Η ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη θεούς, ήρωες, φιλόσοφους, μούσες, νύμφες και ευφάνταστες ιστορίες, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του δυτικού πολιτισμού. Τα ονόματα όλων αυτών των ηρώων και των ηρωίδων μπορούν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης αν ψάχνεις όνομα για το παιδί σου.

Αυτή είναι μια λίστα με 72 ονόματα για αγόρια και κορίτσια, με ιστορία!

Αρχαία ελληνικά ονόματα για αγόρια:

1. Αγαμέμνων: (ἄγαν (πολύ) + μίμνω (μένω, επιμένω), «ο πολύ σταθερός, ο αλύγιστος»
2. Άδωνις: Ο Άδωνις μυθολογείται ότι ήταν ένας ωραίος νέος, αγαπημένος της Αφροδίτης.
3. Αίαντας: Ο Αίας ο Τελαμώνιος (Αἴας < αἰάζω (αναστενάζω, θρηνώ), “αυτός που θρηνεί”], υπήρξε μυθικός βασιλιάς της Σαλαμίνας και ένας από τους κυριότερους και πιο σπουδαίους ήρωες του Τρωικού πολέμου.
4. Αλέξανδρος: Ο Μέγας στρατηλάτης όλων των εποχών.
5. Ἀλκιβιάδης: O Αλκιβιάδης Κλεινίου Αθηναίος ήταν σημαντικός Αθηναίος πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός.
6. Απόλλων: Ήταν ένας από τους 12 θεούς του Ολύμπου, θεός του φωτός, προστάτης των τεχνών και της μαντείας.
7. Άρης: Έλληνας θεός του πολέμου και ένας από τους Δώδεκα Ολύμπιους, γιος του Δία και της Ήρας.
8. Αριστείδης: Ο Αριστείδης, επονομαζόμενος και «δίκαιος» υπήρξε Αθηναίος στρατηγός και πολιτικός.
9. Αριστοτέλης: Έλληνας φιλόσοφος και επιστήμονας που γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής στη βόρεια περιφέρεια της κλασικής Ελλάδας. Επηρέασε όλη τη δυτική φιλοσοφία, τη χριστιανική φιλοσοφία και την επιστήμη πριν από το Διαφωτισμό.
10. Αχιλλέας: Γιος του Πηλέα και εγγονός του Αιακού, ήταν ο μεγαλύτερος και ο κεντρικός, αλλά και ο γενναιότερος ήρωας της Ιλιάδας του Ομήρου.
11. Γλαύκος: Το όνομα Γλαύκος είναι αρχαίο Ελληνικό όνομα, προερχόμενο από το επίθετο γλαυκός (ανοιχτός γαλάζιος).
12. Δευκαλίων: Στην ελληνική μυθολογία, ο Δευκαλίων είναι ο σύζυγος της Πύρρας, κόρης του Επιμηθέα και της Πανδώρας: ήταν οι μόνοι άνθρωποι που επέζησαν από τον Κατακλυσμό και αναδημιούργησαν την ανθρωπότητα.
13. Δημόκριτος: Ο Δημόκριτος (“ο κριτής του δήμου”, δῆμος + -κριτός< κρίνω) ήταν προσωκρατικός φιλόσοφος, ο οποίος γεννήθηκε στα Άβδηρα της Θράκης. Πίστευε ότι η ύλη αποτελείτο από αδιάσπαστα, αόρατα στοιχεία, τα άτομα.
14. Δημοσθένης: Ο Δημοσθένης ήταν Έλληνας πολιτικός και ρήτορας της αρχαίας Αθήνας.
15. Έκτορας: Ο Έκτορας ήταν γιος του Πρίαμου και της Εκάβης και είναι ένα από τα κεντρικά πρόσωπα της Ιλιάδας και αρχηγός των Τρώων και των συμμάχων τους κατά την υπεράσπιση της Τροίας.
16. Ερμής: Ο Ερμής είναι ο αγγελιαφόρος των θεών της ελληνικής μυθολογίας. Ακόμη λειτουργεί ως ψυχοπομπός, οδηγεί δηλαδή τις ψυχές των νεκρών στον Άδη, αλλά είναι και προστάτης των κλεφτών, των τυχερών παιγνίων και του εμπορίου.
