Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία: με το που περνάμε με τα μέσα Αυγούστου με πιάνει μια μελαγχολία. Θέλεις γιατί είμαι Καρκίνος και το καλοκαίρι είναι η εποχή μου, γιατί νιώθω σαν να τελειώνει μια περίοδος ανεμελιάς (που στα τριάντα δεν υπάρχει καμία ανεμελιά πλέον), αλλά και μόνο στη σκέψη του φθινοπώρου μελαγχολώ. Από όσο γνωρίζω όμως, δεν είμαι η μόνη που δεν αγαπά να αφήνει πίσω της το καλοκαίρι. Και φυσικά ανήκω σε εκείνους τους ανθρώπους που μπορεί και να σε βρίσουν αν ακούσουν το επικό «Άντε Καλό Χειμώνα να έχουμε τώρα» στις 18 Αυγούστου. Ρε φίλε εμένα τότε ξεκινά η άδειά μου, ημερολογιακά είναι ακόμη καλοκαίρι και για να έχουμε τον «καλό χειμώνα» που μου εύχεσαι θα πρέπει να περάσουν πρώτα τρεισήμισι μήνες. Ο εκνευρισμός ωστόσο, δεν διώχνει τη μελαγχολία. Αυτό που τη διώχνει όμως είναι:
Το θερινό σινεμά: όσο ο καιρός το επιτρέπει συνέχισε να βλέπεις αγαπημένες ταινίες κάτω από τον έναστρο αττικό ουρανό.
Οι επισκέψεις στο εξοχικό (δικό σου ή/και φίλων): δεν χρειάζεται να κλειστείς στο διαμέρισμα όταν μπορείς να απολαμβάνεις εξοχή και θάλασσα λίγο έξω από την πόλη.
Οι ολιγοήμερες αποδράσεις: όταν η πλειοψηφία επιστρέφει από τα νησιά, είναι η καλύτερη στιγμή για να μία απόδραση. Έτσι, επιμηκύνεις το καλοκαίρι σου, απολαμβάνοντας μέρη που ήθελες να δεις με πιο χαμηλές τιμές και λιγότερο κόσμο.
Τα beaute: το καλοκαίρι σε αφήνει με θαμπά μαλλιά, πιο ξηρό δέρμα και ένα αίσθημα κόπωσης. Μετάτρεψε το σπίτι σου σε ναό χαλάρωσης και υποδέξου το φθινόπωρο αναζωογονημένη/ος.
Το τρέξιμο: μπορείς να τρέξεις όπου κι αν βρίσκεσαι, χωρίς να ξοδέψεις ούτε ευρώ. Το μόνο που χρειάζεσαι για να ξεκινήσεις είναι ένα ζευγάρι καλά αθλητικά παπούτσια για τρέξιμο. Θα δεις ότι μετά τα πρώτα χιλιόμετρα, θα έχεις αφήσει πίσω σου κάθε έγνοια.
Το παγωτό: κάθε γεύση και μια διαφορετική απόχρωση της ευτυχίας.
Ένα νέο χόμπι: χορός, γιόγκα, φωτογραφία, ζωγραφική, blogging, μαγειρική… εσύ αποφασίζεις!