• Ο «Δον Κιχώτης» είναι ένα αριστούργημα που έχει επηρεάσει βαθιά τη σύγχρονη μυθοπλασία.
• Είναι το πρώτο και το μεγαλύτερο best seller όλων των εποχών, με τους ειδικούς να υποστηρίζουν ότι έχει πουλήσει πάνω από 500 εκατομμύρια αντίτυπα από το 1605 έως σήμερα.
• Έχει επηρεάσει και εμπνεύσει κορυφαίους συγγραφείς, όπως ο Σαίξπηρ, ο Ντίκενς, ο Γκέτε, ο Φλωμπέρ, ο Μέλβιλ, ο Φώκνερ, ο Τολστόι, ο Ντοστογιέφσκι.
• Ο «Δον Κιχώτης» καταδεικνύει ότι ο τρόπος που μεταφράζουμε την πραγματικότητα επηρεάζει την αντίληψή μας για τον κόσμο.

Η Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίων γιορτάζεται στις 23 Απριλίου, ημέρα που πέθαναν δύο κορυφαίοι λογοτέχνες: ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες και ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Αυτό λέει πολλά για το έργο και την αξία τους, ειδικά του Θερβάντες.

Ο Θερβάντες έμεινε στην ιστορία κυρίως για το μυθιστόρημά του «Δον Κιχώτης» ή «Ο ευφάνταστος ευπατρίδης Δον Κιχώτης της Μάντσας», όπως είναι ο ολοκληρωμένος τίτλος του βιβλίου.

Ο «Δον Κιχώτης» αποτελείται από δύο τόμους που εκδόθηκαν το 1605 ο πρώτος και το 1615 ο δεύτερος. Το βιβλίο αγαπήθηκε τόσο πολύ, που από τότε έχει μεταφραστεί σε 140 γλώσσες και, σύμφωνα με τους ειδικούς, πρέπει να έχει πουλήσει πάνω από 500 εκατομμύρια αντίτυπα από την ημέρα που γράφτηκε. Αυτό σημαίνει ότι είναι το μεγαλύτερο best seller όλων των εποχών και τα μόνα βιβλία που το ξεπερνούν είναι το «Κοράνι», η «Βίβλος» και το «Κόκκινο Βιβλίο» του Μάο Τσε Τουνγκ.

 «Δον Κιχώτης»: ο θεμέλιος λίθος της σύγχρονης μυθοπλασίας!

«Σ’ ένα χωριό της Μάντσας, που δε θέλω να θυμηθώ τ’ όνομά του, ζούσε εδώ και κάμποσα χρόνια ένας ιδάλγος, από κείνους που έχουν ένα πολεμικό κοντάρι στην οπλοθήκη τους, μια παλαιική ασπίδα, ένα αχαμνό αλογάκι κι ένα λαγωνικό σκυλί. Η ηλικία του ζύγωνε στα πενήντα ήταν άνθρωπος με γερή κράση, ξερακιανός, μ’ αδύνατο πρόσωπο, πολύ πρωινός, κι αγαπούσε με πάθος το κυνήγι…»

Έτσι ξεκινούν οι περιπέτειες του Δον Κιχώτη, ο οποίος, επηρεασμένος από τις ιστορίες ιπποτών που διαβάζει, αποφασίζει να αφήσει το σπίτι του και να σώσει απελπισμένες πριγκίπισσες, να νικήσει εχθρούς και γίγαντες, να πολεμήσει τις αδικίες αυτού του κόσμου και να κάνει το όνομά του αθάνατο. Μαζί του, ο πιστός του υπηρέτης, ο Σάντσο Πάντσα, το κοκκαλιάρικο άλογό του, Ροσινάντε, και η ανάμνηση της αγαπημένης του, Δουλτσινέας.