17. Ευκλείδης: Έλληνας μαθηματικός, που δίδαξε και πέθανε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, περίπου κατά την διάρκεια της βασιλείας του Πτολεμαίου Α΄. Στις μέρες μας είναι γνωστός ως ο «πατέρας» της Γεωμετρίας.
18. Θησέας: Έλληνας βασιλιάς των Αθηνών, γιός του Αιγέα και της Αίθρας και ο πιο δημοφιλής ήρωας στην αρχαία Ελλάδα μετά τον Ηρακλή.
19. Ιάσωνας: Κατά την ελληνική μυθολογία, ο Ιάσονας ήταν ο ήρωας που ηγήθηκε της Αργοναυτικής Εκστρατείας, αναζητώντας το Χρυσόμαλλο Δέρας.
20. Κλεάνθης: Ο Κλεάνθης ο Άσσιος, ήταν αρχαίος Έλληνας στωικός φιλόσοφος. Γιός του Φανίου, υπήρξε μαθητής, επί 19 ολόκληρα έτη, και, εν τέλει, διάδοχος του Ζήνωνα, ως ο δεύτερος κατά σειρά δάσκαλος της Αρχαίας Στοάς.
21. Κλεόβουλος: Ο Κλεόβουλος ήταν τύραννος της Λίνδου στο νησί της Ρόδου, ποιητής και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Το απόφθεγμά του «μέτρον ἄριστον», συγκαταλέγεται στα γνωστότερα αρχαιοελληνικά ρητά.
22. Λέανδρος: Η Ηρώ και ο Λέανδρος είναι τα πρόσωπα μιας δραματικής ιστορίας της Ελληνικής μυθολογίας. Η Ηρώ ήταν ιέρεια της Αφροδίτης η οποία κατοικούσε σε ένα πύργο στη Σηστό, στην ευρωπαϊκή ακτή του Ελλησπόντου. Ο Λέανδρος, ένας νεαρός από την Άβυδο, στην απέναντι όχθη του στενού, την ερωτεύθηκε, και κάθε βράδυ περνούσε κολυμπώντας τον Ελλήσποντο για να είναι μαζί της.
23. Λυκούργος: Ο Λυκούργος θεωρείται ο νομοθέτης της αρχαίας Σπάρτης που καθιέρωσε τον στρατιωτικό προσανατολισμό της σπαρτιατικής κοινωνίας, σύμφωνα με χρησμό του Απόλλωνα από το μαντείο των Δελφών. Όλες οι μεταρρυθμίσεις του απευθύνονταν στις τρεις αρετές των Σπαρτιατών: ισότητα, στρατιωτική ικανότητα και λιτότητα.
24. Λύσανδρος: Ο Λύσανδρος ήταν Σπαρτιάτης πολιτικός και στρατηγός, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη νίκη των Σπαρτιατών κατά των Αθηναίων στον Πελοποννησιακό πόλεμο.
25. Μιλτιάδης: Ο Μιλτιάδης ήταν ο Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός που οδήγησε τους Αθηναίους στη μάχη του Μαραθώνα.
26. Νέστορας: (Νέστωρ < νέομαι (έρχομαι, επιστρέφω) εξ’ού και νόστος, “αυτός που επιστρέφει από μακριά, ο ταξιδεμένος”) ήταν μυθικός ήρωας της αρχαίας Ελλάδας και βασιλιάς της Πύλου.
27. Ξενοφών: Ο Ξενοφών ήταν Αθηναίος ιστορικός συγγραφέας και σωκρατικός φιλόσοφος.
28. Οδυσσέας: Ο Οδυσσέας βασιλιάς της Ιθάκης, είναι ο κυριότερος χαρακτήρας στο επικό ποίημα του Ομήρου, Οδύσσεια, και επίσης διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στο άλλο έπος του Ομήρου, την Ιλιάδα.
29. Ορέστης: Στην ελληνική μυθολογία, ο Ορέστης ήταν γιος του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, αδερφός της Ηλέκτρας και της Ιφιγένειας.
