Η φιλοσοφία του Βούδα έχει επηρεάσει εκατομμύρια ανθρώπων στην υφήλιο.
Ο Βούδας ήταν ρεαλιστής και ειλικρινής για την ανθρώπινη ζωή. Δεδομένου ότι όλοι μας θα αντιμετωπίσουμε δυσάρεστες εμπειρίες κάποια στιγμή στη ζωής μας, ο Βούδας ήξερε πως πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, έτσι όταν θα προκύψουν οι δυσκολίες, να τις αντιμετωπίσουμε με σύνεση.
Ο Βούδας και η ασθένεια.
Ο Βούδας γνώριζε ότι η ασθένεια είναι ένα αναπόφευκτο μέρος της ανθρώπινης ζωής και της έδωσε διαφορετική προοπτική και προσέγγιση.
Δεν δίδαξε ότι η ζωή αποτελείται μόνο από δυσάρεστες εμπειρίες, απλώς τόνισε ότι υπάρχουν δυσκολίες στη ζωή όλων των ανθρώπων.
Ναι, είναι αλήθεια ότι η ζωή φέρνει μαζί της ένα μεγάλο μέρος δυσάρεστων και δυσκολιών, αλλά, άλλο τόσο ευτυχία και χαρά.
Μη χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο.
Πολλοί άνθρωποι κατηγορούν τους εαυτούς τους για τα προβλήματα υγείας τους, σαν να είναι κάποια προσωπική αποτυχία.
Μπορούμε να μάθουμε όμως, ότι αν και το σώμα μας μπορεί να είναι άρρωστο, το μυαλό μας μπορεί να είναι υγιές.
Η ζωή όλων είναι ένα μείγμα χαράς και πόνου. Για ορισμένους, οι δυσκολίες μπορεί να είναι εντάσεις στην εργασία ή σε μια σχέση. Για άλλους, μπορεί οι δυσκολίες να περιλαμβάνουν ασθένεια ή κάποιο άλλο είδος αναπηρίας.
Όποιος αντιμετωπίζει μια ασθένεια, αν αρνηθεί ότι η ζωή του έχει πάρει αυτή τη στροφή, είναι σαν να χτυπάει τα κεφάλι του στον τοίχο, είπε ο Βούδας. Αυξάνει μόνο τον πόνο του.
Αγκάλιασε την ασθένεια.
Έχουμε τη ζωή που μας δίνεται. Ως επί το πλείστον, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι συμβαίνει στο σώμα μας. Τραυματιζόμαστε, αρρωσταίνουμε, γερνάμε.
Φυσικά και ο βουδισμός δεν προτρέπει να αγκαλιάσουμε την ασθένεια, με την έννοια ότι έχουμε εγκαταλείψει την ελπίδα πως θα βελτιωθούμε. Ελπίζουμε πάντα, και γι ‘αυτό και είμαστε πάντα σε εγρήγορση για να γίνουμε καλά.
Ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να αγκαλιάσουμε την ασθένεια, είναι ξεκινώντας από εκεί που είμαστε. Δηλαδή να δεχτούμε την πραγματικότητα της ζωής μας αυτή τη στιγμή και να την πάρουμε ως σημείο εκκίνησης. Να δούμε τί είχε να προσφέρει η ζωή μέσα στα όρια που επιβάλλει η ασθένειά μας. Αυτή είναι μια στιγμή απελευθέρωσης.
Μην προσπαθείς να αλλάξεις αυτό που δεν αλλάζει.
Ξοδεύουμε τόσο πολύ χρόνο σε μια άκαρπη προσπάθεια να αρνηθούμε την παρουσία της ασθένειας. Κάνουμε προσπάθεια να ξεφύγουμε από ό,τι δεν μπορούμε πραγματικά να ξεφύγουμε και να αλλάξουμε αυτό που δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Αυτό μας οδηγεί στο να είμαστε δυσαρεστημένοι με τη ζωή μας.
Έχουμε μάθει να αναζητούμε συνεχώς ό,τι είναι ευχάριστο και να αντιδρούμε σε ό,τι είναι δυσάρεστο και δεν μας εξυπηρετεί.
Όταν δεν είμαστε σε θέση να δεχτούμε ότι η ζωή μας θα είναι ένα μείγμα χαράς και λύπης, με επιτυχίες και απογοητεύσεις, τότε κάνουμε τα πράγματα χειρότερα για μας.
Πάντα υπάρχει τρόπος.
Αυτό λοιπόν που μας διδάσκει ο Βούδας για την ασθένεια, είναι ότι, ακόμα και μέσα σε αυτήν, υπάρχει τρόπος να ζήσουμε ήρεμα και ευτυχισμένα. Ξεκινώντας από το σημείο που βρισκόμαστε, μπορούμε να βρούμε τρόπους να κάνουμε όλα όσα θέλουμε. Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος καθηλωμένος σε καροτσάκι, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να αθληθεί ή να πάει βόλτα, να έρθει σε επαφή με τους φίλους του ή ακόμα και να γράψει ένα βιβλίο. Η ζωή του δεν έχει τελειώσει. Η ζωή δεν τελειώνει τόσο εύκολα, αρκεί να έχεις τη θέληση.
Φωτό από: Quotes Wisher
