Η Παγκόσμια Ημέρα Φάρων καθιερώθηκε το 2003 με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Φαροφυλάκων και γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Αυγούστου.
Σκοπός του εορτασμού είναι η ενημέρωση των πολιτών για τη σημασία των φάρων και των υπόλοιπων ναυτικών βοηθημάτων στη ναυσιπλοΐα.
Οι πρώτοι φάροι σε όλον τον κόσμο έκαναν την εμφάνισή τους περίπου 2.000 χρόνια πριν. Η ονομασία τους συνδέεται άμεσα με τον πύργο που έκτισε στο Αιγυπτιακό νησί Φάρος, στα ανατολικά της εισόδου του λιμανιού της Αλεξάνδρειας, ο μεγάλος Αρχιτέκτονας των Ελληνιστικών χρόνων Σώστρατος, στις αρχές του 3ου αιώνα π.χ.
Διάσημοι φάροι: Ο Κολοσσός της Ρόδου, ο Φάρος της Αλεξάνδρειας το Άγαλμα της Ελευθερίας στην Νέα Υόρκη.
Διάσημος και ο φάρος στο βιβλίο της Δάφνης Ντυ Μοριέ «Η Ταβέρνα της Τζαμάικα», όπου μια σπείρα πλιατσικολόγων, έσβηνε το φως του φάρου στην Κορνουάλη και κρεμούσε ένα φανάρι στην ουρά ενός γαϊδάρου που μετακινείτο. Έτσι, τα καράβια έχαναν τον προορισμό τους και κατέληγαν στα βράχια. Τότε η σπείρα έπεφτε στα συντρίμμια του ναυαγίου και μάζευε όλους τους θησαυρούς των ναυαγημένων.
Οι φάροι είναι ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα τουριστικά σημεία. Όλοι αγαπάμε τους φάρους γιατί συμβολίζουν την ελπίδα, την ασφαλή μας προσέγγιση στην ξηρά.
Αλήθεια, πόσες φορές δεν έχουμε αναζητήσει όλοι, στην ξηρά και όχι στη θάλασσα, αντιμετωπίζοντας τα κύματα των υποχρεώσεών μας και την καθημερινότητα, ένα φάρο για να μας δείξει το δρόμο, αποφεύγοντας τις ξέρες και τους υφάλους.
Και ενώ για τους ναυτικούς ο φάρος είναι η ασφάλεια, η ελπίδα, η σιγουριά ότι θα φτάσουν στον προορισμό τους, εμένα μου προκαλούν μια θλίψη. Τόσες φορές ταξιδεύοντας με πλοίο στα ελληνικά νησιά τους έβλεπα να στέκονται μοναχικοί, σιωπηροί, διαβρωμένοι από την αλμύρα, να αντιστέκονται στη δύναμη της θάλασσας, τα κύματα και τον αέρα, φωτοβολώντας στην πάροδο των χρόνων.
Και σίγουρα στην Ελλάδα σου δίνεται συχνά η ευκαιρία να δεις φάρο. Έχουμε ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα οργανωμένα δίκτυα παγκοσμίως. Μη ξεχνάμε ότι η χώρα μας αποτελεί σταυροδρόμι από όπου διέρχεται μεγάλος αριθμός πλοίων και έχουμε εξαιρετικά μεγάλο αριθμό νήσων, βραχονησίδων, λιμανιών, κόλπων, όρμων και αγκυροβολίων. Αυτό σε αριθμούς μεταφράζεται σε περίπου 1.309 φανούς και φωτοσημαντήρες, διάσπαρτους στα 15.000 χλμ των ελληνικών ακτών.
Κάποιοι όμως είναι πλέον εγκαταλελειμμένοι, έχουν σταματήσει να λειτουργούν, τα GPS και η τεχνολογία τους έχουν αντικαταστήσει, τα κτίρια καταρρέουν.
Γίνονται κάποιες προσπάθειες σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και διακρατικές συνεργασίες ώστε κάποιοι παραδοσιακοί πέτρινοι φάροι να προστατευθούν σαν διατηρητέα μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Η οικονομική κρίση όμως δεν κάνει εξαιρέσεις. Τα κονδύλια για τη συντήρηση των ιστορικών κτιρίων μειώνονται συνεχώς. Πολλοί από τους φάρους που υπάρχουν σήμερα είναι καταδικασμένοι να εξαφανιστούν.
«Κι όμως είναι αλήθεια», έχει δηλώσει ο Πίτερ Γουίλιαµς, µέλος της Παγκόσμιας Εταιρείας Φάρων. Από αυτή τη μοίρα δεν θα ξεφύγουν πολλοί «διάσημοι» φάροι: από τον φάρο του Μοντόκ στη Νέα Υόρκη, στη σκιά του οποίου έσπερνε τον πανικό ο κινηµατογραφικός καρχαρίας, έως τον Φάστνετ, τον φάρο στα ανοικτά των ακτών της Ιρλανδίας, που αποτελούσε για τους ναυτικούς πιο αξιόπιστο σημείο αναφοράς και από πυξίδα, ή τον Κάπο Χορν στο νοτιότερο άκρο της Λατινικής Αμερικής.
Γι αυτό, ταξιδεύοντας φέτος το καλοκαίρι στις ελληνικές θάλασσες δείτε τους φάρους που θα συναντήσετε με άλλο μάτι.
Φωτό από: Κατερίνα Τσεμπερλίδου