Όλοι έχουμε πληγωθεί στη ζωή μας από ανθρώπους που αγαπήσαμε, και σίγουρα έχουμε πληγώσει και εμείς, άθελά μας.

Το να συγχωρήσεις κάποιον, δεν σημαίνει ότι συμφωνείς με τη συμπεριφορά του και ούτε ότι θα ανεχτείς ξανά, όσα έκανε και σε πλήγωσε.

Η συγχώρεση δεν είναι κάτι που κάνεις για εκείνον που σε πλήγωσε, αλλά για σένα, για τη δική σου ψυχική γαλήνη και ηρεμία.

Αλλά ακόμα και αν το γνωρίζεις αυτό, πολλές φορές είναι δύσκολο να συγχωρήσεις και να ξεχάσεις.

Δεν μπορείς να σβήσεις από την μνήμη σου τα γεγονότα και να αφήσεις πίσω όσα σε έχουν πληγώσει. Το ότι τα θυμάσαι, δεν σημαίνει και ότι δεν μπορείς και να συγχωρήσεις. Μπορείς.

1. Τί θα έκανε η αγάπη;
Το γεγονός ότι κάποιος σε πλήγωσε ή δε σου έδωσε την αγάπη που σου άξιζε, δεν σημαίνει ότι πρέπει και εσύ να κάνεις αντίποινα. Σκέψου λοιπόν, αν είχες άπλετη αγάπη για όλο τον κόσμο, ακόμα και για τους εχθρούς σου, τι θα έκανες; Πώς θα συμπεριφερόσουν και πώς θα τους αντιμετώπιζες; Το μίσος, το μόνο που μπορεί να σου προσφέρει, είναι να σου μαυρίζει την ψυχή. Δεν σου προσφέρει κάτι καλό. Δώσε αγάπη, ακόμα και αν δεν την παίρνεις. Γιατί πάνω από όλα, θα κάνεις καλό σε εσένα. Άρα λοιπόν, ακόμα και αν δεν μπορείς να νιώσεις αγάπη για αυτούς που σε πλήγωσαν, προσπάθησε να σκεφτείς πώς θα τους αντιμετώπιζες θετικά.

2. Σταμάτα να κατηγορείς τον εαυτό σου.
Πολλές φορές έχουμε την τάση, όταν μας πληγώνουν οι άλλοι, πέραν του να θυμώνουμε με τη συμπεριφορά τους, να θυμώνουμε και με τον εαυτό μας. Για κάποιο παράξενο λόγο, αρχίζουμε και ρίχνουμε ευθύνες σε μας. Ότι εμείς φταίμε για τη συμπεριφορά τους και το τί έγινε, και πως αν εμείς δεν είχαμε κάνει το ένα ή το άλλο, δεν θα έχει συμβεί τίποτα. Απελευθερώσου από αυτή την τοξική σκέψη και το τοξικό συναίσθημα της ενοχής. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου, γιατί δεν θα μπορέσεις ποτέ να συγχωρήσεις τον άλλον για ότι έγινε.

Ο λόγος που κατηγορούμε πολλές φορές τον εαυτό μας για το ό,τι έγινε, είναι γιατί έτσι νιώθουμε ότι μπορούμε να ελέγξουμε την κατάσταση. Δηλαδή τί σημαίνει αυτό; Νιώθουμε υποσυνείδητα ότι αν είχαμε φερθεί διαφορετικά, δεν θα είχαμε πληγωθεί και πως την επόμενη φορά, δεν θα κάνουμε με το ίδιο για να μην πληγωθούμε. Ενεργοποιούμε ένα λανθασμένο μηχανισμό, που μας κάνει να νιώθουμε ότι την επόμενη φορά μπορούμε να ελέγξουμε. Πώς αν διορθώσουμε εκείνο το λάθος που κάναμε, το άτομο που μας πλήγωσε θα αλλάξει τη συμπεριφορά του. Μας τρομάζει η αλήθεια ότι ο άλλος μας πλήγωσε για δικούς του λόγους που δεν μπορούμε να κοντρολάρουμε και να το αναστρέψουμε. Είναι εν τέλει, μία βαθιά πολύπλοκη διαδικασία. Το ρεζουμέ όμως είναι ένα. Δεν φταις εσύ, δεν μπορείς να ελέγχεις τον άλλον και σταμάτα να κατηγορείς τον εαυτό σου, αλλιώς δεν θα συγχωρήσεις και δεν θα ξεχάσεις ποτέ.

3. Ήρθε η ώρα να συγχωρέσεις.
Αυτό είναι και το τελευταίο και πιο δύσκολο στάδιο. Σίγουρα πρέπει να έχουν προηγηθεί τα δύο προηγούμενα, αυτό όμως που πρέπει να καταλάβεις, είναι ότι με το να συγχωρήσεις τον άλλον, δεν σημαίνει ότι αποδέχεσαι αυτό που συνέβη. Σημαίνει όμως, ότι το αφήνεις πίσω και προχωράς. Δεν ξεχνάς. Μαθαίνεις από το παρελθόν, για να έχεις εμπειρία και βάσεις για το μέλλον. Δεν μπορεί όμως, να συνεχίζεις να μένεις κολλημένη σε κάτι που σε πλήγωσε στο παρελθόν. Δώσε τόπο στην οργή και συγχώρεση. Απελευθερώσου. Μην αφήνεις αυτές τις καταστάσεις να σε τραβάνε πίσω. Καμιά φορά μπερδεύουμε τη συγχώρεση με τη συμφιλίωση. Δεν σημαίνει ότι επειδή θα συγχωρέσεις κάποιον, θα μπορέσεις και να νιώσεις ξανά το ίδιο για αυτόν. Κανένας δεν στο ζητάει αυτό. Συγχωρώ σημαίνει κλείνω ένα κεφάλαιο που με πλήγωσε και συνεχίζω τη ζωή μου. Δεν σημαίνει γυρνάω πίσω σε όποιον μου έκανε κακό και αποδέχομαι μία άσχημη συμπεριφορά.