ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ

Γυρίζοντας σελίδα σε όσα ξέραμε

Παρατηρώντας τη ζωή μεταξύ Λονδίνου-Βοστώνης και Αθήνας

Post by: 29/09/2012 0 comments

Γυρίζοντας σελίδα σε όσα ξέραμε

Για άλλη μια χρονιά βρέθηκα σε γνωστό μεγάλο νησί στις Κυκλάδες για να περάσουμε τις ολιγοήμερες οικογενειακές διακοπές μας. Μιλάω για τη Μύκονο. Το νησί που είναι γνωστό σε παγκόσμια κλίμακα για μια σειρά από καλά στοιχεία. Το σέρβις, τις παραλίες, την διασκέδαση αλλά και την κοσμικότητά του.

Η Μύκονος ήταν και παραμένει, κατά γενική ομολογία, ένα πανάκριβο νησί σε ό,τι προσφέρει, αν και σε αυτό προσωπικά δεν συμφωνώ. Υπάρχουν πολλοί τρόποι που μπορείς να περάσεις πιο οικονομικά στο νησί αυτό χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψεις μια περιουσία. Επίσης, ακριβώς επειδή έχει μια καλή υποδομή μπορείς να απολαύσεις το λεγόμενο value for money σε αρκετές δραστηριότητες (διαμονή, διατροφή, διασκέδαση). Αυτά για εισαγωγή.

Αλλού όμως θέλω να καταλήξω. Φέτος, για πρώτη φορά μπορώ να πω, παρατήρησα μια ουσιαστική αλλαγή στο νησί των Ανέμων. Παρατήρησα σε όλο της το μεγαλείο την οικονομική κρίση. Είδα ότι το νησί είχε σίγουρα πολύ λιγότερο κόσμο από κάθε άλλη φορά (μέσα στον Αύγουστο). Είδα ότι οι εξαλλότητες και οι υπερβάσεις ήταν λίγες, σε γνωστά κλαμπ και εστιατόρια από Έλληνες. Πρώτα από όλα οι ευκατάστατοι Έλληνες είτε δεν ήταν στο νησί ή κυρίως παρέμειναν εντός των σπιτιών τους ή φίλων τους.

Υπερβολές παρατήρησα σε γνωστά σημεία μόνο από διάφορους Λιβανέζους, Τούρκους και γενικά ξένους, που ήρθαν στο νησί για λίγες μέρες και θέλησαν να κάνουν υπερβολές διασκέδασης (άκουσα το κουλό ότι σε γνωστό παραλιακό κέντρο μέρα μεσημέρι ανοίχτηκαν 100 μεγάλες ακριβές σαμπάνιες από μια παρέα δεκαπέντε ατόμων).

Αυτό με χαροποίησε πολύ γιατί θέλουμε πολλούς τέτοιους ξένους που θα προτιμούν τα νησιά μας για τις διακοπές τους και θα μας αφήνουν το συνάλλαγμα που τόσο θέλουμε. Παράλληλα επιδίωξή μας θα πρέπει να είναι να τους κάνουμε να τα προτείνουν και στους φίλους τους. Αυτόν τον τουρισμό θέλουμε στην Ελλάδα και σίγουρα μπορούμε να τον διεκδικήσουμε.

Επίσης με χαροποίησε πολύ αυτό που ανέφερα λίγο πιο πάνω. Μου άρεσε που το νησί ήταν όσο έπρεπε ήσυχο. Χωρίς βαβούρα, χωρίς την ασταμάτητη κατανάλωση αλκοόλ, χωρίς την επίδειξη δύναμης και «πλούτου». Όλα ήταν πιο ήσυχα όπως είπα. Και ήταν πολύ ωραία έτσι.

Πιστεύω ότι αυτή η κρίση θα μας κάνει για γίνουμε πιο προσεκτικοί, πιο προσγειωμένοι, πιο ολιγαρκείς και σίγουρα πιο απλοί στον τρόπο που διασκεδάζουμε πλέον και χαλαρώνουμε. Μου άρεσε που δεν υπήρξαν κρεπάλες.

Το μόνο πράγμα που δεν μου άρεσε καθόλου ήταν η παντελής έλλειψη καθαριότητας στο κέντρο της πόλης της Μυκόνου καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας. Είτε τη νύχτα, είτε τη μέρα όπου και να ήσουνα έβλεπες μια πολύ άσχημη κατάσταση από πλευράς σκουπιδιών, παραγεμισμένων κάδων που κανείς δεν φρόντιζε να τους αδειάσει.

Ένα άλλο αξιοσημείωτο ήταν ότι σε μια απόσταση ιδιαίτερα μεγάλη από το εκκλησάκι της Αγίας Άννας στο κέντρο της πόλης μέχρι την αρχή του δημόσιου πάρκινγκ στο λιμάνι, δεν υπήρχε ούτε ένα μικρό καλάθι απορριμάτων (λες και αν υπήρχε και αυτό γεμάτο θα ήταν με σκουπίδια). Κρίμα δεν είναι; Ο νέος δήμαρχος της πόλης πρέπει να δει πολύ σοβαρά το νησί την τύχη του οποίου ο λαός του εμπιστεύτηκε να διοικήσει. Είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη του – όπως και καθενός που έχει αναλάβει την ανάλογη θέση- και πρέπει να βρει τον τρόπο να κάνει τη δουλειά του σωστά. Το νησί αυτό όπως και όλα τα νησιά μας έχουν μια απίστευτη δυνατότητα να είναι το σημείο αναφοράς των διακοπών στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη.

(ΥΓ. ‘ Ενα ακόμα απίστευτο ντεκαντάνς εξακολουθεί να είναι το αεροδρόμιο της Μυκόνου. Ξανά χαλασμένες τουαλέττες, σπασμένοι νιπτήρες και καρέκλες στο χώρο αναμονής που είχαν τόσους λεκέδες επάνω τους που δεν μπορούσες να κάτσεις. Και από έξω δέκα με δεκαπέντε λήαρ τζετ παρκαρισμένα με τους επιβάτες τους έτοιμους να ξοδέψουν του κόσμου τα χρήματα για το καλό της Ελλάδας μας. Και πάλι κρίμα….).
 

Η ιστοσελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Διαβάστε τους όρους χρήσης
Show Buttons
Hide Buttons