Όμως, ο Δον Κιχώτης έχει πολλά επίπεδα ανάγνωσης. Δεν είναι μια απλή ιστορία με ιππότες και πλατωνικούς έρωτες. Είναι η μάχη ανάμεσα στον ιδεαλισμό απέναντι στην ύλη, είναι η αιώνια μάχη ανάμεσα στην ελεύθερη βούληση και τη μοίρα, όπως εκφράζεται μέσα από το «θέλημα του Θεού». Ο μισότρελος Δον Κιχώτης αδυνατεί να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από τη φαντασία, συγκρούεται ολοκληρωτικά με την πεζή ζωή του και παλεύει ενάντια στα όριά του, θέλοντας να πραγματοποιήσει το όνειρό του και να μιμηθεί τα κατορθώματα των ηρώων του.

Η επιρροή του «Δον Κιχώτη» στους σύγχρονους συγγραφείς.

Η επιρροή του «Δον Κιχώτη» στη σύγχρονη λογοτεχνία ήταν τόσο μεγάλη, που πολλοί μεγάλοι συγγραφείς ακολούθησαν το μοντέλο του και ως προς τη δομή, αλλά και ως προς την αφήγηση. Ακόμα και σήμερα, ο «Δον Κιχώτης» μοιάζει τόσο σύγχρονος και διαχρονικός, που ξεχνάς ότι είναι ένα βιβλίο που γράφτηκε το 1605.

Η πολυπλοκότητα των χαρακτήρων και των καταστάσεων που αποκαλύπτονται με εξαιρετικό χιούμορ, η αφηγηματική τεχνική, η μάχη ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα, η σταδιακή μεταμόρφωση των ηρώων από την αρχή έως το τέλος, είναι στοιχεία που συναντάμε σε πολλά μεταγενέστερα μυθιστορήματα.

Κάποιοι βιβλιοκριτικοί, μάλιστα, έφτασαν στο σημείο να υποστηρίζουν ότι πολλά αγαπημένα μυθιστορήματα αποτελούν παραλλαγές της θεματολογίας του «Δον Κιχώτη».

Κορυφαίοι συγγραφείς όπως ο Σαίξπηρ, ο Ντίκενς, ο Γκέτε, ο Φλωμπέρ, ο Μέλβιλ, ο Φώκνερ, ο Τολστόι, ο Ντοστογιέφσκι, εμπνεύστηκαν από τον «Δον Κιχώτη» και δεν έκρυψαν τον θαυμασμό τους για το μεγαλείο του Θερβάντες.

Το «Καρντένιο», ένα χαμένο θεατρικό του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, είναι εμπνευσμένο από έναν ήρωα στο μυθιστόρημα του «Δον Κιχώτη». Η «Μαντάμ Μποβαρύ» του Γκυστάβ Φλωμπέρ, είναι μια θηλυκή εκδοχή του «Δον Κιχώτη», ενώ ο ίδιος ο Φλωμπέρ, ποτέ δεν έκρυψε το θαυμασμό του για το Θερβάντες και το αριστούργημά του. Ο Ντοστογιέφσκι έγραψε τον «Ηλίθιο» πάνω στα πρότυπα του «Δον Κιχώτη», θέλοντας να δημιουργήσει έναν καλό, αγαθό, θετικό και αφελή ήρωα, ο οποίος κερδίζει αβίαστα τη συμπάθεια του αναγνώστη. Ο Τσέχος Φρανζ Κάφκα έγραψε το διήγημα «Η αλήθεια για τον Σάντσο Πάντσα», όπου εξερευνά την περίπτωση ο «Δον Κιχώτης» να ήταν δημιούργημα της φαντασίας του Σάντσο Πάντσα, το alter ego του.

Η επιρροή του «Δον Κιχώτη» εμφανίζεται και σε άλλες μορφές τέχνης, όπως στη ζωγραφική με τα υπέροχα σκίτσα του Πάμπλο Πικάσο και του Σαλβαντόρ Νταλί, στην κλασική μουσική με τη συμφωνία «Δον Κιχώτης» του Ρίχαρντ Στράους, καθώς και σε πολλά θεατρικά και μιούζικαλ.

Ο «Δον Κιχώτης» είναι αδιαμφισβήτητα ένα παγκόσμιο αριστούργημα που, ακόμα και σήμερα, καταδεικνύει ότι ο τρόπος που μεταφράζουμε την πραγματικότητα επηρεάζει την αντίληψή μας για τον κόσμο.