Η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης ιδρύθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1924, κατά τη διάρκεια του 1ου Διεθνούς Συνεδρίου των Ταμιευτηρίων (World Bank of Savings Banks) στο Μιλάνο της Ιταλίας. Ο Ιταλός καθηγητής Filippo Ravizza ανακήρυξε ως “Διεθνή Ημέρα Αποταμίευσης” την τελευταία ημέρα του συνεδρίου. Εκπρόσωποι από  29 χώρες ήθελαν να θυμίσουν τη σκέψη της αποταμίευσης στο παγκόσμιο κοινό και τη συνάφειά της με την οικονομία και το ατομικό συμφέρον.

Σήμερα, η εν λόγω ημέρα εστιάζει κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου πολλοί άνθρωποι δεν έχουν καν τραπεζικό λογαριασμό. Οι τράπεζες αποταμιεύσεων διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της αποταμίευσης σε αυτές τις χώρες με εκστρατείες και πρωτοβουλίες, όπως η συνεργασία με μη κυβερνητικές οργανώσεις, προκειμένου να διπλασιαστεί ο αριθμός των λογαριασμών ταμιευτηρίου που κατέχουν οι φτωχοί.

Η έννοια της αποταμίευσης ήταν γνωστή από την αρχαιότητα περισσότερο με την έννοια της Πρόνοιας. Αρχαίοι λαοί, όπως ιδιαίτερα οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, διατηρούσαν τεράστιες αποθήκες φύλαξης αγαθών για δύσκολες περιόδους. Ομοίως και στην αρχαία Αθήνα, υπήρχαν αποθήκες φύλαξης σίτου και άλλων αγαθών, όπως στο Πομπείο, κατά αναφορά του Δημοσθένη, καθώς και στον Πειραιά. Ο Ησίοδος είναι ο αρχαιότερος που εξήρε ιδιαίτερα το πνεύμα της αποταμίευσης και τη σημασία του, τονίζοντας “Ει γαρ κεν σμικρόν κατά σμικρόν καταθείο, και θαμά τούτ΄ έρδοις, μέγα και το γένοιτο” (= αν καταθέτεις λίγα – λίγα και αυτό κάνεις ακατάπαυστα, θα πετύχεις μέγα έργο).

Φωτό από: One Click Away