Η συγχώρεση είναι συχνά μια δύσκολη διαδικασία για τους περισσότερους ανθρώπους. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να συγχωρήσουμε κάποιον που μας έχει πληγώσει βαθιά, αλλά ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση είναι η αυτοσυγχώρεση. Όσοι δυσκολεύονται να αγαπήσουν πραγματικά τον εαυτό τους, συνήθως κολλάνε σε αυτό το σημείο. Πολλοί κρατούν μέσα τους παράπονα και οργή για χρόνια, πιστεύοντας ότι είναι δικαιολογημένα επειδή άλλοι είναι υπεύθυνοι για τον πόνο τους. Ωστόσο, αυτή η σκέψη είναι αυτό που τους κρατά εγκλωβισμένους και δεν τους επιτρέπει να βρουν την αληθινή ευτυχία.
Η άρνηση να συγχωρήσουμε δημιουργεί σοβαρές συνέπειες μέσα μας. Η πικρία και ο φθόνος που συσσωρεύονται λειτουργούν σαν δηλητήριο, καταστρέφοντας την ψυχική μας υγεία. Δεν μπορούμε να είμαστε υγιείς και ελεύθεροι όταν παραμένουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν. Ό,τι συνέβη ανήκει στο παρελθόν, και η ζωή προχωράει. Εμείς έχουμε την υποχρέωση να προχωρήσουμε μαζί της.
Το να συγχωρήσουμε κάποιον δεν σημαίνει ότι τον δικαιολογούμε για τις πράξεις του. Ο καθένας ενεργεί με βάση το επίπεδο κατανόησης και επίγνωσης που διαθέτει. Όσο πιο δύσκολες οι εμπειρίες κάποιου, τόσο περισσότερο κυριαρχούν μέσα του τα αρνητικά συναισθήματα και τα ξεσπάει στους άλλους. Αν και αυτή η συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή, για τη δική μας πνευματική εξέλιξη, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τον πόνο του άλλου και να δώσουμε άφεση.
Η συγχώρεση απελευθερώνει. Δεν χρειάζεται να επιδιώξουμε εκδίκηση, γιατί ό,τι δίνουμε, επιστρέφει πάντα σε εμάς. Τα άτομα που δυσκολευόμαστε περισσότερο να συγχωρήσουμε συνήθως είναι αυτά που μας προσφέρουν τα πιο σημαντικά μαθήματα ζωής. Χρειάζεται αυτοεκτίμηση και εσωτερική ανάπτυξη για να απελευθερωθούμε από παλιές καταστάσεις και να αφήσουμε τη συγχώρεση να έρθει φυσικά.
Όταν συγχωρούμε αυτούς που μας πλήγωσαν, σταδιακά θα δούμε θετικές αλλαγές στη ζωή μας. Η φυσική επαφή με αυτά τα άτομα δεν είναι απαραίτητη, καθώς η νοερή, αληθινή συγχώρεση που προέρχεται από την καρδιά αρκεί για να φέρει αλλαγή μέσα μας. Πάνω απ’ όλα, συγχωρούμε για τον εαυτό μας, όχι για τους άλλους. Μόνο έτσι θα βρούμε την εσωτερική λύτρωση και θα προχωρήσουμε στη ζωή με αγάπη και πληρότητα.
Όταν μένουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν, δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να ζήσει το παρόν, και έτσι χάνουμε την ίδια τη ζωή. Ίσως χρειάζεται πρώτα να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας και ύστερα τους άλλους. Μην αφήνετε το παρελθόν να σας κρατά φυλακισμένους. Τελικά, τι είναι πιο σημαντικό; Να έχετε δίκιο ή να είστε ευτυχισμένοι;
Όπως είπε ο Μαχάτμα Γκάντι: «Η ικανότητα να συγχωρείς είναι προσόν των δυνατών. Οι αδύναμοι δεν μπορούν ποτέ να συγχωρήσουν».
Πηγή: eirinika.gr
Φωτό από: https://depositphotos.com/gr/
