Παλιά το έλεγαν και κατοχικό σύνδρομο. Όσοι είχαν περάσει πόλεμο, είχαν τη μόνιμη αίσθηση ότι ήταν φτωχοί, με αποτέλεσμα να προσπαθούν με κάθε τρόπο να καλύψουν αυτό το συναίσθημα. Από το ότι μπορεί να έβαζαν τεράστιες μερίδες φαγητού, γιατί τους είχε λείψει τότε το φαγητό, μέχρι και το ότι αγόραζαν συνέχεια πράγματα, μιας και στον πόλεμο δεν υπήρχαν λεφτά. Μήπως εσύ έχεις κολλήσει τον σύγχρονο ιό της φτώχειας;

Μήπως φταίνε οι γονείς σου;

Αν στην παιδική σου ηλικία, άκουγες μονίμως τους γονείς σου να λένε “δεν έχουμε καθόλου λεφτά” και δεν συζητούσαν τίποτε άλλο, είναι λογικό να έχει περάσει στο υποσυνείδητό σου. Ακόμα και αν πλέον από τη δουλειά σου βγάζεις πολλά χρήματα, είναι πολύ πιθανό να πιστεύεις ακόμα πώς για κάποιο λόγο είσαι φτωχός.

Σε νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι.

Αν σε νοιάζει μονίμως τί θα πουν οι άλλοι, τότε είναι πολύ πιθανό να νιώθεις πως δεν έχεις χρήματα για να ανταπεξέλθεις, άρα θα νιώθεις φτωχός άνθρωπος. Το ότι οι γείτονές σου μπορεί να πήραν 10 δάνεια για να κάνουν έναν υπερπολυτελή γάμο ή μία φίλη σου να σπατάλησε όλο της το μισθό για να αγοράσει παπούτσια, ενώ εσύ δεν το κάνεις, σε κάνει να πιστεύεις πως μένεις πίσω. Και να σκέφτεσαι πώς θα ήταν αν είχες άπειρα λεφτά να κάνεις όλα όσα θες και όλα όσα κάνουν οι άλλοι, άρα και πάλι θα νιώθεις φτωχός.

Δουλεύεις υπερωρίες για να βγάλεις λεφτά.

Αν η δουλειά σου, σού δίνει το δικαίωμα να δουλεύεις υπερωρίες και έτσι να βγάλεις παραπάνω χρήματα, με αποτέλεσμα να καταλήγεις να δουλεύεις όλη τη μέρα, χωρίς όμως να το χρειάζεσαι πραγματικά, τότε είναι πολύ πιθανό να έχεις κολλήσει τον ιό της φτώχειας. Αν όντως δεν είναι πραγματική ανάγκη να δουλεύεις τόσες ώρες, αλλά το κάνεις μόνο και μόνο γιατί νομίζεις ότι δεν έχεις χρήματα, τότε σημαίνει πως θεωρείς τον εαυτό σου φτωχό. Ήρθε η ώρα να αναθεωρήσεις και να σκεφτείς τί σημαίνει πραγματικά φτωχός και αν αξίζει να θυσιάζεις τη ζωή σου.

Φωτό από: pexels.com