης κτλ.) καθώς στη λογοτεχνία, καλό είναι να φαίνεται και ο αυθορμητισμός και η εναλλαγή εικόνων, σα να τις βλέπαμε να εξελίσσονται μπροστά μας. Η φυσική απεικόνιση και η σχετικά απλή, είναι πολύ πιο μαγική από όσο νομίζουμε!
Φωτό από: Biografias y Vidas .com
