Τα μωρά μπορεί να είναι πολύ μικρά και ανώριμα για να κατανοήσουν το νόημα των λέξεων, αλλά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα απέναντι στη διάθεση και τα συναισθήματα των γονέων τους.

Στην πραγματικότητα, το γονικό άγχος μεταφράζεται τις περισσότερος φορές σε βρεφικό άγχος, δεδομένου ότι τα μωρά γρήγορα αντιλαμβάνονται την «αύρα» των γονέων λόγω των εξαιρετικά ευαίσθητων ικανοτήτων συναναστροφής που διαθέτουν.

Τοξικό στρες

Ένας γονέας με ψυχολογικά προβλήματα μπορεί να επιβάλει την πιο οξεία μορφή στρες -που ονομάζεται τοξικό στρες- στο παιδί του, εξηγεί το Κέντρο για την Ανάπτυξη Παιδιού στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Το τοξικό άγχος που μπορεί να προκύψει από τη διαρκή παραμέληση και τη συναισθηματική κακοποίηση -ίσως όταν ένας γονέας αισθάνεται ότι φτάνει σε αδιέξοδο από τα οικονομικά βάρη ή θέματα σχέσεων- μπορεί να απελευθερώσει ορμόνες του στρες στα βρέφη που μεταβάλλουν τη σύνδεση των κυκλωμάτων του εγκεφάλου. Σε ακραίες περιπτώσεις, το τοξικό στρες μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός μικρότερου εγκεφάλου. Το χρόνιο τοξικό στρες μπορεί να οδηγήσει το παιδί σε καρδιακές παθήσεις, πεπτικά προβλήματα και διαταραχές του ύπνου μακροπρόθεσμα.

Ευαισθησία

Όταν οι γονείς αφήνουν τα προσωπικά προβλήματα να τους κυριεύσουν, δίνουν λιγότερη προσοχή στις ανάγκες του βρέφους, πράγμα το οποίο μπορεί να κάνει το μωρό να αισθάνεται φοβισμένο και μόνο, αναφέρει ο Andrew Garner, MD, κλινικός βοηθός-καθηγητής Παιδιατρικής στη Σχολή Ιατρικής του Case Western Reserve University στο Οχάιο. Παρά το γεγονός ότι ένα βρέφος είναι σαφώς ανίκανο να κατανοήσει τη σημασία ορισμένων εξαιρετικά στρεσογόνων γεγονότων, όπως ένα διαζύγιο, έχει εξειδικευτεί στον εντοπισμό των αλλαγών στη διάθεση και τη συμπεριφορά των γονέων του. Μερικοί γονείς βυθίζονται σε κατάθλιψη μετά από έναν χωρισμό και είναι πιο δύσκολο για εκείνους να ανταποκριθούν στις ανάγκες του βρέφους.

Μεταδοτική διάθεση

Ένα βρέφος είναι σε θέση όχι μόνο να διακρίνει τυχόν αλλαγές στη συμπεριφορά ή τα συναισθήματα των γονέων του, αλλά είναι επίσης ικανό να ανταποκριθεί σε αυτές. Για παράδειγμα, όταν μια μητέρα φαίνεται ανήσυχη ή δυσαρεστημένη μπροστά στο μωρό της, τότε και το μικρό είναι πολύ πιθανό ότι θα λυπηθεί και θα αναστατωθεί εξίσου. Ένα ταραγμένο μωρό μπορεί να γίνει ιδιότροπο και αδιάφορο σε περίπτωση που αντιληφθεί ότι οι γονείς του είναι στεναχωρημένοι.

Συμπέρασμα

Η δεκτική και υποστηρικτική συναναστροφή του παιδιού με ενήλικες, από νωρίς στη ζωή του, μπορεί να σταματήσει ή να αναιρέσει τις επιβλαβείς επιπτώσεις του τοξικού στρες των γονέων. Όταν τουλάχιστον ένας γονέας παρέχει συνεχή υποστήριξη και φροντίδα στο μικρό παιδί, οι περισσότερες αντιδράσεις του στρες είναι ανεκτές, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Έτσι, η επίσκεψη στον παιδίατρο για εμβόλιο ή η πρώτη μέρα στο σχολείο μπορούν να μετατραπούν σε λιγότερο επώδυνες διαδικασίες.

Πηγή: eirinika.gr