Μπορούν οι ερωτήσεις να βοηθήσουν; Μπορούν να γίνουν το εύκολο «τεστ» για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα χωρίς να βυθιστούμε σε σκέψεις που θα μας φέρουν βάρος; Ποιές ερωτήσεις μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας;
- Τώρα, αυτή τη στιγμή, πώς πάνε όλα μέσα μου;
Ο πολυαγαπημένος σε ολόκληρο τον κόσμο Σωκράτης έλεγε πως αν δεν εξετάζουμε τη ζωή μας δεν αξίζει να τη ζούμε. Όλα ξεκινούν από το παρόν. Στο παρόν, νιώθουμε όμορφα ή άσχημα. Εδώ, αποφεύγεις να πας προς τα πίσω ή να πατήσεις το κουμπί fast forward και να πεις «δεν είμαι καλά τώρα, αλλά θα είμαι όταν…». Το τί θα είσαι και πώς θα είσαι…όταν (καταφέρεις το οτιδήποτε) δεν το ξέρεις. Εκείνο που ξέρεις είναι το παρόν. Κάπως έτσι, μπορείς να βρεις το κενό που νιώθεις εκείνη τη στιγμή. Αν το νιώθεις συχνά, σημαίνει ότι κατάλαβες αυτό που σε κρατά μακριά από το να νιώθεις καλά.
- Τι θα έκανα αν….τα είχα όλα;
Οι άνθρωποι, φαινόμαστε πράγματι στα δύσκολα. Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνάμε την αποκαλυπτική δύναμη που έχουν τα «εύκολα». Πώς νομίζεις οτι θα ήσουν αν όλα πήγαιναν κάτι παραπάνω από καλά; Πώς θα δρούσες αν δεν είχες κανένα εμπόδιο; Στις μέρες τις δύσκολες που ζούμε στη χώρα μας, η αξία της οικονομικής ανεξαρτησίας έχει κερδίσει πολλούς πόντους. Αν λοιπόν είχες πολύ πλούτο, ποιά θα ήταν τα πρώτα πέντε πράγματα που θα έκανες; Πώς θα αξιοποιούσες την αφθονία σου; Κάθε ένα από αυτά, είναι μια επιθυμία σου. Είμαστε, οι επιθυμίες μας…
- Ποιό «αποτύπωμα» θέλεις να αφήσεις;
Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αποκλείσει από τη ζωή του το ενδιαφέρον για τη γνώμη των γύρω του. Ειδικά η γνώμη των «δικών» μας ανθρώπων, μετράει πολύ. Ποιά θα ήθελες να είναι – περίπου – η εικόνα όσων σε βλέπουν να ζεις; Πώς θα ήθελες να σε χαρακτηρίζουν όταν δεν είσαι παρών; Σε αυτές τις ερωτήσεις, θα δεις απο τη μία πόσο μετρά για σένα η γνώμη των άλλων και ταυτόχρονα, θα δεις πιο καθαρά την εικόνα για το ποιός θέλεις να …γίνεις.
- Μου αρέσει να είμαι θύμα στην ίδια μου την ιστορία;
Ένας από τους βασικούς λόγους που δεν μπορούμε να πάρουμε «μπρος» είναι γιατί καθόμαστε πίσω. Είτε παρουσιάζουμε στον εαυτό μας το «πίσω» πιο όμορφο από το τώρα, είτε το βλέπουμε εξίσου άσχημο με το παρόν, θέλοντας και μη, έχουμε δημιουργήσει μια «αρνητική μοίρα». Έτσι, γινόμαστε μοιρολάτρες. Κοιτάμε τις «ατυχίες» και μετά εύκολα τις καταδικάζουμε ως υπαίτιες για το παρόν μας και κάνουμε έτσι δυσοίωνο και το μέλλον. Ειδικά στη χώρα μας, το κάνουμε συχνά αυτό, ας είμαστε ειλικρινής. Δεν είναι – γενικά – καμία μέρα ίδια με την άλλη!
- Εμμένεις στο παρελθόν; Κανένα πρόβλημα! Γίνε … παιδί!
Να αποκλείσεις εντελώς το παρελθόν από τις σκέψεις σου, δε γίνεται. Είναι ανειλικρινές αν πει κανείς κάτι τέτοιο. Μπορείς όμως να δεις τί σου άρεσε να κάνεις όταν ήσουν παιδί. Η παιδική ηλικία, επειδή είναι αυθόρμητη και κινείται μακριά από τα «πρέπει», χαράζει δρόμο! Είναι αποδεδειγμένο πως οι άνθρωποι που ακολουθούν τους παιδικούς τους στόχους, όνειρα και συνήθειες, είναι πάντα καλύτερα μέσα τους. Γιατί; Επειδή βλέπουν το παρόν σαν φυσιολογική εξέλιξη της παιδικής τους ηλικίας. «Από παιδί μου άρεσε αυτό», λένε και σταματούν να σκέφτονται οτιδήποτε άλλο!
Φωτό από: ru.forwallpaper.com