30. Ορφέας: Σύμφωνα με το μύθο, ο Ορφέας ήταν κύριος εκπρόσωπος της τραγουδιστικής τέχνης και της λύρας και είχε ιδιαίτερη σημασία στη θρησκευτική ιστορία της Ελλάδας.
31. Πάρις: Ο Πάρις ήταν γιος του Πριάμου, του βασιλιά της Τροίας. Ο γνωστότερος μύθος που συνδέεται με τον Πάρι, είναι η “απαγωγή” της Ωραίας Ελένης που προκάλεσε τον Τρωικό Πόλεμο.
32. Περικλής: Ο Περικλής του Ξανθίππου ο Χολαργεύς ήταν Αθηναίος πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός του 5ου αιώνα π.Χ., γνωστού και ως «Χρυσού Αιώνα».
33. Ποσειδώνας: Ένας από τους κύριους Ολύμπιους Θεούς, ο υπέρτατος θεός των υδάτων, (λιμνών, ποταμών, πηγών) και κατ΄ επέκταση της θάλασσας.
34. Σόλων: Ο Σόλων ήταν σημαντικός Αθηναίος νομοθέτης, φιλόσοφος, ποιητής και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας.
35. Σωκράτης: Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος και μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας.
36. Τηλέμαχος: Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία και την Οδύσσεια του Ομήρου, ήταν μυθικός ήρωας της Ιθάκης, γιος του Οδυσσέα και της Πηνελόπης.
37. Φίλιππος: Βασιλιάς της Μακεδονίας και πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Και αρχαία ελληνικά ονόματα για κορίτσια:

1. Αθηνά: Θεά της σοφίας, της στρατηγικής και του πολέμου.
2. Άλκηστις: Η Άλκηστις ήταν κόρη του Πελία και της Αναξιβίας, «Η θειότερη των γυναικών, Άλκηστις εκ των θυγατέρων του Πελία η ωραιότερη στη μορφή», Ιλιάδα Β’ 715.
3. Αριάδνη: Στην ελληνική μυθολογία, η Αριάδνη ήταν κόρη του βασιλιά Μίνωα της Κρήτης και της Πασιφάης. Το όνομά της συνδέεται ιδιαίτερα με τον μύθο του Θησέα, με τον Μινώταυρο, και με το θεό Διόνυσο.
4. Άρτεμις: Μια από τις παλαιότερες, πιο περίπλοκες αλλά και πιο ενδιαφέρουσες μορφές του ελληνικού πανθέου. Κόρη του Δία και της Λητούς, δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, βασίλισσα των βουνών και των δασών, θεά του κυνηγιού, προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων.
5. Αφροδίτη: Θεά του έρωτα, της ομορφιάς, της σεξουαλικότητας, της ηδονής και της τεκνοποίησης.
6. Βρισηίδα: Κόρη του Βρισέως, βασιλιά των Λελέγων ή ιερέα της πόλεως Λυρνησσού, από τον οποίο πήρε αυτό το προσωνύμιο. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Ιλιάδα και στο θυμό του Αχιλλέα.
7. Γαλάτεια: Γαλάτεια (“αυτή που είναι γάλα-λευκή”) είναι ένα όνομα ευρέως απευθυνόμενο στο άγαλμα που σμιλεύτηκε από ελεφαντόδοντο από τον Πυγμαλίωνα της Κύπρου, το οποίο στη συνέχεια ήρθε στη ζωή, στην Ελληνική μυθολογία.
8. Δανάη: Μοναχοκόρη του Ακρισίου, βασιλιά του Άργους, και της Ευρυδίκης, κόρης του Λακεδαίμονα. Ήταν μητέρα του ημίθεου ήρωα Περσέα.
9. Δάφνη: Η νύμφη Δάφνη ήταν κόρη του ποταμού Λάδωνα ή κατ’ άλλους του Πηνειού και της Γαίας . Την ερωτεύτηκε σφοδρά ο θεός Απόλλων, που άρχισε να την κυνηγάει ασταμάτητα. Εξαντλημένη η Δάφνη παρακάλεσε τη μητέρα της, τη Γαία, να τη βοηθήσει, και έτσι μεταμορφώθηκε σε δέντρο, όταν ο Απόλλων προσπάθησε να την αγκαλιάσει.
10. Δήμητρα: Θεά του Ολύμπου, προστάτιδα της γεωργίας, της ελεύθερης βλάστησης, του εδάφους, της γονιμότητας , του γάμου και της μητρότητας.
11. Ελπινίκη: Η Ελπινίκη ήταν θυγατέρα του Μιλτιάδη και αδελφή του Κίμωνα.
12. Ερατώ: Μία από τις Εννέα Μούσες της ελληνικής μυθολογίας. Ήταν η Μούσα της λυρικής ποίησης και των ύμνων. Απεικονίζεται με μία λύρα.
13. Εστία: Κατά την ελληνική μυθολογία, η Εστία είναι η θεά της εστίας, της οικιακής ζωής και της οικογένειας, στην οποία αφιέρωναν την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία που έκανε ένα σπίτι. Δεν είχε δημόσια λατρεία.
14. Ευρυδίκη: Η πιο γνωστή Ευρυδίκη ήταν μια γυναίκα – ή νύμφη – σύζυγος του Ορφέα.
15. Ευφροσύνη: Μια από τις τρεις Χάριτες, κόρη του Δία και της Ευρυνόμης ή Αυτονόης.
16. Ευρώπη: Κόρη του Φοίνικα και της Τηλέφασσας. Ο Δίας απήγαγε την Ευρώπη και μαζί απέκτησαν τρία τουλάχιστον παιδιά: τον βασιλιά Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα.
17. Ήβη: Στην ελληνική μυθολογία παρουσιάζεται ως δευτερεύουσα θεά της νεότητας και της ζωντάνιας.
18. Ηλέκτρα: Η Ηλέκτρα, σύμβολο ανά τους αιώνες της αγάπης προς τον πατέρα και της αντιζηλίας προς τη μητέρα, είναι πρωταγωνίστρια μυθολογικών αρχαίων ελληνικών παραδόσεων, θεατρικών και άλλων λογοτεχνικών έργων.
19. Ήρα: Σύζυγος του Δία, κόρη του Κρόνου και της Ρέας. Ήταν η θεά του γάμου . Ζήλευε τον άνδρα της Δία για τις απιστίες του προς αυτήν και πολλές φορές εκδικήθηκε τις γυναίκες με τις οποίες την απατούσε ο Δίας.
20. Θάλεια: Μία από τις εννέα Μούσες, κόρη της Μνημοσύνης και του Δία. Ήταν προστάτιδα της ευπρεπούς και κόσμιας ευθυμίας. Ανακάλυψε την κωμωδία, τη γεωμετρία, την αρχιτεκτονική και τη γεωργία.
21. Θέτις: Η Θέτις ήταν μία από τις Νηρηίδες και μάλιστα η αρχηγός τους, κόρη του Νηρέα και της Ωκεανίδας Δωρίδος και μητέρα του Αχιλλέα.
22. Ιοκάστη: Η Ιοκάστη ήταν κόρη του Βοιωτού ήρωα Μενοικέα, αδελφή του Κρέοντα και της Ιππονόμης, σύζυγο του Αλκαίου.
23. Ίρις: Η Ίρις ήταν κατά την ελληνική μυθολογία δευτερεύουσα θεότητα του Ολύμπου, αναφερόμενη και ως μία από τις Άρπυιες. Ανήκε στην ακολουθία των θεών με καθήκοντα αγγελιαφόρου, όμοια με εκείνα του θεού Ερμή. Οι αρχαίοι Έλληνες φαντάζονταν την Ίριδα ακριβώς όπως αγιογραφούνται σήμερα από τους Χριστιανούς οι Αρχάγγελοι: Νέα, με πλούσιο βραχύ χιτώνα, με μεγάλες πτέρυγες στους ώμους και χρυσά φτερωτά σανδάλια.
24. Ιφιγένεια: Μία από τις κόρες του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, γνωστή κυρίως από τη θυσία της στην Αυλίδα. Η Ιφιγένεια δεν αναφέρεται καθόλου στα έπη του Ομήρου, όπου απλώς μία από τις τρεις κόρες του Αγαμέμνονα καλείται Ιφιάνασσα.
25. Καλλιόπη: Κατά τον Ησίοδο η Καλλιόπη ήταν η μεγαλύτερη και ευγενέστερη από τις 9 Μούσες. Προστάτιδα της επικής ποίησης και της Ρητορικής, καθώς και όλων των καλών τεχνών (Καλλιέπουσα).
26. Κασσάνδρα: Ήταν κόρη του βασιλιά της Τροίας, Πριάμου και της Εκάβης. Ο θεός Απόλλων της έδωσε το χάρισμα της μαντικής και ζήτησε τον έρωτά της ως αντάλλαγμα. Η Κασσάνδρα όμως αρνήθηκε. Τότε ο θεός την εκδικήθηκε δίνοντάς της την κατάρα του να μη δίνει κανένας πίστη στις προφητείες της.
27. Κλειώ: Η Μούσα της Ιστορίας. Το όνομα της προέρχεται από τη ρίζα κλέω/κλείω που σημαίνει αφηγούμαι ή κάνω γνωστό.
28. Ναυσικά: Πριγκιποπούλα, κόρη του βασιλιά των Φαιάκων, του Αλκινόου, και της Αρήτης. Η Ναυσικά, που είχε πολλά αδέλφια, περιγράφεται από τον Όμηρο ως νεαρή και πολύ χαριτωμένη: ο Οδυσσέας λέει ότι έμοιαζε με θεά, ιδιαίτερα την Αρτέμιδα.
29. Περσεφόνη: Η Περσεφόνη ήταν κόρη της θεάς Δήμητρας και του αδερφού της Δία. Ο Άδης την απήγαγε και την πήρε στον κάτω κόσμο για την ομορφιά της. Η Θεά Δήμητρα όμως τη ζήτησε πίσω. Ο Άδης συμφώνησε να ανεβαίνει η Περσεφόνη έξι μήνες στον πάνω κόσμο και να κατεβαίνει τους επόμενους έξι στον κάτω. Έτσι τους μήνες που η Περσεφόνη είναι στον πάνω κόσμο η Θεά Δήμητρα χαιρόταν και υπήρχε καλοκαιρία, ενώ τους άλλους κακοκαιρία.
30. Πηνελόπη: Η Πηνελόπη, γνωστή ηρωίδα από την Οδύσσεια του Ομήρου, ήταν κόρη του βασιλιά των Αμυκλών Ικάριου και της Περίβοιας. Το όνομά της είναι ακόμη και σήμερα σύμβολο της πιστής και αφοσιωμένης συζύγου.
31. Ρέα: Τιτανίδα, κόρη του Ουρανού και της Γαίας. Η Ρέα καθόριζε τη ροή των πραγμάτων, ως βασίλισσα των γηραιότερων θεοτήτων στην ελληνική μυθολογία (Ρέα=αυτή που ρέει).
32. Σεμέλη: H Σεμέλη ήταν μία από τις τέσσερις κόρες του Κάδμου, ιδρυτή και βασιλιά της Θήβας, και της Αρμονίας, κόρης της Αφροδίτης και του Άρη. Ήταν μητέρα του Διόνυσου, ο οποίος ήταν ο καρπός του κρυφού γάμου της με τον Δία.
33. Τερψιχόρη: Μία από τις εννέα Μούσες, η μούσα του χορού και των δραματικών χορικών. Την ζωγράφιζαν δαφνοστεφανωμένη, να κρατά άρπα και να χορεύει χαρούμενη, ενώ τα πόδια της μόλις να ακουμπούν τη γη.
34. Φαίδρα: Η Φαίδρα ήταν κόρη του βασιλιά της αρχαίας Κρήτης Μίνωα και της Πασιφάης. Ήταν η δεύτερη γυναίκα του ήρωα και βασιλιά της Αθήνας του Θησέα.
35. Φοίβη: (= «Φωτίζουσα» στα αρχαία ελληνικά) ήταν Τιτανίδα, κόρη του Ουρανού και της Γαίας, μαντική θεότητα των Δελφών μετά την Θέμιδα και τον Απόλλωνα.

Φωτό από: www.cheradasv.com